احمد حرب

در بررسی تاریخ تحلیلی تصوّف و مبانی نظری آن، جستار در احوال صوفی زاهدان سده های نخستین هجری، امری بایسته و ناگزیر است. یکی از این بزرگان، احمد ابن حرب اصفهانی نیشابوری است که ضمن ویژگی های ممتاز و فردی فکری اش، به واسطه آنکه استادِ محمد کرّام، رئیس فرقه کرامیه بوده و افکار و اقوالش در این طریقه تأثیر به سزایی داشته، از اهمیّت خاصی در مطالعات تاریخی و نظری تصوف برخوردار است. با این همه، متأسفانه در باب او تا به امروز، پژوهش درخور و مستقلی صورت نگرفته است. تحقیق حاضر که درباره احوال و افکار احمد حرب است، در کار تحقیقات کرّامیه پژوهی بسیار فایده مند تواند بود، و به برخی از سؤالات و ابهامات از جمله ارتباط احمد با محمد کرّام و عقاید کرامیه و علل طرد و ردّ او توسط برخی علمای حدیث، پاسخ می تواند داد.