هلن

حماسه های بزرگ ایران و یونان -شاهنامه و ایلیاد- از جهات فراوانی قابل بررسی و مقایسه اند؛ از آن جمله جایگاه شخصیت زن در این دو کتاب و به ویژه «هلن» ملکه زیبایی و منیژه بانو فرد دلداده «بیژن».هلن» به روایت «هومر»، زیباترین زن جهان، همسر «منلاس» است که دلداده «پاریس» پسر «شاه پریام» پادشاه «تروا» میشود و به همراه «پاریس» با دستبرد به خزانه پادشاهی به «تروا» می گریزد و زمینه جنگ طولانی و طاقت فرسای یونانیان با «تروا» را فراهم می سازد.اما «منیژه» با آنکه دختر شاه توران زمین است و با عشق خود به «بیژن» -پهلوان ایرانی- به همسری او درمی آید، در پس گرفتاری همسر دلبندش، در کنار او می ماند و برای رهایی همسر و معشوقش، با «رستم» -پهلوان نامدار ایرانی- همکاری می کند. این دو بانو، هر دو، شاهزاده و عاشق پیشه اند ولی یکی همسر و فرزند را به سبب کامجویی با «پاریس» رها می کند و دیگری با رها کردن خانواده شاهی خود، از همسر محبوبش تا پای جان حمایت می کند و اسباب نجات او را فراهم می سازد.این نوشتار، عهده دار بررسی ویژگی های انسانی، اجتماعی و عاطفی این دو بانو در این دو حماسه جاوید است.

ایران یکی از قدیمی ترین کشورهایی است که به ضرب سکه اقدام نموده است و قدمت ضرب سکه در آن به دورۀ هخامنشیان می رسد. از آنجاکه سکه ها از فلزات ضرب شده اند، بیشتر آن ها تا امروز برای ما باقی مانده اند و اطلاعات فراوانی در زمینه های هنری، فرهنگی، دینی و اجتماعی در اختیار قرار می دهند؛ درواقع سکه ها اسنادی هستند که با دارا بودن تاریخ و محل ضرب، نام و القاب سلاطین، کمک شایانی در پژوهش های باستان شناسی و تاریخی در اختیار محققین قرار می دهند. در گذشته، سکه شناسی زیرمجموعۀ علم باستان شناسی قرار داشت، ولی امروزه علمی مستقل است که علاوه بر تبیین و توضیح تاریخ سیاسی، در زمینه های تاریخ هنر و تاریخ عقاید اقتصادی و اجتماعی نیز کمک شایانی می کند. سکه های مفرغی آنتیخوس سوم با تاریخ لشکرکشی بزرگ وی به شرق با ضرابخانۀ همدان شناخته می شوند؛ هرچند برروی سکه های وی، شاه دیهیم دار دیده می شود، اما بر پشت سکه، مادیان و کره اسبی مشاهده می شود. آنچه که مسلّم است، آن چنان نقوشی متنوعی در سکه های سلوکی دیده نشده، اما در هنر هخامنشی به یاری مُهرها قابل فهم اند. براین مبنی، پرسش پژوهش حاضر مطرح می شود که، دلیل حضور تصویر مادیان و کره اسب بر پشت سکۀ مذکور چیست؟ براساس پرسش مطرح شده، فرضیۀ پژوهش را نیز چنین می توان عنوان کرد که، درحقیقت آنتیخوس سوم با بهره گیری و جایگزینی این نقوش، تلاش کرده تا خود را شاه مشروع ایران به تصویر بکشاند و پیدایش نقوش این گونه اسبان برروی سکه های آنتیخوس سوم، به موضوع حضور و نقش سوارکاران مادی در لشکر شاهی نیز اشاره داشته است. پژوهش حاضر دارای نظام کیفی و راهبردی است و بر اساس هدف های بنیادی صورت گرفته و ازنظر روش، تاریخی است. روش یافته اندوزی داده ها به شیوۀ کتابخانه ای صورت گرفته است؛ در این شیوۀ به بررسی و مطالعۀ نمونه های موردنظر پرداخته شده است. این نوشتار تحلیلی-توصیفی و به صورت مقایسۀ نقوش موردنظر با دیگر یافته های هنری برای نتیجۀ مطلوب انجام شده است. مستندات تصویری تهیه شده از نقش ها با نگاهی مقایسه ای و تطبیقی با دیگر یافته ها مورد بررسی قرار گرفته تا علاوه بر حفظ و شناسایی این آثار، گامی برای شناخت بیشتر و مؤثر این اثر برداشته شود.