آسیای مرکزی،

فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و استقلال کشورهای آسیای مرکزی و قفقاز رژیم‌هایی پدید آورد که با مشکلات فراوان سیاسی اقتصادی و ناکارآمدی قابل توجه مواجه بودند. در این میان، غرب به ویژه آمریکا که برای اجرای راهبردهایش به جای پا در این مناطق نیاز داشت، از طریق سازمان های ظاهراً‌ خصوصی به زمینه ‌سازی برای افزایش نفوذ خود با بهره‌گیری از مشکلات موجود پرداخت. این پژوهش به آنچه که در سال‌ های 2003، 2004 و 2005 به ترتیب در سه کشور گرجستان، اوکراین، و قرقیزستان اتفاق افتاد و به «انقلاب رنگی» مشهور شده‌اند می‌پردازد و تمایز آنها از انقلابهای واقعی را بازگو می‌کند.