مدل تعهد ورزشی

این پژوهش با هدف بررسی روایی و پایایی مدل تعهد ورزشی در دانشجویان ورزشکار انجام گرفت. 327 دانشجوی ورزشکار (206 پسر و 121 دختر) که به روش نمونه گیری لایه ای تصادفی انتخاب شده بودند، پرسشنامة مدل تعهد ورزشی اسکانلان و همکاران (1993) را تکمیل کردند. نتایج تحقیق عاملی اکتشافی نشان داد که مدل یادشده دارای پنج عامل (مؤلفه) است که در مجموع 67 درصد از واریانس کل مدل را تبیین می کردند. نتایج تحلیل عاملی تأییدی با استفاده از روش الگویابی معادلة ساختاری نشان داد که الگوی پنج عاملی برازندگی قابل قبولی با داده ها دارد. ضرایب آلفای کرونباخ به جز برای مؤلفه های مشغولیات جایگزین و فرصت های مشارکت در سطح قابل قبولی با داده ها دارد. ضرایب آلفای کرونباخ به جز برای مؤلفه های مشغولیات جایگزین و فرصت های مشارکت در سطح قابل قبولی (70 /0 = α) قرار داشت. ضرایب همبستگی حاصل از بازآزمایی نشان داد که این پرسشنامه (مدل) ثبات زمانی مناسبی دارد. یافته ها نشان داد که مدل تعهد ورزشی در نمونة دانشجویان ورزشکار از روایی و پایایی قابل قبولی برخوردار است. بنابراین، این مدل می تواند چارچوب نظری چندمتغیری با دسته بندی منجسم تر برای اندازه گیری تداوم رفتار مشارکت در یک ورزش خاص یا به طور کلی فعالیت جسمانی فراهم سازد.

هدف از این  پژوهش تعیین روایی و پایایی نسخه فارسی پرسش نامه  تعهد ورزشی-2 در ورزشکاران  بود. نمونه  آماری ورزشکاران رشته های تیمی و انفرادی استان قزوین بود که 280 نفر از آنها (145 نفر مرد و 135 نفر زن) با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان پرسش نامه مشخصات فردی و تعهد ورزشی-2 اسکانلن و همکاران (2016) را تکمیل نمودند. تجزیه و تحلیل داده ها با تحلیل عاملی تأییدی، همبستگی درون طبق ه ای و آلفای کرونباخ انجام شد. نتایج نشان داد شاخص نیکویی برازش و شاخص برازش تطبیقی بالاتر از (90/0) است. پایایی زمانی (81/0) و ضریب آلفای کرونباخ برای تعهد ورزشی و ابعاد آن بالای 7/0 (مقدار شاخص قابل قبول بودن) به دست آمد. به طور کلی نتایج نشان داد نسخه فارسی پرسش نامه تعهد ورزشی – 2 در ورزشکاران ایرانی دارای روایی و پایایی قابل قبول است. لذا از این  پرسش نامه  می توان  جهت ا هداف  آموزشی  و  پژوهشی  استفاده  کرد .

هدف این پژوهش تعیین روابط علّی فرآیندهای شناختی و عاطفی تمایل به تغییر با مؤلفه های مدل تعهد ورزشی در ورزشکاران بود. به این منظور، 370 ورزشکار دانشجوی رشته تربیت بدنی (184 مرد و 186 زن) با روش تصادفی طبقه ای ساده از دانشگاه های آزاد اسلامی شهر تهران نمونه گیری شدند و پرسش نامه های پژوهش را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و مدل یابی معادلات ساختاری در سطح اطمینان 95 درصد تحلیل شدند. نتایج نشان داد ادراک تغییر با افزایش ایده های غیرمنطقی و متعاقباً افزایش هیجانات منفی، بر کاهش تمایل به تغییر اثرگذار است. همچنین، تمایل به تغییر به طور مستقیم و نیز از مسیر کاهش لذت ورزشی و فرصت های مشارکت و نیز افزایش جایگزین های مشارکت اثر معناداری بر تعهد ورزشی داشتند. یافته ها با تأکید بر ساز و کار شکل گیری تعهد ورزشی در موقعیت های متقتضی تغییر مورد بحث قرار می گیرد.