غرض شناسی انواع تقدیم و تأخیر قرآنی در آینه تفسیر جوامع الجامع
آرشیو
چکیده
تقدیم و تأخیر از جمله اسلوب های برجسته و تأثیرگذار در ساختار بلاغی قرآن کریم است. این پژوهش با هدف بررسی دیدگاه علامه طبرسی در تفسیر جوامع الجامع درباره تقدیم و تأخیر های قرآنی انجام شده است. اهمیت این تحقیق به دلیل ارزش ادبی تفسیر جوامع الجامع و تأثیرپذیری آن از تفسیر کشاف زمخشری می باشد که از جنبه های بلاغی و ادبی مورد توجه قرار گرفته است. سؤال اصلی تحقیق این است که علامه طبرسی چگونه تقدیم و تأخیر های قرآنی را تفسیر و دسته بندی می کند؟ فرضیه تحقیق بر این مبنا استوار است که تقدیم و تأخیر از دیدگاه طبرسی به دو نوع طبیعی و غیرطبیعی تقسیم می شود. روش تحقیق، توصیفی – تحلیلی و با مطالعه کتابخانه ای است که به بررسی تفصیلی آیات مربوط به تقدیم و تأخیر پرداخته است. نتایج نشان می دهد که تقدیم و تأخیر طبیعی شامل مواردی است که ساختار نحوی جمله دست نخورده باقی می ماند و عناصر در جایگاه اصلی خود قرار دارند، در حالی که تقدیم و تأخیر غیرطبیعی به مواردی اشاره دارد که جای عناصر تغییر یافته و ترتیب نحوی متفاوت از ساختار رایج است. اقسام تقدیم و تأخیر غیرطبیعی شامل تقدیم خبر، مفعول، ظرف و جار و مجرور، و حال می باشد. نتیجه اصلی این پژوهش نشان می دهد که تقدیم و تأخیر طبیعی غرض اختصاص و غیرطبیعی غرض اهتمام را دنبال می کند.INVESTIGATING THE PURPOSE OF QURANIC PRECEDENCE AND DELAY AS INTERPRETED IN "JAVAME’ AL-JAMI
Precedence (Taqdim) and delay (Ta’khir) are among the prominent and influential rhetorical structures in the Qur’an. This study aims to examine Allamah Tabarsi’s perspective in his tafsir "Javame’ al-Jami’" on Quranic precedence and delay. The significance of this research lies in the literary value of "Javame’ al-Jami’" and its influence from Zamakhshari’s interpretation called "Kashshaf," which is renowned for its rhetorical and literary considerations. The main question of the study is: How does Allamah Tabarsi interpret and categorize the Quranic precedence and delay? The hypothesis is that Tabarsi classifies precedence and delay into two types: natural and unnatural. Using a descriptive-analytical method and a library study, this research provides a detailed analysis of the verses related to precedence and delay. The results show that natural precedence refers to cases where the syntactical structure of the sentence remains intact, and the elements remain in their original order, whereas unnatural precedence involves a change in the arrangement of elements, deviating from the common syntactical structure. The types of unnatural precedence include precedence of the predicate, object, circumstantial, and prepositional phrases. The study’s main conclusion is that natural precedence aims at exclusivity, while unnatural precedence serves the purpose of emphasis.
تبلیغات
