پارک عمومی

هدف از این پژوهش شناخت زندگی روزمره ایرانی از خلال مطالعه یکی از فضاهای عمومی شهری یعنی پارک­ها می­باشد. در کلان شهــر تهران دو پارک عمومی بزرگ که یکی در منطقة مرفه نشین در منتهی الیه شمال تهران و دیگری در جنوب این شهر قرار دارد، برای بررسی انتخاب شدند. در شهر متوسط کرمان نیز دو پارک مادر و شورا برگزیده شدند که یکی در منطقة مرفه شهر و دیگری در مرکز شهر جای دارد. تهران کلان شهری است به شدت بیگانه ساز که به نظر می رسد معضلات مدرنیت در آن بیش از مزیت­های آن باشد. در یک چنین کلان شهری پرسه زنی و وقت گذرانی در پارک گریزگاهی مهم برای فرار از بیگانگی است که کلان شهر به وجود می آورد. اما آنچه از مدرنیته وارد کرمان شده است، بیشتر ابزارها و سازه­های مدرن است، رابطه خویشاوندی هنوز مستحکم است و علی رغم این که خانواده گسترده به شکل سابق آن زوال یافته، اما هنوز اغلب خانواده های جوان ترحول یک خانواده مرکزی سازمان یافته و تعاملات خود را شکل می­دهند. در این فضا، بیگانگی و فردیت به شدت تهران وجود ندارد. همین امر تا حدودی زندگی روزمره این دو شهر را از هم متفاوت ساخته است. در نتیجه دو نوع فضای پارک تا حدودی متفاوت توسط شهروندان تولید شده است.

هدف این پژوهش ادراکات شهروندان در فعالیت های اوقات فراغت شبانه در پارک های عمومی شهری می باشد. پرسش نامه در پارک انقلاب و باغ کوثر شهر نورآباد ممسنی واقع در ورودی کمربندی شهر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی انجام پذیرفته است. روش تحقیق در پژوهش حاضر، توصیفی تحلیلی است. شیوه جمع آوری اطلاعات نیز اسنادی پیمایشی است. میانگین کل بدست آمده از درک اوقات فراغت شبانه در هر دو پارک در سطح بالا با میانگین (50/5) در پارک باغ کوثر و پارک انقلاب با (32/5) می باشد. امتیاز بدست آمده در پارک باغ کوثر با اختلاف فاحشی(66 امتیاز) در سطح بالاتری نسبت به پارک انقلاب قرار گرفته است.و همچنین شهروندان پارک را به عنوان مکانی برای گذران اوقات فراغت شبانه برای خانواده ها و مکانی برای تجدید قوای روحی و جسمی شهروندان پذیرفته اند. این مطالعه نشان می دهد شهروندان شهر نورآباد درک مثبتی از فعالیت های اوقات فراغت شبانه در پارک های عمومی شهری از نظر آسایش، راحتی و ایمنی دارند. نتایج این پژوهش با نتایجی که دکتر عبدالکریم در پژوهش خود بر دو شهر مالزی بدست آورد تقربیا یکسان بوده در مطالعه ای که توسط عبدالکریم و همکاران صورت پذیرفته بود نشان داد که درک مثبت جامعه به سمت فعالیت های اوقات فراغت شبانه در پارک های عمومی شهری در هر دو محدوده مورد مطالعه یعنی شاه عالم و پوتراجایا از نظر راحتی، آسایش و ایمنی قابل مشاهده است.

این پژوهش بر آنست تا میزان حمایت اجتماعی ادراک شده ی زنان را در دو پارک بهشت مادران و ملت در منطقه ی 3 شهرداری تهران، بررسی نماید. گروه هدف این پژوهش، زنان 18-65 سال هستند که در فعالیت ورزشی مشارکت می کنند. این پژوهش دارای رویکردی تطبیقی بوده و از روش پرسش گری (105 پرسش نامه در پارک بانوان و 120 پرسش نامه در پارک عمومی) استفاده کرده است. تحلیل داده ها به دو صورت کمی و کیفی (آمیخته) بوده است. تحلیل کیفی کارشناس محور در بررسی حمایت اجتماعی عینی و تحلیل کمی با نرم افزار اس.پی.اس.اس انجام شده است. نتایج تحلیل توصیفی نشان می دهد که از نظر زنان در هر دو فضا، حمایت ابزاری دولت و حمایت اطلاعاتی ناکافی است، اما حمایت احساسی مناسبی توسط دوستان و خانواده وجود دارد. براساس یافته های تحلیل اکتشافی مبتنی بر آزمون همبستگی گاما و ضریب توافقی، لایه های مختلف حمایت اجتماعی بر میزان فعالیت ورزشی زنان در پارک های شهری تاثیر دارند. تفاوت میان دیدگاه زنان در دو فضا نشان می دهد زنانی که پارک بانوان را برای ورزش انتخاب می کنند، معتقد هستند در کنار سایر عوامل، معیارهایی چون همراهی خانواده در مسئولیت پذیرش امور خانه و حمایت رسانه، موثر هستند. این درحالی است که از دید آنها عواملی چون مذهب، حمایت مالی، محدودیت قوانین دولتی، اطلاع رسانی از ورزش مناسب و مکان و زمان برگزاری ورزش های برنامه ریزی شده، چندان بر مشارکت در ورزش تاثیر ندارد، اما همین عوامل برای گروه دیگر موثر بوده و جزء وجوه تفرق نگاه این دو گروه از زنان است.