هوش عملی

این پژوهش به منظور بررسی تاثیر آموزش هوش عملی بر اضطراب و تمرکز دانش آموزان صورت گرفته است. از بین جامعه آماری دو گروه 15 نفری از دانش آموزان پایه سوم مدارس راهنمایی دخترانه ناحیه 2 اصفهان، به عنوان نمونه آماری به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ای در نظر گرفته شد و به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. این پژوهش شبه تجربی است و اضطراب و تمرکز از طریق پرسشنامه LASSI، پیش آزمون و پس آزمون و با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد دانش آموزانی که در زمینه هوش عملی آموزش دیده بودند نسبت به گروهی که آموزش ندیده بودند، از اضطراب کمتر و تمرکز بیشتر برای مطالعه برخوردار بودند (05/0 ).

هدف پژوهش حاضر اثربخشی موسیقی درمانی بر هوش عملی و خلاقیت کودکان 5-7 سال شهر تهران در سال 1399 است. پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش همه کودکان 5 تا 7 سال منطقه 5 شهر تهران بود 30 نفر از کودکان 5 تا 7 سال ، با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب، و به صورت تصادفی در گروه آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) قرار داده شدند . گروه آزمایش 10 جلسه 45 دقیقه ای تحت موسیقی درمانی قرار گرفتند و گروه کنترل در طول این مدت در انتظار درمان ماندند. جهت سنجش هوش عملی در کودکان از آزمون وکسلر کودکان ( WPPSI-R ) و پرسشنامه خلاقیت تورنس (1990) استفاده شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS20 در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس) انجام پذیرفت. داده های بدست آمده با روش تحلیل کوواریانس نشان دهنده تفاوت معنادار بین میانگین نمرات هوش عملی و خلاقیت در دو گروه آزمایش و کنترل بوده است و موسیقی درمانی بر افزایش هوش عملی (05/.= α ) و خلاقیت (01/. = α ) کودکان 5 تا 7 تاثیر معنادار دارد. با توجه به اثربخشی موسیقی درمانی در هوش و خلاقیت لازم است برنامه های گسترده ای با هدف ارتقای توانایی خلاقیت و هوش کودکان طراحی گردد که محتوای آن مبتنی بر آموزش موسیقی باشد.

پیاژه معتقد است که رشد زبان، تحت هدایت رشد شناختی و بازتابی از آن است. بنابراین رشد زبان بستگی به رشد تفکر دارد. ویگوتسکی برخلاف پیاژه معتقد است رشد سریع زبان، توانایی فرد را برای مشارکت در گفتگوی اجتماعی، هنگام انجام دادن تکالیفی که از لحاظ فرهنگی معنادار هستند، افزایش می دهد. هوش کلامی به عنوان یکی از هوش های چندگانه تاثیر به سزایی در نحوه ی ارتباط و تعامل افراد با یکدیگر دارد. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر رشد زبانی برافزایش وگسترش هوش زبانشناختی در حوزه های هوش کلامی و عملی می باشد. به این منظور ۲۴ نفر از دانش آموزان دبستان حکمت مشهد که دارای ملاک های ورود و خروج بودند انتخاب و به صورت کاملا تصادفی در ۲ گروه ۱۲ نفره آزمایش و کنترل ،گزینش شدند که گروه آزمایش، شناختی مبتنی بر رشد زبان در قالب هوش کلامی و هوش عملی را دریافت کرد و گروه کنترل آموزش خاصی نداشتند. نتایج تی تست مستقل نشان داد که عملکرد دانش آموزان در آزمون های هر دو نوع هوش در گروه آزمایش تفاوت معناداری با عملکرد دانش آموزان در گروه کنترل دارد. نتایج این تحقیق برای معلمین زبان های مختلف و سنجش هوش زبانی و عملی دانش آموزان به منظور فراگیری بهتر آن زبان می تواند مفید باشد.