داوری دعاوی مالکیت فکری در نظام حقوقی ایران و اسناد بین المللی
آرشیو
چکیده
داوری به عنوان یکی از مهم ترین روش های جایگزین حل وفصل اختلافات، در سال های اخیر در حوزه دعاوی مالکیت فکری اهمیت فزاینده ای یافته است. دعاوی مربوط به حقوق مالکیت فکری معمولاً ماهیتی تخصصی، فنی و بین المللی دارند که رسیدگی به آن ها در محاکم عمومی ممکن است با دشواری هایی همراه باشد. داوری با بهره گیری از کارشناسان مجرب، سرعت بیشتر در رسیدگی، محرمانگی و انعطاف پذیری در روند رسیدگی، گزینه ای مناسب برای حل این دسته از اختلافات به شمار می رود. در نظام حقوقی ایران، هرچند قوانین خاص مالکیت فکری مقرره ای صریح در خصوص داوری ندارند، اما قواعد کلی قانون داوری تجاری بین المللی و قانون آیین دادرسی مدنی، ظرفیت استفاده از داوری در این زمینه را فراهم کرده اند.در سطح بین المللی، اسناد مهمی همچون کنوانسیون نیویورک ۱۹۵۸، موافقت نامه تریپس، و قواعد داوری سازمان جهانی مالکیت فکری نقش اساسی در توسعه داوری در دعاوی مالکیت فکری ایفا کرده اند. این اسناد نه تنها شناسایی و اجرای آرای داوری را تضمین می کنند، بلکه با ارائه ساختارهای منسجم برای رسیدگی، بستر مناسبی برای حل اختلافات فرامرزی فراهم می سازند. با توجه به روند فزاینده جهانی شدن اقتصاد و تجارت، ضرورت هماهنگی نظام حقوقی ایران با اسناد و رویه های بین المللی در زمینه داوری مالکیت فکری بیش از پیش احساس می شود.Arbitration of Intellectual Property Claims in the Iranian Legal System and International Documents
Arbitration, as one of the most prominent alternative dispute resolution mechanisms, has gained increasing significance in the field of intellectual property (IP) disputes in recent years. IP disputes are often complex, technical, and international in nature, making their resolution through ordinary courts challenging. Arbitration offers several advantages such as expert adjudication, faster proceedings, confidentiality, and procedural flexibility. In the Iranian legal system, although specific IP laws do not explicitly refer to arbitration, the general provisions of the Law on International Commercial Arbitration and the Civil Procedure Code provide the necessary legal framework for its use in IP-related matters.At the international level, major instruments such as the 1958 New York Convention, the TRIPS Agreement, and the arbitration rules of the World Intellectual Property Organization (WIPO) have played a vital role in promoting arbitration for IP disputes. These instruments not only ensure the recognition and enforcement of arbitral awards but also provide structured mechanisms for resolving cross-border disputes. Given the increasing pace of globalization and international commerce, it is essential for Iran’s legal framework to align more closely with international standards and practices in the field of IP arbitration.
تبلیغات
