محیط ادراک شده

هدف از این پژوهش، بررسی نقش میانجی خودکارآمدی در رابطة بین محیط ادراک شده و حمایت اجتماعی با مشارکت در فعالیت بدنی دانشجویان بود. روش پژوهش توصیفی تحلیلی و مبتنی بر مدل معادلات ساختاری بود. جامعة آماری این پژوهش را دانشجویان دانشگاه علوم و تحقیقات تهران تشکیل دادند. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان تعیین  (283= n ) و دانشجویان به صورت تصادفی طبقه ای گزینش شدند . جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامه های اطلاعات فردی، مشارکت در فعالیت بدنی ، محیط ادراک شده، حمایت اجتماعی و خودکارآمدی به ترتیب با ضریب آلفای کرونباخ 83/0، 83/0، 80/0 و 86/0 انجام شد. روش پژوهش توصیفی و از نوع پیمایشی و مبتنی بر مدل معادلات ساختاری بود. در تجزیة داده ها از نرم افزار اس.پی.اس.اس و پی.ال.اس استفاده شد. نتایج نشان داد که رابطة مثبت و معناداری بین محیط ادراک شده، حمایت اجتماعی و خودکارآمدی با مشارکت  در فعالیت بدنی وجود دارد. الگوی پژوهش از برازش لازم برخوردار بود و خودکارآمدی نقش میانجی در رابطة بین محیط ادراک شده و حمایت اجتماعی با مشارکت در فعالیت بدنی ایفا کرد. با توجه به نتایج پژوهش، این متغیرها از جمله عواملی بودند که توانستند مشارکت دانشجویا ن را در فعالیت بدنی  افزایش دهند . بنابراین با توجه به یافته های پژوهش پیشنهاد می شود شرایط محیطی مساعد هم از نظر کمی و هم از نظر کیفی، حمایت عاطفی، حمایت ابزاری، حمایت اطلاعاتی و حمایت ارزیابی فراهم آید تا بدین طریق بتوان میزان مشارکت دانشجویان را در فعالیت های بدنی افزایش داد.

هدف از انجام این پژوهش، بررسی نقش میانجی حمایت اجتماعی و خودکارآمدی در رابطه بین محیط ادراک شده و مشارکت در فعالیت بدنی اوقات فراغت کارکنان بود. روش پژوهش، توصیفی ازنوع همبستگی بود. جامعه آماری این مطالعه تمامی کارکنان منطقه 13 دانشگاه آزاد اسلامی در سال تحصیلی 97-1396 بودند (تعداد = 2050). براساس فرمول کوکران، حجم نمونه 324 نفر برآورد شد که به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسش نامه های محیط ادراک شده (روبرتسون- ویلسون و همکاران، 2007)، حمایت اجتماعی (سالیس و همکاران، 1987)، خودکارآمدی (شرر و همکاران، 1983) و مشارکت در فعالیت بدنی اوقات فراغت (پژوهشگران) جمع آوری شدند. ارزیابی الگوی پیشنهادی ازطریق الگویابی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزار های ایموس و اس.پی.اس.اس. نسخه 24 انجام شد. نتایج نشان داد که مسیرهای مستقیم محیط ادراک شده به حمایت اجتماعی و خودکارآمدی، حمایت اجتماعی به خودکارآمدی و خودکارآمدی به مشارکت در فعالیت بدنی، معنا دار شدند. همچنین، نقش میانجی گر خودکارآمدی در رابطه بین محیط ادراک شده و حمایت اجتماعی با مشارکت در فعالیت بدنی تأیید شد؛ بنابراین، با توجه به یافته های پژوهش پیشنهاد می شود، شرایط محیطی مساعد و نیز حمایت های اجتماعی لازم فراهم شوند تا به این طریق بتوان میزان مشارکت کارکنان در فعالیت های بدنی را افزایش داد.

فضاهای همگانی به منزله مقاصد مهم گردشگری نقش بسزایی در توسعه پایدار گردشگری دارند. هدف اصلی تحقیق ارزیابی تأثیرات کیفیت های فضای همگانی در وفاداری گردشگران است. بافت های تاریخی قصبه و روستای ریاب در شهرستان گناباد با توجه به جاذبه های منحصر به فرد گردشگری آن ها به عنوان محدوده تحقیق انتخاب  شدند. از پیمایش مقطعی برای انجام پژوهش استفاده  شد. ابزار پژوهش پرسش نامه محقق ساخته بود. پایایی اولیه پرسش نامه ازطریق ضریب آلفای کرونباخ (96/0 = α) و روایی صوری توسط متخصصان تأیید  شد. حجم نمونه با استفاده از نرم افزار جی پاور با توان 85درصد به دست آمد. برای تحلیل داده ها از تحلیل عامل اکتشافی و مدل سازی معادلات ساختاری حداقل مربعات جزئی بهره گیری شد. از میان مؤلفه های فضای همگانی شامل فرصت های تفریح و استراحت، دسترسی به امکانات، امنیت و نگهداری، و کیفیت اجتماعی، فقط امنیت و نگهداری در وفاداری گردشگران تأثیر مستقیم داشت (208/ 0= β و 02/0 = p-value). علاوه بر این، کیفیت های فضای همگانی به جز امنیت و نگهداری، با نقش میانجی رضایت در دل بستگی تأثیر داشتند (05/0 > p-value). دسترسی به امکانات (051/0= β) و کیفیت اجتماعی (069/0= β)، نیز با میانجی کلی رضایت و دل بستگی به صورت غیر مستقیم در وفاداری مؤثر بودند (05/0 > p-value). درمجموع فرصت های تفریح و استراحت (301/0= β) امنیت و نگهداری (294/0= β) و دسترسی به امکانات (214/0= β)، به ترتیب بیشترین تأثیر کل معنادار (05/0 > p-value) را در وفاداری داشتند. همچنین در تأثیر امنیت و نگهداری در وفاداری، جنسیت نقش تعدیلگر داشت. راهبردهای سامان دهی فضای همگانی مانند افزایش کاربری های تفریحی و توسعه فضاهای سبز و بوستان ها با استفاده از گیاهان بومی پیشنهاد   شده است.