چکیده

امروزه تحصیل دلیل دیجیتال جایگاهی ویژه یافته است؛ زیرا مجرم سایبری همواره در کمین قرار دارد تا ادله مرتبط با جرم به دست متخصصان فارنزیک نرسد. ازاین رو، قواعد علم دیجیتال فارنزیک برای جلوگیری از اقدامات مجرمان سایبری و حفظ تمامیت و محرمانگی داده ها طراحی شده است تا نظام های کیفری، با پذیرش آن، قواعد کارآمدتری را برای جوامع اعتبار و عرضه کنند. در این تحقیق، با بررسی تطبیقی تقریبی دو نظام کیفری انگلستان و ایران در سه بخش  (پیش از تحصیل دلیل، حین تحصیل دلیل و پس از تحصیل دلیل)، نظام کیفری فارنزیک ایران بسیار ضعیف و ناتوان از تقلید بازشناسایی شد. یکی از این دلایل عدم پیش بینی اقدامات آنتی فارنزیک در قوانین ایران و به ویژه در آیین نامه جمع آوری و استنادپذیری ادله الکترونیکی 1393 است. در نهایت، پیشنهادهایی درباره زمان حذف پوشه ریکاوری، مأمور توقیف و تفتیش داده، و مکان آنالیز داده ها ارائه شده است.

Digital Forensics in Iran and English Criminal Systems

In obtaining digital evidence, one has to take many different steps. Regarding this, criminal systems still have not agreed upon a unique standard, particularly in the case of digital evidences. Digital forensics, as a science concerning the processes of obtaining evidence, proposes anti-forensic methods that, if they are paid attention to, countries can make their laws more technical in terms of content. Unfortunately, digital forensics does not have a favourable situation in terms of theory and practice. In this respect, the weakness of Acts and instruments such as the Iranian criminal procedure Act and the regulations regarding collecting electronic evidence is apparent. This essay has examined the challenges in digital forensics with a descriptive approach and seeks to approximate them by applying the rules of Iran and English criminal systems.

تبلیغات