نقاط حساس

هدف از پژوهش حاضر تهیه تدوین و بررسی تاثیر یک برنامه بازتوانی جسمانی ویژه برای افراد مبتلا به فیبرومیالژی در ناحیه خاجی – کمری ستون فقرات باتوجه به سن ویژگی های بالینی – عملکردی و مرحله بیماری است. روش تحقیق حاضر نیمه تجربی (از نوع طرح گروه کنترل نابرابر با پیش آزمون وپس آزمون) است . جامعه آماری کلیه بیماران دارای فیبرومیالژی ثانویه دربخش فیزیوتراپی بیمارستان شماره 15 مسکو طی سال های 2003-2005 می باشد . ازبین بیماران 40 نفر (مردوزن) بین سنین 26-65 سال به صورت در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه مساوی تجربی وکنترل تقسیم شدند. اطلاعات ازطریق پرسش نامه ارزیابی دامنه حرکتی قدرت عضلات اطراف ستون مهره ای واندام تحتانی نقاط حساس درد عضلانی وضعیت روانی وکیفیت زندگی قبل و بعد از اجرای برنامه تمرینی جمع آوری شد . آزمودنی ها برنامه بازتوانی را سه جلسه درهفته به مدت 1-5/1 ساعت در نه هفته انجام دادند. نتایج نشان داد دامنه حرکتی وقدرت عضلات بخش کمری ستون فقرات واندام تحتانی در گروه تجربی به طورمعنا داری نسبت به گروه کنترل افزایش یافت (p<0/05). تعداد نقاط حساس در گروه تجربی (5/66 درصد) نسبت به گروه کنترل (7/37درصد ) کاهش یافت. شاخص های درد عضلانی درگروه تجربی درمقایسه با گروه کنترل به طور معناداری کاهش یافت(p<0/05). وضعیت روانی وکیفیت زندگی در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل به طورمعنا داری بهبود یافت (p<0/05). در نتیجه می توان گفت احتمالاً برنامه بازتوانی ارائه شده دراین پژوهش توانسته است علائم منفی افراد مبتلا به فیبرومیالژی مانند درد عضلانی نقاط حساس کسالت صبحگاهی ضعف وافسردگی را کاهش دهد و ضعیت عملکردی آن ها را بهبود بخشد و در نهایت کیفیت زندگی آنها را ارتقاء دهد؛ بنابراین به نظر می رسد برنامه بازتوانی مذکور می تواند به عنوان روشی نو برای بازتوانی وکاهش علائم بیماران فیبرو میالژی در مراکز باز توانی و درمانی استفاده شود.

مقدمه: کاربری اراضی شهرری در دهه های اخیر در زمینه شهرنشینی رشدی بی سابقه داشته است. تغییرات کاربری اراضی بر شرایط اجتماعی، اقتصادی، و محیط زیست تأثیر می گذارد. گردآوری اطلاعات درباره این تغییرات برای برنامه ریزی و مدیریت بهتر نواحی شهری در توسعه پایدار ضروری است.هدف: از این رو، هدف این مقاله این است که برای بررسی بهتر تغییرات کاربری تحت تأثیر توسعه در شهرری و همچنین بررسی یکپارچگی سیمای شهری از شاخص «تکه تکه شدگی» طی سال های 1367 تا 1397 استفاده شود. سپس، راهکارهایی بر اساس معیارهای مناسب در جهت تعیین نقاط حساس ارائه شود.روش: با کمک تصاویر ماهواره لندست چهار کاربری شهری و مسکونی، زمین های کشاورزی، فضای سبز، و زمین های بایر استخراج و میزان تغییرات کاربری اراضی مشخص شد. برای بررسی تکه تکه شدگی سیمای شهرری از سنجه های تعداد لکه، تراکم لکه، و بزرگ ترین لکه استفاده شد. در بخشی از مطالعه از کراس تب نیز استفاده شد.یافته ها: یافته ها نشان داد مساحت کاربری اراضی ساخته شده شهری و فضای سبز شهری به ترتیب 7/369 و 6/55 هکتار افزایش و زمین های کشاورزی و زمین های بایر به ترتیب 8/213 و 5/211 هکتار کاهش داشته است. در کاربری شهری یکپارچگی افزایش یافته است. در کاربری فضای سبز و کشاورزی، به دلیل ایجاد و احداث جاده ها، تکه تکه شدگی افزایش داشته است. نتیجه: در ادامه بر اساس معیارهای «فاصله از مرز»، «فاصله از راه ها»، «مساحت لکه ها»، و «اندازه لکه ها» راهکارهایی برای تعیین نقاط حساس و شکننده پوشش گیاهی و مسکونی ارائه شد تا برای بهبود وضعیت آن ها برنامه ریزی شود. زیرا تغییر کاربری، به ویژه از بین رفتن پوشش گیاهی، بر سیمای سرزمین تأثیر منفی می گذارد.

بر اساس موقعیت استراتژیک کشور ایران در منطقه خاورمیانه و تهدیدات موجود، پرداختن به مقوله آسیب پذیری کشور به ویژه شهرها که مکان های تجمع انبوه سرمایه های مختلف هستند ضروری است. امروزه در جنگ ها تأکید بیشتری بر آسیب وارد نمودن به زیرساخت ها و نقاط مهم شهری دارند تا از هزینه های بالای جنگ های فرسایشی پرهیز شود. از طرفی شهر های ساحلی به دلیل قرار گیری در نوار ساحلی و نبود موانع طبیعی در مجاورت آنها و نیز دارا بودن نقاط حساس شهری و زیر ساخت های متعدد که اکثر آن ها نقش کارکردی منطقه ای و ملی را دارا هستند، آسیب پذیری بالایی در برابر جنگ ها و مخاطرات طبیعی گوناگون نظیر زلزله، سیل، طوفان و غیره را دارند. پژوهش حاضر به روش توصیفی- تحلیلی و باهدف ارزیابی و تحلیل آسیب پذیری نقاط حساس شهری بندر دیّر بر اساس اصول پدافند غیرعامل است. ابتدا فهرستی از نقاط حساس شهری و معیارهاو زیرمعیارهای مؤثر بر آسیب پذیری، بر اساس منابع و استفاده از نظرات کارشناسان مربوطه و خبره پیرامون موضوع استخراج و سپس از طریق پرسش نامه های تکمیل شده و و روش تحلیل سلسله مراتبی سطح آسیب پذیری نقاط مشخص گردید. پس از تهیه و ترسیم نقشه های آسیب پذیری در آرک جی.آی.اس، با استفاده از روش برنامه ریزی سوات راهبرد نهایی و استراتژی های لازم به منظور کاهش آسیب پذیری محدوده ی مورد مطالعه مشخص گردید. بر اساس نتایج نقاط حساس شهری بندر دیر دارای آسیب پذیری متفاوت و بالایی دارند و از میان آن ها، اسکله ی صیادی بیشترین آسیب پذیری و شهرداری بندرکمترین آسیب پذیری را دارد. راهبرد مناسب برای کاهش آسیب پذیری نقاط نیز، تهاجمی است.