مغولستان

در این مقاله پس از ذکر مقدمه ای کوتاه درباره شد روابط خارجی ایران در دوران شاهرخ تیموری ، به بررسی روابط ایران در این دوره با سرزمینهای مغولستان ،چین، هند ، مصر ، عثمانی و گرجستان پرداخته شده است.

نام یا لقب «طمغاج» در منابع متعددی تا پیش از تأسیس دولت ایلخانان بکار رفته است، اما محققان اندکی بدان توجه نشان داده اند و از تبیین آن بازمانده اند. این در حالی است که تکرار کاربرد آن در منابع نیمه اول قرن هفتم نشان می دهد که نه چندان دقیق برای اشاره به سرزمینی به کار رفته است که بیشتر با مغولستان انطباق دارد. اما چون از نیمه دوم قرن هفتم هجری، دیگر به طور مشخص مغولان و مغولستان شناخته شدند، دیگر لغت طمغاج هم بکار نرفته است. چنانکه نسوی در سیره جلال الدین خوارزمشاه، مغولستان را جزئی از طمغاج دانسته و جوزجانی تمام قلمرو ختا را بدین نام نامیده است. ابن اثیر با کاربرد عنوان کوه طمغاج آن را دقیق تر مورد اشاره قرار می دهد و منابع دیگری مانند تاریخ جهانگشا و جامع التواریخ این عنوان را بکار نبرده اند. این مقاله کاربرد نام طمغاج را در منابع سده هفتم قمری مورد تحقیق قرار داده است.

سهم کشورهای درحال توسعه از تعداد گردشگران بین المللی وعواید حاصل از آن درمقایسه با اندازه وجمعیت آنها اندک است. علل این اختلاف فاحش بین کشورهای توسعه یافته ودر حال توسعه را می توان به موارد ذیل ربط داد : بی ثباتی سیاسی ومنازعات ،نگرانی های بهداشتی ،تسهیلات وزیر ساخت های نا مناسب ، سطوح ناکافی خدمات ،کانال های توزیع معدود ،نداشتن دانش از بازارهای بالقوه وهزینه بالای سفر به بسیاری از مکان های دوردست تر.گردشگری در کشور های در حال توسعه اتکای بیشتری به بازارهای درون منطقه ای وداخلی دارد و مسافرت گردشگران از کشورهای کمتر توسعه یافته به سایر کشورهای کمتر توسعه یافته روندی روبه رشد دارد .سیاست توسعه صنعت جهانگردی مغولستان ارتباط نزدیکی باجاذبه های فرهنگی وطبیعی خاص این کشور دارد .هدف از این تحقیق آشناکردن جهانگردان به شیوه های سنتی زندگی مغولی ومحیط زیست متمایز این کشور می باشد . این تحقیق به روش توصیفی و با استفاده از یافته های دیگر تحقیقات صورت گرفته است نتایج این تحقیق گویای حضور مغولستان درعرصه تجارت بین الملل وگردشگری است واز سوی دیگر رشد اقتصادی قابل توجهی نیز داشته است .