پیشینه تحصیلی

هدف این تحقیق، بررسی نقش پیشینه تحصیلی و برخی ویژگیهای فردی دانشجویان در پیشرفت تحصیلی آنان در قالب یک مدل علی بود. 397 نفر از دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز تهران، مشتمل بر 307 نفر دانشجوی دوره کارشناسی، 90 نفر دوره کارشناسی ارشد، متشکل از 117 نفر پسر و 280 نفر دختر، به شیوه طبقه ای و تصادفی ساده انتخاب شدند و پرسشهای سه پرسشنامه: 1) راهبردهای انگیزشی برای یادگیری، 2) منبع کنترل راتر، و 3) خودپنداره بک پاسخ دادند. برای متغیر پیشینه تحصیلی از معدل دوره تحصیلی قبل، و برای متغیر پیشرفت تحصیلی، از معدل کل دروسی را که تا ترم پیش از اجرای پرسشنامه ها، کسب کرده بودند، استفاده شد. با استفاده از تحلیل مسیر، اثرات مستقیم و غیرمستقیم متغیرهای پیش بین بر پیشرفت تحصیلی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده از تحلیل نشان داد که: پیشینه تحصیلی، اضطراب امتحان، و خود تنظیمی به طور مستقیم بر پیشرفت تحصیلی دانشجو اثر می گذارند و بهترین پیش بینی کننده های پیشرفت تحصیلی هستند، و متغیرهای: پیشینه تحصیلی، خودکارآمدی، خودپنداره، منبع کنترل، ارزشگذاری تکلیف، و استفاده از راهبردهای شناختی به طور غیرمستقیم بر روی پیشرفت تحصیلی دانشجو تاثیر می گذارند.

هدف از پژوهش حاضر تبیین نقش عزت نفس و پیشینه تحصیلی در عملکرد تحصیلی است. به همین منظور از میان دانشجویان دانشگاههای شهر تهران، 522 دانشجو به روش نمونهگیری تصادفی انتخاب فام وتیلور ( 1999 ) و پرسشنامه (EPT) شدند. ابزار پژوهش در این مقاله پرسشنامه عملکرد تحصیلی عزتنفس آیزنک است. همچنین از میانگین نمرات ترم قبل دانشجویان به عنوان شاخص پیشینه نشان داد که: رابطه معنادار و SPSS تحصیلی استفاده شد. تحلیل آماری دادهها با استفاده از نرم افزار منفی بین عزتنفس وعملکرد تحصیلی و پیشینه تحصیلی و عملکرد تحصیلی وجود دارد؛ همچنین جنسیت در رابطه بین عزتنفس و پیشینه تحصیلی با عملکرد تحصیلی، تأثیرگذار نیست و وجود رابطه معنادار بین عزت نفس و زیرمقیاسهای عملکرد تحصیلی تأیید شد.  

هدف این تحقیق بررسی الگوی ساختاری پیشینه تحصیلی، خودکارآمدی، اهداف عملکردی و پیشرفتتحصیلی دانشجویان از طریق روش تحلیل مسیر بود. به همین منظور، نمونه آماری به تعداد 370 نفر از دانشجویان دانشگاه بوعلی به روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند و به ( پرسشنامه خودکارآمدی شرر و همکاران ( 1982 ) و اهداف عملکردی میدگلی و همکاران ( 1994 پاسخ دادند. همچنین، برای اندازهگیری پیشرفتتحصیلی دانشجویان، از معدل نمرات پایانی نیمسالهای قبلی و نیمسال کنونی آنها استفاده شد. نتایج نشان دادند که مدل با دادههای این پژوهش از برازش کاملی برخوردار است. پیشینه تحصیلی، هم بهطور مستقیم و هم غیرمستقیم، از طریق واسطهگری متغیرهای خودکارآمدی و اهداف عملکردی بر پیشرفتتحصیلی بعدی تأثیر معنادار دارد.