مهار پاسخ

فعالیت بدنی و ورزش موجب بهبود کارکردهای شناختی سالمندان می شود. هدف از این مطالعه تعیین تفاوت کارایی عملکردهای مهاری قطعه پیشانی در سالمندان با فعالیت بدنی متفاوت است. مطالعه حاضریک تحقیق مقطعی مقایسه ای است0 نمونه ها شامل سالمندان با میانگین سنی 97/5±70 سال، وزن 64/15± 42/73 و قد 92/7±7/167سانتی متر بود. ابتدا با استفاده از آزمون یال سالمندان به سه گروه با فعالیت بدنی کم، متوسط و زیاد تقسیم شدند. سپس از آزمون استروپ برای بررسی کارکردهای مهاری قطعه پیشانی مغز استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آنالیز واریانسیک طرفه جهت مقایسه داده های سه گروه با فعالیت بدنی متفاوت استفاده شد. یافته ها نشان داد تعداد خطاهای سه گروه در مرحله اول و سوم آزمون استروپ با یکدیگر تفاوت دارد (آماره پی در هر دو مرحله 002/0). زمان پاسخ آزمون نیز بین سه گروه در مرحله اول و سوم آزمون تفاوت داشت (مقادیر آماره پی به ترتیب 041/0 و 006/0). مقایسه میانگین ها نشان می دهد در گروه ها سالمندانی که فعالیت بدنی بیشتر دارند تعداد خطاها و زمان پاسخ کمتر است. در مطالعه حاضر ارتباط معنی داری بین فعالیت بدنی و عملکرد مهاری وجود دارد. بر این اساس زمان عکس العمل، مهار و توجه انتخابی در سالمندان با فعالیت بدنی بیشتر، کارایی بالاتری دارد.