دانش آموزشی

بررسی دانش آموزشی معلمان در حال حاضر اهمیت زیادی در آموزش زبان انگلیسی به خود گرفته است. بر این اساس مطالعه حاضر به بررسی تفاوت بین دانش آموزشی معلمان زبان انگلیسی بر اساس مدرک تدریس آنان می پردازد. برای این منظور،60 معلم به عنوان آزمودنی های تحقیق انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از روش مصاحبه استفاده شد. شناسایی مقوله های اصلی فکری این معلمان از طریق کدگذاری و طبقه بندی آنان صورت گرفت. نتایج تفاتهای معناداری را بین معلمان در شمار و نوع مقوله های فکری آنان نشان داد. مدیریت زبانی، بررسی رویه، مقوله احساسی، تفکر درباره خود، بررسی پیشرفت فراگیران، و باورها مقوله های اصلی تفکری معلمان دارای مدرک تدریس استاندارد را تشکیل دادند. مدیریت زبانی، بررسی رویه، بررسی پیشرفت فراگیران و مقوله احساسی مقوله های اصلی معلمان دارای مدرک تدریس غیرآکادمیک را تشکیل می دادند و مدیریت زبانی، بررسی رویه، بررسی پیشرفت فراگیران و توجه به رفتار فراگیران مقوله های اصلی معلمان بدون مدرک تدریس آکادمیک را تشکیل می دادند. تفکر درباره خود و باورها مقوله هایی فکری بودند که فقط در میان مقوله هایی فکری معلمان دارای مدرک تدریس استاندارد یافت می شد.

دیدگاه ها و نظریه های متعددی در صدد مرتفع کردن چالش «بهترین روش آموزش زبان خارجی» به وجود آمد که هر نگره روش و اصول مشخصی را به لحاظ زبان شناسی و روان شناسی دنبال می کرد. سرانجام، در دوره موسوم به پساروش[1]، نتیجه چنین شد که روشی جادویی برای آموزش زبان وجود ندارد، بلکه روش تدریس سازگار با اصول تجربی و بومی سازی شده می تواند فضای آموزشی مطلوبی را فراهم آورد. در تحقیق حاضر، در راستای ارائه راهبردهای ارتقاء کیفیت آموزش زبان خارجی، ضمن بررسی «دانش آموزشی» معلمان با استفاده از الگوی ارائه شده توسط گتبونتون[2] (۱۹۹۹)، به آسیب شناسی و مطالعه روش تدریس مؤثر از دیدگاه معلمان پرداخته شده است. پس از آسیب شناسی روش تدریس، معلمان عواملی مثل مدیریت زبان آموز، کیفیت آموزش، بازدهی آموزش، تخصص، شخصیت و سیاست های آموزشی را معیارهای تشخیص تدریس موثر ذکر کردند. مشاهده روش تدریس معلمان زبان انگلیسی نیز نشان داد که تفاوت هایی در «دانش آموزشی» معلمان کم تجربه و باتجربه از لحاظ شناختی وجود دارد.