داروها

مقدمه: نسخه وسیله ی ارتباطی بین پزشک، داروساز و بیمار است و عدم رعایت اصول ثبت نسخه نویسی در آن موجب مصرف نا به جای دارو، عدم استفاده ی کامل از داروهای تجویزی تداخلات دارویی و افزایش عوارض احتمالی می گردد. این تحقیق به منظور تعیین میزان رعایت اصول ثبت نسخه نویسی در نسخ بیمه ی خدمات درمانی شهر کاشان صورت پذیرفت. روش بررسی: مطالعه به صورت توصیفی روی 1500 نسخه ی بیماران سرپایی بیمه ی خدمات درمانی سال 1386 شهر کاشان، که به صورت تصادفی سیستماتیک انتخاب گردیدند، انجام پذیرفت. در هر نسخه موارد مربوط به خوانایی، شکل و دستور دارو، اطلاعات هویتی پزشک و بیمار از نسخ استخراج و در چک لیست تهیه شده بر اساس دستورالعمل های سازمان جهانی بهداشت ثبت شد. برای هر نسخه امتیازی بین 21-0 تعیین شد که به 5 بازه ی بسیار ضعیف، ضعیف، متوسط، خوب و بسیار خوب تقسیم شد و سپس با آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نسخ شامل 5245 قلم دارو بود. 4661 قلم دارو (86/88 درصد) خوانا بود. در 3807 قلم دارو (58/72 درصد) شکل دارویی، در 2750 قلم دارو (44/52 درصد)، دستور دارویی ثبت شده بود. وضعیت اصول ثبت نسخه نویسی با میانگین امتیاز 01/15 در محدوده ی خوب قرار گرفت، که کمترین امتیاز در نسخ متخصصان پوست (18/12) و بیشترین آن در متخصصان روان پزشکی (29/16) مشاهده شد. نتیجه گیری: وضعیت اصول ثبت نسخه نویسی پزشکان خوب است، اما ثبت دستورات دارویی توجه بیشتری را میطلبد. به کارگیری نرم افزارهای کامپیوتری نسخه نویسی در مطب ها، تهیه ی فرم های جدید با محل های مشخص جهت اطمینان از ثبت کامل اطلاعات، واحد های بیشتر و آموزش عملی نسخه نویسی جهت دانشجویان پزشکی و تداوم برنامه های بازآموزی جهت پزشکان پیشنهاد میگردد.

یکی از دانش هایی که در متون ادب فارسی بازتاب زیادی داشته، طب است. مولوی ازجمله شاعرانی است که در دانش های مختلفی صاحب اطلاع است و تردیدی نیست که آگاهی های پزشکی نیز مانند بسیاری از درس خواندگان دنیای قدیم داشته؛ اما به هیچ وجه این آگاهی ها را به شکل تصنعی و فضل فروشانه در آثارش منعکس نکرده است. در این پژوهش سعی شده با توجه به مفردات گیاهی، گزاره های پزشکی و گیاهان دارویی به کار رفته در دیوان شمس ، نشان داده شود که مولانا به چه میزان و برای چه مقاصدی از مضامین، ترکیبات و اصطلاحات طبی  سود جسته است؟ هدف اصلی این پژوهش، آسان تر کردن فهم پیچیدگی های متون کهن و تصحیح آن ها و حل تسامحات معنایی اصطلاحات پزشکی است. درواقع مولانا فقط قصد بیان مفاهیم طبی یا پزشکی سنتی را در دیوان شمس ندارد؛ بلکه همان گونه که از شیوه های عرفانی او پیداست، اصطلاحات پزشکی را وسیله ای برای ابراز آرا و عقاید و اندیشه های خود قرار می دهد؛ بنابراین علم طب و ابزار آلاتی را که زمانی در درمان بیماری ها کاربرد داشته، با مفاهیم معنوی آمیخته و درنهایت علوم پزشکی را با عوالم روحانی و معنوی در جهت بیان اندیشه های عرفانی و اخلاقی خود، عجین کرده و به منظور سلامت روحی، برای عروج از بعد جسمانی به درجه ی روحانی و معنوی بهره جسته است.

هدف از اجرای پژوهش حاضر تعیین ویژگی های روانسنجی نسخه فارسی پرسش نامه نگرش به دوپینگ در آمادگی جسمانی بود. بدین منظور 190 نفر از ورزشکاران زن (76 نفر) بامیانگین سنی 53/6± 92/26 و مرد (114 نفر) بامیانگین سنی 9/6± 72/28، نیمه ماهر درشهر سمنان به شکل آنلاین به تکمیل پرسشنامه پرداختند. بعد از تکنیک ترجمه- باز ترجمه و تآیید روایی صوری پرسش نامه توسط سه متخصص، پایلوت اولیه پرسش نامه جهت رفع اشکالات جزئی انجام شد. جهت تعیین روایی سازه پرسش نامه از تحلیل عاملی تأییدی مبتنی بر مدل معادلات ساختاری، همسانی درونی پرسش نامه از ضریب الفای کرونباخ و ثبات آن از ضریب همبستگی با استفاده از آزمون- آزمون مجدد استفاد شد. نتایج در برآورد پایایی عامل های پرسش نامه نشان داد که ضریب آلفا برای کل پرسش نامه با 16 سؤال 83/0 به دست آمد و همسانی درونی سایر خرده مقیاس های پرسش نامه که شامل مقاصد، نگرش ها، هنجارهای ذهنی و باورها می شود به ترتیب برابر با 82/0، 8/0، 84/0، 82/0 و 83/0 بود که در حد مطلوب و قابل قبولی است. در بررسی پایایی زمانی، نتایج ضریب همبستگی درون طبقه ای در تمامی خرده مقیاس ها و نمره کلی پرسشنامه مطلوب ارزیابی گردیده است. لذا می توان چنین اظهار داشت که نسخه فارسی پرسش نامه نگرش به دوپینگ در آمادگی جسمانی ابزاری روا و پایا جهت ارزیابی نگرش به دوپینگ در آمادگی جسمانی ورزشکاران محسوب می شود. همچنین تأیید نسخه فارسی پرسش نامه نگرش به دوپینگ در آمادگی جسمانی درجامعه ایرانی نشان دهنده ویژگی های روانسنجی مطلوب ابزار علی رغم تفاوت های بین فرهنگی گوناگون می باشد.