پارک ها

سازمان های موفق برای رضایتمندی کامل مخاطبان خود به دنبال بررسی و درک کامل انتظارات آن ها هستند. هدف این تحقیق تعیین انتظارات شرکت کنندگان ایستگاه های تندرستی پارکهای شهرداری تهران با مطالعه موردی منطقه 6 است. روش تحقیق حاضر، توصیفی- پیمایشی است. روش گردآوری داده ها، میدانی و ابزار تحقیق، پرسشنامه (83/0=α) است. جامعه آماری تحقیق، افراد شرکتکننده در ایستگاه های تندرستی پارکهای شهرداری منطقه 6 تهران بودند (500 نفر) و نمونه گیری به صورت تصادفی ساده انجام شد (191 نفر). یافته ها نشان داد محیط فیزیکی، بیشترین و هویت ایستگاه تندرستی، کمترین انتظار آن ها از ایستگاه بوده است. آزمون t مستقل بین میانگین کمترین انتظارات زنان و مردان و مجرد و متأهل تفاوت معنی داری نشان نداد. همچنین آزمون آنووای یک طرفه، به جز گروه های سنی متفاوت، در گروه های دیگر بر اساس تحصیلات، شغل، سابقه حضور و دفعات حضور در ایستگاه تندرستی تفاوت معنی داری بین میانگین انتظارات آن ها نشان نداد (05/0=α). با توجه به نتایج میتوان گفت که «محیط فیزیکی» شامل: تمیزی، راحتی و امنیت از جمله مواردی بودند که مسئولان، باید به آن ها توجه ویژه داشته باشند.

امروزه در ارزیابی کیفیت زندگی شهرها توجه به ایمنی محیط و فضاهای عمومی یکی از شاخص های مهم زیست پذیری شهری محسوب و از اهداف مهم برنامه ریزی و مدیریت شهری قلمداد می شود. ایمنی شهری وضعیتی است که در آن خطرات و عوامل ایجادکننده آسیب های فیزیکی ، جسمانی و روانی شهر در فضاهای مختلف در کنترل درآمده و موجب حفظ سلامت و رفاه شهروندان شده و ارتقا سطح پایداری محیط را سبب ساز می شود. پژوهش حاضر به روش توصیفی- تبیینی به بررسی وضعیت ایمنی پارک های با عملکرد ناحیه ای و منطقه ای شهر رشت پرداخته است. روش گردآوری داده ها در این پژوهش کتابخانه ای- اسنادی و میدانی بوده و روش تجزیه و تحلیل در قالب آزمون آماری T ، تراز استاندارد و نسبت اختلاف فاصله است. نتایج حاصل از مطالعه شاخص هایی همچون ایمنی تجهیزات، کف سازی، ایمنی وسایل بازی، دیدپذیری فضاها، کنترل و حراست، روشنایی و غیره نشان می دهد که وضعیت ایمنی پارک های شهری شهر رشت در دایره استاندارد حداقل قرار داشته و با استاندارد مطلوب فاصله بسیار زیادی دارد. درعین حال وضعیت شاخص ها در پارک های مختلف متفاوت از هم بوده و از شرایط یکسانی برخوردار نیست.

امروزه شهرها عالی ترین تجلی کالبدی و عملکردی عصر معاصر قلمداد می شوند و خواسته یا ناخواسته زمینه های گسترش حوزه عمومی را فراهم می آورند. در این میان پارک ها به عنوان بخشی از فضاهای عمومی شهری( علی رغم نقش مهمی که در گسترش قلمرو عمومی جامعه دارند) چندان مورد توجه قرار نگرفته و ظرفیت های آنها بلا استفاده مانده است. گفتنی است ، ترمیم و ارتقای کیفی این نوع فضاها، تجربه ای امید بخش برای  مشارکت های اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و زیبایی شناسی به منظور بازسازی محیط شهری مطبوع و کارآمد و رشد فعالیت های فراغتی به ارمغان می آورد. هدف این مقاله، به پرسش گرفتن ماهیت توسعه، از طریق ترمیم و بازسازی پارک های سطح منطقه 18 می باشد، تا ضمن معرفت شناسی، به اثرات ابعاد مختلف بازسازی پارک ها، راهکارهای مناسب برای تقویت تأثیرات مثبت و در عین حال تعدیل تأثیرات منفی ارائه نماید. اطلاعات مطالعه کیفی حاضر از طریق مصاحبه عمیق، مشاهده مشارکتی و قدم زدن عرضی در میدان مورد مطالعه گردآوری شده و از روش نظریه مبنایی برای تحلیل داده ها استفاده شده است. در مجموع اطلاعات جمع آوری شده در قالب 36 مفهوم، هفت مقوله عمده و یک هسته مرکزی، کدگذاری و تحلیل شده اند. هفتمقوله عمده عبارتند از: تعاملات اجتماعی، امنیت اجتماعی، بهداشت جسمی و روانی، دسترسی به تسهیلات، انسجام شهروندی، رونق اقتصادی و بهبود وضعیت زیست محیطی. در این مطالعه مقوله نهایی که همان هسته مرکزی می باشد «ارتقای کیفیت زندگی شهروندان» است. هسته مرکزی مورد اشاره در قالب یک مدل مبنایی در قالب شرایط علی، راهبردها و پیامدها ارائه شده است.

هدف: این تحقیق تحلیل ویژگی های محیطی پارک ها در گرایش افراد به ورزش صبحگاهی شهر اراک بود. روش کار: جامعه آماری پژوهش شامل کلیه افرادی هستند که به پارک های اراک جهت ورزش صبحگاهی مراجعه می کردند که دراین بین تعداد 200 نفر که به چهار پارک مراجعه می کردند به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسش نامه محقق ساخته بود که حاوی 30 سؤال بود که ویژگی های محیطی پارک ها را در گرایش افراد به ورزش صبحگاهی در مقیاس پنج ارزشی لیکرت اندازه گیری می کرد. تعدادی از اساتید و کارشناسان صاحب نظر، روایی این پرسش نامه را تأیید کردند. پایایی آن را نیز روش آلفای کرونباخ (842/0= α) تأیید نمود. برای تجزیه وتحلیل توصیفی یافته ها از میانگین، انحراف استاندارد، فراوانی، درصد و جدول استفاده شده است و برای تجزیه وتحلیل استنباطی یافته ها از آزمون کولموگروف اسمیرنوف برای بررسی نرمال بودن توزیع داده های تحقیق واز آزمون همبستگی اسپیرمن برای تجزیه وتحلیل داده ها و برای تعیین اولویت هر یک از آنها از آزمون فریدمن استفاده شده است. یافته ها: یافته های پژوهش حاضر نشان می دهند که بین دسترسی به پارک ها در گرایش افراد به ورزش صبحگاهی شهرستان اراک ارتباط معناداری وجود ندارد.نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان داد ارتباط معناداری بین امکانات رفاهی و زیبایی در گرایش افراد به ورزش صبحگاهی وجد داشت اما این ارتباط بین امنیت اجتماعی، نظافت و دسترسی افراد در گرایش به ورزش صبحگاهی معنادار نبود.

امروزه پارک های شهری می توانند سهم عمده ای درایجاد گذران اوقات فراغت شهروندان و فضایی برای گردشگری آن ها در شهرها به وجود آورند. به طوری که در بسیاری از متون شهرسازی از پارک ها و فضاهای سبز شهری به عنوان یکی از شاخص های مهم شناخت کیفیت محیط های انسان ساخت یاد می کنند. با توجه به اهمیت پارک ها و فضای سبز در زندگی شهری امروزی، هدف از تحقیق حاضر، بررسی وضعیت پارک های شهری فعال محلات منطقه2 کلان شهر اهواز از نظر شاخص های انتخابی(دسترسی، بهداشت، جذابیت، امنیت و امکانات رفاهی) بوده است. نوع تحقیق کاربردی و روش تحقیق پیمایشی با تاکید بر پرسشنامه است. جامعه آماری شهروندان ساکن منطقه2 و کارشناسان ذیربط می باشند. وزن دهی متغیرها توسط مدل آنتروپی شانون و تحلیل داده ها با استفاده از تکنیک رتبه بندی کوپراس انجام شده است. نتایج پژوهش نشانگر سرانه پایین و حداقلی پارک های منطقه دو (36/9متر مربع) نسبت به استاندارهای جهانی و ملی است. همچنین بر اساس نتایج آزمون Anova، با توجه به مقدار محاسبه شده F که از 05/0 بیشتر است میانگین رضایت مخاطبان از شاخص ها در پارک های مورد مطالعه تفاوت معناداری را نشان می دهد. نتایج حاصل از مدل کوپراس نیز از23 پارک در محدوده مورد مطالعه نشان می دهد: پارک جزیره، پارک42هکتاری و پارک دولت به ترتیب با ارزش نهایی؛ 0615/0 ،0569/0،0554/0، در رتبه اول تا سوم از حیث شاخص های مورد بررسی قرار گرفته اند.