حمایت از علامت تجاری در رویه قضایی ایران
آرشیو
چکیده
ماده 20 قانون ثبت علایم و اختراعات مصوب 1310، حق تقدم استفاده کننده پیشین از علامت تجاری را به صراحت شناسایی کرده بود لیکن این مهم در قانون ثبت اختراعات، طرحهای صنعتی و علایم تجاری مصوب 1386 در قسمت علامت مسکوت مانده است. هرچند مطابق ظاهر قانون حاکم، معیار حمایت قانونی از علامت، نظام اولین ثبت است اما رویه قضایی [جاری بر خلاف ظاهر قانون فعلی، به تبعیت از مفاد معاهده پاریس از جمله ماده 10 و بند ب از ماده 6 خامس آن کنوانسیون و برتری مفاد معاهدات بر قوانین داخلی به استناد مواد 9 قانون مدنی و 62 از قانون ثبت اختراعات، طرحهای صنعتی و علایم تجاری سال1386، از استفاده کننده سابق ازعلامت حمایت می کند و او را نسبت به علامتی که مورد استفاده او بوده دارای حق مکتسبه می داند و بنابر این چنان چه شخص دیگری عین یا مشابه آن علامت را برای معرفی کالا یا خدمات یکسان، موخراً ثبت کند، محکمه صالح به تقاضای خواهان و با احراز استفاده مستمر پیشین وی از آن علامت، با استناد به بند 3 ماده 6 معاهده پاریس و به جهت منع رقابت تجاری نامشروع وجلوگیری از فریب مشتریان عادی در تشخیص مبداء کالا یا خدمات اصیل، عملیات ثبت علامت را باطل وحسب خواسته استفاده کننده سابق، اداره ثبت علایم تجاری را با رعایت تشریفات قانونی، ملزم به ثبت آن علامت به نام ایشان می کند. تنها چاره رفع اختلاف مذکور، اصلاح قانون فعلی بر اساس مفاد معاهدات بین المللی مربوطه می باشد. در دعوی کیفری نیز، نه تنها حق مکتسبه استفاده کننده پیشین از علامت تجاری به عنوان یکی از استثنائات حقوق انحصاری ثبت کننده علامت تلقی و در برابر دعوی نقض، یک دفاع محسوب می گردد، بلکه استعمال کننده سابق به واسطه این حق، در قلمرو استفاده خود دارای حق تقدم نیز می باشد و ثبت کننده علامت نمی تواند مانع ادامه استفاده وی در آن محدوده بشود مهمترین مزایای اصلاح قانون فعلی و شناسایی حق تقدم استفاده کننده پیشین عبارتند از:جلوگیری از رقابت مکارانه، حمایت از حقوق مصرف کننده، کاهش هزینه جستجو، کاهش بار پرونده های قضایی، جلوگیری از تزلزل اعتبار علامت ثبت شده و افزایش روحیه خلاقیت و نوآوری در جامعه. روش تحقیق در این نوشتار به صورت کتابخانه ای و توصیفی با تاکید بر آراء قضایی است.Iranian Judicial Precedent on Trademark Protection: the System Concerning the Initial Registration or Acquired Right Arising out of Previous Continuous Use
Article 20 of the Law on Registration of Trademarks and Patents of 1931 clearly recognized a priority right of a senior user of the trademark. However, the Law on Registration of Patents, Industrial Designs and Trademarks of 2007 is silent on this issue in its the trademark section. Although according to the appearance of the governing law, the criterion for legal protection of the trademark is the system of initial registration, but the current judicial precedent, contrary to the appearance of the current Law and in accordance with the content enshrined in the Paris Treaty, including Article 10 and Article 6(b) of that Convention and the supremacy of treaties over domestic laws, relying on Article 9 of the Civil Law and Article 62 of the Law on Patents, Industrial Designs and Trademarks of 2016, supports the senior user of a trademark and considers him to have acquired rights to the trademark that was used by him. And therefore, if another person at a later date registers the same or a similar trademark to describe the same goods or services, the competent court, at the request of a claimant and by verifying his previous continuous use of that trademark, relying on Article 6(3) of the Treaty of Paris and in order to prevent illegitimate commercial competition and deception of ordinary customers in determining the origin of genuine goods or services, invalidates the registered trademark in question and, according to the request of the senior user, the Trademark Registration Office is required to register that trademark in his name by following the legal formalities.
تبلیغات
