ورلن

با نخستین خوانش اشعار ورلن، ما به حضور تاثیرات مسلم دیداری در این اشعار پی می بریم. این اشعار که معادلی است کلامی از نقاشی و تجسمی است از واقعیت شاید یادآور تلاش های امپرسیونیست ها در این زمینه باشد. هدف از این مقاله شناخت نوشتار شعری ورلن به کمک سبک نقاشی امپرسیونیست است. نقاشی امپرسیونیستی احساسات و هیجاناتی را کشف کرد که شعر ورلن نیزکوشید همان را بیان کند و برای این منظور شیوه بیان خویش را با شکلهای بیان نقاشی وفق می داد. تاثیرات محیطی، به ویژه احساس نور و هوا و رنگ از تاثیرات طبیعی و ذاتی نقاشی هستند و هنگامیکه کیفیاتی از این گونه در شعر ورلن بیان می شود البته می توان از اسلوب نقاشی در شعر این شاعر سخن راند. در این مقاله با پرداختن به شعر ورلن به طور کلی و به ویژه به دو مجموعه شعری ترانه های بی کلام و اشعار ساتورنی وی و مقایسه دو شعر ترانه پاییزی و خورشید غروب کننده با دو تابلوی نقاشی از مونه نقاش امپرسیونیست سعی شده است برخی از جوانب نقاشی گونه شعر ورلن مورد بررسی قرار گیرد.