شار

شناسایی تصویر ذهنی واژه شهر یا تبارشناسی آن، هدف این مقاله است. یافته های مقاله نشان می دهد: واژه اوستایی که ریشه واژه شهر است در اوستا هیچگاه به معنای سکونت گاه زمینی انسان به کار نرفته و عموما به مفهوم قلمرو مینوی با ملکوت دلالت داشته است. تحول معنایی این واژه در پارسی میانه و کاربرد آن به مفهوم سکونتگاه زمینی انسان می تواند به نوعی تلاش برای بازنمایی زمینی قلمرو مینوی پنداشته شود. همچنین در این مقاله در حد بضاعت تلاش شده با روشن شدن مفاهیمی چون شار، شهرستان و شارستان کمکی به کاربرد صحیح این واژه ها در متون مختلف شود.

این مقاله با نگاهی به نسل های مختلف تجربه شده شهر هوشمند در جهان، به دنبال شاخص ها و ویژگی های شهر هوشمند مطلوب ایرانی جهانی بوده است که چون در تاریخ ایران، سه نسل شهرهوشمند با عنوان شار تجربه شده است، آن را شهر هوشمند شاری نامیده ایم که شار هم به معنای «شهر و تمدن» است و هم سرواژه ۴ مفهوم است که ارکان شهر شاری پیشنهاد شده این پژوهش هستند. از طریق یک مطالعه چند ساله داخلی و بین المللی، ۵۳داناوری یا دانش و فناوری با ۹۹ ویژگی و شاخص شاری استخراج شده است تا بتوان از طریق به کارگیری و پیاده سازی آن ها « شهر مطلوب نجات دهنده یا دست کم کاهنده مشکلات انسان معاصر و زندگی شهری » را شکل داد؛ یعنی « شهر هوشمند شاری». یافته های این نوشتار از طریق روش شناسی داده بنیاد یا جی تی و به شکل آمیخته و با جامعه آماری ۴۸ نفر از خبرگان داخلی در بخش کیفی، و ۴۰۰ نفر از متخصصان حوزه فناوری و مدیریت شهری در بخش کمی، به دست آمده است. در پایان نیز پایایی یافته ها از طریق فوکوس گروپ یا گروه کانونی، راستی آزمایی شده است.

در این مقاله تاثیر عوامل محیط فضایی برروی تعداد رخداد تصادفات در استان تهران و البرز مورد بررسی قرار گرفته است. عوامل محیطی فضایی شامل تشعشعات کیهانی و فعالیت های خورشید است که بر روی صنایع، کشاورزی، مخابرات و.... تاثیرات مستقیم و تائید شده ای دارد و ممکن است این عوامل بر روی سلامت روان انسان تاثیر گذار باشد. هدف اصلی این مقاله که انگیزه انجام این پژوهش محسوب میشود بررسی عوامل موثر محیط فضا بر روی سلامت روان انسان با فرض آنکه افزایش یا کاهش نرخ تصادفات با آن رابطه مستقیم دارد. از این رو آمار روزانه تصادفات شهری و جاده ای استان تهران و البرز از سال 1393 تا 1397 به همراه پارامترهای اندازه گیری شده توسط رصدخانه های زمینی از عوامل فضایی شامل مقادیر روزانه فعالیت های تشعشعات کیهانی، لکه های خورشیدی، تشعشعات رادیویی در فرکانس 7/10 سانتیمتری و پارامترهای مغناطیسی خورشیدی جمع آوری شد و سپس همبستگی عوامل فضایی با تعداد رخدادهای تصادفات ارزیابی شده است. نتایج حاکی از آن بود که تشعشات کیهانی پس از 177 روز با ضریب همبستگی 0.46 و لکه های خورشیدی و شار رادیویی 10.7 سانتیمتری به ترتیب پس از 62 روز و 74 روز باضریب همبستگی 0.55- و 0.48- بر روی تعداد تصادفات اثر گذار است.