خلاقیت شغلی

هدف این پژوهش مقایسه تاثیر آموزش های عمومی و تخصصی دوره کاردانی و کارشناسی دانشگاه علوم انتظامی در ایجاد مهارت ها و تخصص های شغلی در افسران فارغ التحصیل است. روش تحقیق، علی- مقایسه ای است. ابزار گردآوری داده های پژوهش دو پرسشنامه محقق ساخته است؛ همبستگی پرسشنامه اول (0.83) و ضریب آلفای دومی (0.86) بوده است. نمونه آماری 500 نفر از افسران فارغ التحصیل مرکب از 250 افسر فارغ التحصیل دوره های عمومی و 250 نفر از افسران فارغ التحصیل دوره های تخصصی ورودی سال های 1370 تا 1381 شاغل در کلیه معاونت ها، ادارات، کلانتری ها و پاسگاه های مرزی استان های تهران، خراسان، کرمانشاه و ایلام است که به صورت نمونه گیری طبقه ای نسبی انجام گرفت. نتایج پژوهش در سطح احتمال خطاپذیری 5 درصد را نشان می دهد که اگرچه مهارت افسران گروه آموزش تخصصی بهتر از افسران آموزش عمومی است، لکن میزان مهارت هر دو گروه افسران فارغ التحصیل دانشگاه می تواند ارتقا یابد. همچنین در مقایسه آماری امتیازهای افسران فارغ التحصیل گروه آموزش عمومی (در زمینه های ویژگی های اساتید، فضای آموزشی، میزان انطباق برنامه های درسی با نیازهای شغلی دستگاه های اجرایی ناجا، محتوای آموزش های ارایه شده، دوره های کارورزی، میزان شکوفایی استعدادها و خلاقیت های شغلی و میزان انعطاف پذیری افسران نسبت به تحولات فناوری) در سطح احتمال خطاپذیری 5 درصد تایید شد؛ که افسران گروه آموزشی تخصصی، وضعیت آموزشی خویش را در زمینه های فوق بهتر ارزیابی کرده اند.

از آنجا که یکی از ویژگی های منحصر به فرد انسان در میان تمامی موجودات زمین برخورداری از نیروی تفکر و مسؤلیت ناشی از آن است، بررسی جنبه های مختلف شخصیت ،فکر، شیوه های فعال و خلاق کردن تفکر، تقویت و بهبود بهره وری ؛ از موضوعات مهمی است که انسان ها برای کشف حقیقت و پیروی از آن باید بیاموزند و به کار گیرند. پژوهش حاضر از نوع توصیفی – همبستگی و با هدف پیش بینی خلاقیت شغلی ، بر اساس ویژگی های شخصیتی معلمان مقطع ابتدایی شهرستان رشتخوار انجام شد. جامعه آماری پژوهش کلیه آموزگاران مقطع ابتدایی شهرستان رشتخوار بودند که مطابق جدول کرجسی و مورگان، نمونه آماری 200 نفر به صورت تصادفی ساده تعیین گردید. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه ویژگی های شخصیتی NEO-FFI(1986)،پرسشنامه خلاقیت شغلی جزنی و همکاران(1389)، استفاده شد.برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل رگرسیون و ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید . نتایج تحقیق حاکی از آن بود که؛ ویژگی های شخصیتی خلاقیت شغلی معلمان را پیش بینی می کند، علاوه بر این نتایج نشان داد بین ویژگی های شخصیتی و نیز خلاقیت شغلی معلمان بر حسب ویژگی های جمعیت شناختی تفاوت وجود داشت.

مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه بین ادراک لیاقت، احساس انسجام و مسئولیت پذیری با خلاقیت شغلی دبیران دبیرستان های دولتی دخترانه تنکابن انجام شد. روش پژوهش توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری این تحقیق، شامل دبیران دبیرستان های دخترانه تنکابن بودند. نمونه آماری شامل 182 نفر از دبیران بودند که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه حس انسجام آنتونووسکی (1993)، پرسشنامه مسئولیت پذیری کارول (1991)، پرسشنامه خلاقیت شغلی جزنی (2003) و پرسشنامه ادراک لیاقت هارتر (1985) بود. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آزمون رگرسیون گام به گام نشان داد میان ادراک لیاقت، احساس انسجام و مسئولیت پذیری با خلاقیت شغلی دبیران دبیرستان های دولتی دخترانه تنکابن رابطه معناداری وجود دارد (05/0 > P) و متغیر مسئولیت پذیری و ادراک لیاقت بهترین پیش بینی کننده برای خلاقیت شغلی می باشند. .    

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه خودکارامدی و فرهنگ سازمانی با خلاقیت شغلی کارکنان شرکت گاز استان تهران می باشد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده و بدین منظور به کمک روش نمونه گیری خوشه ای از بین مناطق و نواحی مدیریت بهره برداری گاز استان تعداد 14 منطقه بصورت تصادفی و در هر منطقه هم دو واحد نیز انتخاب گردید و افراد شاغل در این واحدها اقدام به تکمیل پرسشنامه های خودکارامدی شوارتز، فرهنگ سازمانی رابینز و خلاقیت شغلی رندسیپ بصورت انفرادی نمودند و جمعا تعداد 185 پرسشنامه توزیع و 164 مورد هم جمع آوری گردید. به منظور آزمون فرضیه های پژوهش از روش ضریب همبستگی پیرسون و روش تحلیل رگرسیون چند گانه استفاده بعمل آمد. نتایج پژوهش نشان داد که بین فرهنگ سازمانی و خلاقیت شغلی رابطه معنا داری وجود دارد (با ضریب همبستگی0.32) و بین خودکارامدی و خلاقیت شغلی رابطه معناداری وجود ندارد(ضریب همبستگی 0.036- ) و همچنین از مولفه های فرهنگ سازمانی مولفه چهارم با عنوان حمایت مدیریت(با ضریب همبستگی0.399)و مولفه نهم با عنوان الگوی ارتباطات( با ضریب همبستگی0.201) رابطه معناداری با خلاقیت شغلی نشان دادند و سایر مولفه های فرهنگ سازمانی با خلاقیت شغلی رابطه معنی داری نشان ندادند.

زمینه و هدف: مدیریت استعداد و کارراهه شغلی از موارد مطرح در مدیریت اثربخش سازمان ها می باشند که امروزه به دلیل نیاز شدید سازمان ها به افراد مستعد به منظور دستیابی به مزیت رقابتی و اهمیت شکوفایی استعدادهای درونی در مسیر شغلی حائز اهمیت فراوان هستند.در همین راستا هدف اصلی پژوهش بررسی رابطه مدیریت استعداد باکارراهه شغلی می باشد. روش : این پژوهش از نظر هدف در حیطه پژوهش های کاربردی و بر اساس روش گردآوری داده ها، توصیفی- پیمایشی است.جامعه آماری این پژوهش مدیران ستاد یکی از سازمان های وابسته به نیروهای مسلح به تعداد92نفر بوده است. برای نمونه گیری از روش تصادفی ساده استفاده شده است و از طریق فرمول کوکران، تعداد 75 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شده اند.گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه بسته محقق ساخته انجام شده است. پرسشنامه اول مربوط به مدیریت استعداد در قالب 4 بعد ، 17شاخص و 31 سؤال و پرسشنامه دوم مربوط به کارراهه شغلی در قالب 4 بعد ، 22 شاخص و  23سؤال طراحی شده است که روایی آنها از نوع اعتبار محتوا بودکه طبق نظر صاحبنظران مورد تأیید قرار گرفت. به منظور سنجش پایایی پرسشنامه ها از آزمون ضریب آلفای کرونباخ و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری توصیفی و تحلیلی با نرم افزار spss استفاده شده است. یافته ها: یافته های این پژوهش نشان داد که رابطه مدیریت استعداد باکارراهه شغلی در سازمان مورد مطالعه معنادار و به صورت معکوس بوده است و مقدار ضریب همبستگی پیرسون 264/ 0- می باشد. همچنین مدیریت استعداد با هویت شغلی در سازمان مورد مطالعه رابطه معنادار و معکوس داشته و مقدار ضریب همبستگی پیرسون 247/ 0-  می باشد. بین مدیریت استعداد با متغیرهای امنیت شغلی، خدمت شغلی و خلاقیت شغلی رابطه معناداری مشاهده نگردید. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان دادکه بایستی مسیر پیشرفت شغلی استعدادها در سازمان ها، متفاوت از آحاد کارکنان نگریسته شود و فرآیندهای طولانی و برخی از ضوابط دست و پاگیر سازمانی، مانع از پیشرفت افراد مستعد در سطوح مختلف سازمان نگردد تا تأثیرات شگرف مدیریت استعداد به دور از کانالیزه نمودن افراد مستعد هویدا گردد.