رابطه بین سرمایه روان شناختی و مهارت های ارتباط بین فردی با عملکرد شغلی معلمان دوره ابتدایی شهرستان قائم شهر در دوران همه گیری اپیدمی کوید- 19

چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سرمایه روان شناختی و مهارت های ارتباط بین فردی با عملکرد شغلی معلمان دوره ابتدایی شهرستان قائم شهر در دوران همه گیری اپیدمی کوید-19، انجام شد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری، شامل کلیه معلمان دوره ابتدایی شهرستان قائم شهر در سال 1399 بود که 278 نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای بر حسب جنسیت به عنوان نمونه انتخاب شد. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه سرمایه روان شناختی لوتانز و همکاران (2007)، پرسشنامه مهارت های ارتباط بین فردی ماتسون (1983) و پرسشنامه عملکرد شغلی پاترسون (1992) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیونی) از طریق نرم افزار SPSS23 در سطح اطمینان 95 درصد (05/0=) استفاده شد. یافته ها نشان داد که رابطه مثبت معناداری بین سرمایه روان شناختی و مهارت های ارتباط بین فردی با عملکرد شغلی معلمان وجود دارد، به طوری که این متغیرها 54 درصد از عملکرد شغلی معلمان دوره ابتدایی در دوران همه گیری اپیدمی کوید-19 را تبیین (پیش بینی) می کنند. یعنی، سهم هر یک از متغیرهای سرمایه روان شناختی و مهارت های ارتباط بین فردی در پیش بینی عملکرد شغلی معلمان دوره ابتدایی شهرستان قائم شهر در دوران همه گیری اپیدمی کوید-19 متفاوت است. در این میان، متغیر مهارت های ارتباط بین فردی بیشترین سهم را در پیش بینی عملکرد شغلی معلمان دارد و بعد از آن سرمایه روان شناختی قرار دارد.