آداب باطنی

برای بهره برداری بهتر و بیشتر از تلاوت قرآن ، پیامبر گرامی اسلام (ص) و اهل بیت معصوم آن حضرت ( علیهم السلام ) آدابی بیان داشته ا ند که از آن به «آداب تلاوت قرآن » یاد می شود. دانشمندان اسلام ، آداب تلاوت قرآن را در یک تقسیم کلی به آداب ظاهری و آداب باطنی تقسیم کرده اند و بیشتر در زمینه آداب ظاهری سخن رانده اند. درباره آداب باطنی قرآن ، ترتیب کلاسیکی وجود دارد که در کتابهای احیاء العلوم ، المحجه البیضاء و معراج السعاده، بیان شده است . در این مقاله با مراجعه مجدد به آیات و روایات ، با نگاهی تازه به تبیین آداب باطنی تلاوت قرآن ، پرداخته شده است . یکی از آثار رعایت آداب باطنی تلاوت قرآن ، تولید آهنگ ویژه قرآنی است که از آن به «آهنگ قرائت قرآن » بیان شده است . البته در کنار این نگاه زیباشناختی ، آثار و برکات فراوانی بر این گونه قرائت باز می گردد که قلم از بیان آن قاصر است .

قرآن کریم وحی الهی برای هدایت انسان به صراط مستقیم است. پیامبر اکرم (ص) اولین مبلغ، مفسر و مبیّن قرآن کریم است. سیره ایشان نشانگر راه صحیح تعامل و برقراری ارتباط مردم با قرآن کریم است. بعد از آن حضرت بنابر حدیث ثقلین تنها کسانی که شایستگی تبیین و تفسیر قرآن را داشتند، اهل بیت (ع) بودند. بنابراین فقط پیامبر اکرم و ائمه (ع) می توانند به مسلمانان شیوه صحیح برقراری ارتباط و بهره مندی از قرآن کریم را بیاموزند. در مکتب اهل بیت علاون بر تاکید بر آداب ظاهری برقراری ارتباط با قرآن از قبیل وضو داشتن، مسواک زدن قبل از قرائت، نگاه کردن به مصحف شریف، سکوت در هنگام تلاوت، با صدای حزین تلاوت کردن، قرائت به صورت ترتیل، خواندن دعا و استعاذه قبل از تلاوت، تاکید فراوانی بر آداب باطنی برقراری ارتباط نیز شده است؛ آدابی از قبیل تدبر در آیات قرآن کریم، داشتن اخلاص در قرائت، اظهار خشوع و رقت قلب در هنگام قرائت، خود را مخاطب کلام وحی قرار دادن و خود را مخاطب اوامر و نواهی خداوند دانستن. تاکید بر آداب باطنی برقراری ارتباط در مکتب اهل بیت به مراتب دارای جایگاه بالاتری است و وجه ممیزه اصلی آن از سایر مکاتب است؛ چرا که در این صورت ارتباط موثر و سازنده انسان با قرآن برقرار می شود و نه صرفا تاکید بر آداب ظاهری تلاوت قرآن کریم. هدف اصلی این نوشتار نشان دادن وجه تمایز تعامل مثبت و تاثیرگذار مکتب ائمه(ع) از سایر مکاتب در امور باطنی است.