مدیریت طراحی

اهمیت مدیریت طراحی در طراحی محصول رو به افزایش است و این در حالی است که هرگز نمی توان یک الگوی خاص مدیریتی را برای همه محصولات به کار گرفت. از این رو، شناخت زوایای مختلف مدیریت طراحی و برنامه ریزی، به منظور اتخاذ عملکردی مناسب در انتخاب فرایند طراحی و تمامی مراحلی که یک محصول برای رسیدن به مصرف کننده باید از آن ها عبور کند، امری بدیهی و ضروری به نظر می رسد. در این مقاله فرضیات زیر بررسی شده است: 1. مدیریت طراحی به سازمان امکان تصمیم گیری های وابسته به طراحی به طریقی مبتنی بر مشتری و بازار می دهد. 2. با استفاده از مدیریت طراحی می توان فرایندهای مرتبط با طراحی را بهینه کرد. این مقاله با مروری بر مدیریت طراحی، چگونگی پیدایش آن، نقش آن در طراحی محصول و عوامل مؤثر بر مدیریت طراحی مناسب، نمونه ای موفق را بررسی کرده است. حاصل سخن اینکه: 1. محصول هر چه باشد، بخش مدیریت طراحی باید به عنوان بخشی ضروری و جداناپذیر در فرایند طراحی و تولید حضوری مستمر داشته باشد و بین بخش های مختلف تحقیق، طراحی و تولید ارتباط و هماهنگی مناسبی برقرار کند. 2. با توجه به نیاز مصرف کننده و تلاش برای برطرف کردن آن به بهترین شیوه و نیز ارزیابی دقیق بازار و محصولات مشابه، بر کیفیت و دوام محصول افزوده، هزینه های تولید را کاهش دهد. 3. فرآیند تولید را آسان کند، بدان سرعت بخشد و هر کجا بتواند از قابلیت های موجود سازمان برای ایجاد محصولی جدید استفاده کند.

بهدنبال طرحهایی که در گذشته و نیز اخیراً برای بافت کهن شهرها تصویب شد، طراحی در اطراف و حریم بلافصل آثار هنری، بهخصوص مجموعههای مذهبی موجود در این محدودهها، مدنظر طراحان میراث فرهنگی قرار گرفت و در این راستا طرحهایی ارایه شد، اما به دلیل قرارگیری موضوع طراحی در موقعیت خاص، تجمیع نظر مسئولین و ارگانهای مختلف ذینفع با افت و خیزهای فراوانی روبه رو شد. روند هفت مرحلهای طراحی در اطراف بقعه شیخ صفیالدین از نمونههای بارز و منحصربهفرد این مدعاست که محور اصلی پژوهش است. آنچه در بررسی این روند حاصل میشود چگونگی هماهنگی و توافق مابین طراحان و کارفرمایان طرح است؛ در حقیقت تنها وجود طراحان زبده و ارایه طرحهای منسجم و شایسته یک بنا و اجرایی شدن آن کافی نیست، بلکه کمبود آگاهی سازمانهای ذیربط و مجریان طرح در زمینه ضوابط حریم آثار هنری، و نیز از متدلوژی طراحی و اهداف فرهنگی آنها، منجر به طولانیشدن زمان پذیرش و تصویب طرحها میشود. لذا اهداف این پژوهش، دستیابی به روشهای توانمندسازی فکری و توجیه طرح با توجه به مصالح کارفرما از طریق ارایه گامبهگام و مرحله به مرحله طرحها است که در انتها با توجه به بررسیهای انجام شده، راهبردهایی ارایه خواهد شد. در این مسیر، علاوه بر مطالعات کتابخانهای، اعمال میدانی، بررسی نقشهها و طرحها، انجام گرفته که در مقاله ارایه خواهد شد.

به دلیل رشد تجارت جهانی، شرکت ها از راه های مختلف تلاش می کنند وارد بازارهای خارجی شوند و ضمن توسعه فروش، سود خود را حداکثر سازند که یکی از رایج ترین این روش ها، صادرات است. هدف اصلی پژوهش حاضر ارائه یک مدل پویا جهت تشریح تاثیر بازارگرایی صادراتی و مدیریت طراحی محصول در عملکرد صادراتی شرکت های صادرکننده صنایع دستی ایران می باشد. برای جمع آوری و تحلیل داده های پژوهش به ترتیب از مصاحبه نیمه ساختاریافته و تحلیل تم استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش شامل مدیران ارشد، کارشناسان خبره وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ایران و صادرکنندگان نمونه استان تهران است که با توجه به سطح اشباع داده، 17 نفر از آنها به صورت هدفمند انتخاب شده اند. روایی یافته های پژوهش با استفاده از روش های بررسی توسط اعضا، مثلثی و بررسی زوجی تضمین شد. برای بررسی پایایی از روش پایایی بازآزمون استفاده شد. بر اساس نتایج پژوهش، مدیریت طراحی محصول و بازارگرایی از ارکان اصلی صادرات صنایع دستی شناخته شدند. همچنین نتایج تحلیل تم به استخراج 7 مؤلفه برای بازارگرایی صادراتی منجر شد که در چهار گروه یا تم فرعی دسته بندی شدند. تم های شناسایی شده شامل برند سازی مولف، بازاریابی نمایشگاهی، بازاریابی مجازی و استراتژی بازاریابی صادرات است. تم های فرعی در قالب یک تم اصلی باعنوان بازارگرایی صادراتی قرار گرفت. نتایج این پژوهش می تواند توسط شرکت های صادراتی و همچنین نهادهای تسهیل گر صادرات مورد استفاده قرار گیرد