جهت گیری دینی درونی

پژوهش حاضر به دنبال توصیف و تبیین رابطه دین با سلامت روان می باشد. بدین منظور سعی شده تا با به کارگیری برخی از نظریه های اجتماعی- روانی، رابطه بین میزان دین داری، نوع جهت گیری دینی، میزان حمایت اجتماعی ادراک شده، و میزان خوش بینی با میزان سلامت روان مورد بررسی قرار گیرد. پژوهش حاضر به صورت پیمایشی صورت گرفته و داده های مورد نیاز با استفاده از پرسش‌نامه خود اجراء گردآوری شده است. نمونه آماری تحقیق شامل 405 نفر از دانشجویان بوده اند که از بین 7083 نفر از دانشجویان دانشگاه مازندران به روش تصادفی طبقه ای متناسب انتخاب شده اند. نتایج توصیفی تحقیق حاکی از آن است که بر اساس مقیاس سلامت عمومی (GHQ-28)، 7/55٪ از دانشجویان سالم تشخیص داده شده اند. همچنین حدود 60 ٪ از دانشجویان دارای سطوح بالایی از دین‌داری بوده و جهت گیری دینی اکثریت آنها، جهت گیری بیرونی بوده است. ضمن آنکه دو سوم دانشجویان از خوش بینی متوسط و بیش از نیمی از آنان از حمایت اجتماعی زیاد برخوردار بوده اند. آزمون تفاوت میانگین ها نشان داد که میانگین نمره سلامت روان دانشجویان بر حسب میزان دین‌داری، جهت گیری دینی درونی، میزان خوش‌بینی و میزان حمایت اجتماعی تفاوت معنا داری داشته است. با این حال، تحلیل رگرسیونی داده‌‌ها حاکی از آن بوده است که به ترتیب متغیرهای میزان حمایت اجتماعی، میزان خوش بینی، و جهت گیری دینی درونی (به شکل مستقیم و معنادار)، و جهت گیری دینی بیرونی و میزان دین‌داری(به شکل غیر مستقیم از طریق تاثیر بر حمایت اجتماعی و خوش بینی) بر میزان سلامت روان دانشجویان تاثیرداشته اند. ازدلالت‌های تحقیق حاضراین است که جهت گیری دینی درونی در مقایسه بامیزان دین‌داری ونیز جهت گیری دینی بیرونی، عامل مؤثرتری برای بهبود و افزایش سلامت روان محسوب می‌گردد.

پژوهش حاضر با عنوان"بررسی رابطه دین داری با رضایت از روابط متقابل زوجین در مناطق (18و6) شهر تهران" و با هدف بررسی تأثیر دین داری بر رضایت مندی از روابط متقابل زوجین صورت گرفت.طرح پژوهش در این تحقیق توصیفی می باشد. جامعه آماری متشکل از تمامی زوج های ساکن در مناطق  18 و 6  شهر تهران بوده و نمونه پژوهشی شامل،  400 آزمودنی 200 زوج است که به شیوه تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. روش پژوهش، روش پیمایشی (survey research) بوده و ابزار پژوهش شامل پرسش نامه های جهت گیری دینی (درونی- بیرونی) آلپورت و پرسش نامه نظام باورها (SBI15R)، جهت سنجش دین داری و پرسش نامه اینریچ، جهت سنجش میزان رضایت از روابط متقابل زوجین می باشد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS، علاوه بر روش های آمار توصیفی و استنباطی از آزمون tهمبستگی پیرسون، رگرسیون و تحلیل مسیر استفاده شده است.تحلیل نتایج نشان می دهد که: دین داری، بر رضایت از روابط متقابل زوجین تأثیر مستقیم دارد. جهت گیری دینی بیرونی، بر رضایت از روابط متقابل زوجین تأثیر معکوس دارد. جهت گیری دینی درونی، بر رضایت از روابط متقابل زوجین تأثیر مستقیم دارد. عمل کردن به باورهای مذهبی بر رضایت از روابط متقابل زوجین تأثیر مستقیم دارد. در نهایت متغیرهای مستقل در کنار هم در مدل رگرسیون 7/29% از تغییرات متغیر وابسته  را تبیین کردند.