مصطفی خمینی

شهید سیّد مصطفی خمینی از فیلسوفان معاصر است که در مکتب حکمت متعالیه پرورش یافته و، بر اساس آن، آرای نوینی را عرضه کرده است. کتاب فلسفی باقیمانده از او با نام تعلیقات علی الحکمة المتعالیة حاوی نظرات خاصّ وی است. امّا در میان 29 جلد کتاب فقه، اصول، و تفسیر او نیز به طور پراکنده میتوان از نظرات اختصاصیاش در زمین? فلسف? اسلامی اطّلاع یافت. دیگر کتاب فلسفی او، القواعد الحکمیة، در حمل? ساواک از میان رفته و، به همین دلیل، گاهی مدّعاهای فلسفی وی بدون استدلال برجای مانده اند. نگارنده در مقاله ای دیگر به 32 نظری? جدید او در زمین? الاهیّات بالمعنیالاعم اشاره کرده و در این نوشته به 17 نظر فلسفی شهید در مباحث الاهیّات بالمعنیالاخص میپردازد و آن ها را با آرای گذشتگان مقایسه میکند ـ مباحثی همچون توحید و صفات حق، عوالم هستی که فعل خداوند است، و مباحث مربوط به معاد. اطّلاع از این آرا، علاوه بر رشد دادن به فلسف? اسلامی، در تدوین تاریخ جامع فلسف? اسلامی یاریرسان است.

شهید سیدمـصطـفی خمینی پـرورش یافتـه مکتـب حکمت متعالیه بوده و دارای نوآوریهای متعددی در فلسفه اسلامی میباشد. آراء وی در کتاب بزرگی بنام «القواعد الحکمیة» مطرح شده که مفقود شده است. نگارنده با بازبینی بیست و نه مجلد از کتب وی، نظریات جدید ایشان را گردآورده است. از میان پنجاه نظریه جدید فلسفی ایشان، تعداد سیودو عنوان به مسائل الهیات بالمعنی الاعم و مباحث موضوع فلسفه، وجود و ماهیت، وجود ذهنی، مواد ثلاث، حرکت، جوهر و عرض، انسانشناسی و علت و معلول مربوط میشود. این پژوهش به طرح نظریات ایشان و اشاره به آراء فلاسفه قبل از ایشان، مخصوصاً صدرالمتألهین پرداخت تا ضمن مقایسه این آراء با یکدیگر، جایگاه هر نظریه بخوبی آشکار گردد. دسته بندی آراء وی در قالب فصلبندی کتاب الحکمة المتعالیة، گامی در جهت تدوین تاریخ فلسفه اسلامی معاصر محسوب میشود.

نظریه «وضع الفاظ برای معانی عامه»، طرحی نفیس در فهم واژگانی از قرآن و روایات است که حمل آن بر معانی ظاهریه امکان پذیر نیست. این نظریه، ضمن برخورداری از مزیت پایبندی به ظواهر، مانع سقوط در دامان تأویلات و مجازات ناروا می شود و می تواند معانی عالیه را بر الفاظ متعارف تحمیل کند. طرفداران این تفکر مدعی هستند که الفاظ برای معانی گسترده تری از آنچه تصور می شود وضع شده اند. معانی نیز مانند جهان هستی، مراتب و لایه هایی زیرین دارد. در میان طرفداران این نظریه، امام خمینی تقریری قابل تأمل از آن ارائه کرده اند، اما در مقابل، مصطفی خمینی این نظریه را قبول ندارد و آن را طرحی ذوقی و بدون پشتوانه برهانی معرفی کرده که در خلط مسائل عرفانی و عرفی ریشه دارد. این جستار، به تبیین و نقد این دو دیدگاه پرداخته و بیان کرده است که هرچند تقریر امام خمینی از نظریه مذکور با چالش های جدی روبه روست، این امر، برخلاف نظر مصطفی خمینی هرگز به معنای سستی و ناراستی اصل نظریه روح معنا نیست.