واکاوی مفهوم «سلب انگیزش» بر اساس ساختار زبانی در آیه 23 سوره بقره؛ «مطالعه موردی شبهه قول به صرفه» (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
شبهه «سلب انگیزش» در «قول به صرفه» یک مفهوم برون زبانی است. بدین معنا که انگیزه آوردن مثل آن را از مخاطبش سلب می کند. شواهد تاریخی موجود گواه ردی بر این شبهه است؛ اما ساختار زبانی آیات نیز انگیزش لازم برای جلب مخاطب را داراست؟ اگر مفهوم درون و برون متنی، هم راستا باشد، پاسخ مناسبی برای رد شبهه «قول به صرفه» بر اساس روش های زبان شناسی است. برای این منظور با روش توصیفی و تحلیلی در سیاق آیه 23 سوره بقره، اسلوب های بلاغی انگیزش زا جستجو می گردد. در سیاق آیه کاربرد ادات آگاهی بخش ندا، سبک خروج از مقتضی ظاهر و توابعی چون نعت و بدل، استفاده از موصول «الذی» و... نشان می دهد، آیه تحدی در سیاقی انگیزشی واقع شده است. با تمام این ترغیب ها اگر تحدی صورت نگرفته است؛ به علت سلب انگیزش آن نیست؛ بلکه هنر متن آیات قرآن، قابلیتی دارد که کسی توانایی مبازره با آن را ندارد و به سمت توحید هدایت می کند.Analysis of the Concept of "Deprivation of Motivation" based on the Linguistic Structure in Verse 23 of Surah Baqara
The expression "negation of motivation” in "Qol-e be Sarfeh" is an extra-linguistic concept. God deprives his audience of motivation. Thus the challenge remains unanswered. Historical evidence is the evidence of the rejection of doubt. But from an in-text perspective, are there actions needed to motivate the context and meaning of the verse? If the concept of in-text and out-of-text is aligned, it is a good answer to reject the notion of "utterance" based on linguistic methods. The use of rhetorical strategies in the language of the Qur'an, such as awareness tools, exit from a clear requirement for words, and functions such as adjective and apposition, the use of the Mosul "àlÌazi" and ... in the context of the verse show that the verse of challenge is located in a motivational context. With all these incentives, if no challenge has been made, it is not due to its lack of motivation. It is the art of the text that works miracles.