علوم حرکتی و رفتاری

هدف از پژوهش حاضر مطالعه اثر یک دوره برنامه ژیمناستیک رشدی بر رشد مهارت کودکان رشته ژیمناستیک در دانش آموزان پسر مقطع اول ابتدایی می باشد. شرکت کنندگان در این پژوهش از کلیه دانش آموزان پسر سالم و غیر ورزشکار، پایه اول ابتدایی شهرستان تهران که در سال 99- 98 مشغول تحصیل می باشند تشکیل شده است. با استفاده از روش نمونه های در دسترس تعداد 30 نفر بر اساس پرسشنامه ویژگی های فردی انتخاب، و پس از انجام پیش آزمون با استفاده از چک لیست آزمون رشد حرکتی درشت اولریخ 2016 به صورت تصادفی در 3 گروه 10 نفره جای داده شدند. گروه اول برنامه متناسب ژیمناستیک رشدی را در 8 هفته ی 2جلسه ای و هر جلسه 45 دقیقه انجام دادند. گروه دوم در این مدت فعالیت های تربیت بدنی در مدارس را انجام دادند و گروه سوم فعالیتی نداشت، در نهایت پس آزمون بعمل امد و نتایج ثبت گردید. با استفاده از آزمون K_S نرمال بودن توزیع ها بررسی شد و ازتحلیل کوواریانس برای مقایسه گروه ها استفاده، همچنین سطح معناداری داده ها p

پژوهش حاضر با هدف  بررسی ارتباط آمادگی جسمانی با سلامت روانی و میزان تحلیل رفتگی شغلی کارکنان عملیاتی منطقه 1 سازمان آتش نشانی تهران انجام شد. روش پژوهش، همبستگی بود و جامعه آماری این پژوهش شامل کارکنان عملیاتی منطقه 1 سازمان آتش نشانی تهران بود که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای و با استفاده از فرمول کوکران تعداد 237 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل آزمون های آمادگی جسمانی ایفرد، پرسشنامه سلامت روانی گلدبرگ (1972) و پرسشنامه تحلیل رفتگی شغلی مسلچ  و جکسون (1985) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS24 و با بهره گیری از روش های آمار توصیفی و استنباطی نظیر آزمون های نرمالیتی، همبستگی پیرسون و رگرسیون انجام شد. یافته های پژوهش نشان داد میان آمادگی جسمانی و مولفه های آن، اعم از استقامت قلبی-عروقی، اسقامت اندام های فوقانی، استقامت عضلانی ناحیه تنه، چابکی و انعطاف پذیری با سلامت روانی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین آمادگی جسمانی و مولفه های آن با تحلیل رفتگی شغلی رابطه منفی و معناداری دارند.

هدف: هدف از مطالعه حاضر تعیین اثر بازی آزاد و بازی  طراحی شده بر مهارت های حرکتی بنیادی، خود کارآمدی، لذت و انگیزه کودکان پیش دبستانی بود. به همین منظور تعداد 45 کودک با دامنه سنی 4 تا 6 سال بعنوان نمونه انتخاب شدند. روش شناسی: پس از انتخاب نمونه پیش آزمون مهارت های حرکتی بنیادی (آزمون TGMD3)، لذت از فعالیت بدنی (مور و همکاران، 2001)، خودکارآمدی (وود و همکاران، 2007) و انگیزش (پرسشنامهCMMQ) بعمل آمد. سپس  شرکت کنندگان به سه گروه بازی آزاد، بازی برنامه ریزی شده و کنترل  تقسیم شدند.  پروتکل مداخله برای گروه های تجربی شامل 16 جلسه تمرینی 45 دقیقه ای  بود. در این مدت گروه کنترل فعالیتی نداشت و بعد از آخرین جلسه تمرینی پس آزمون به عمل آمد و نتایج ثبت گردید. یافته ها: نتایج حاصل از آزمون تحلیل کواریانس نشان داد، بین میانگین باقیمانده نمرات مهارت های حرکتی بنیادی، خودکارآمدی، انگیزش و لذت از فعالیت بدنی آزمودنی ها بر حسب عضویت گروه (دو گروه تجربی و کنترل) تفاوت معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج آزمون تعقیبی برنفرونی نشان داد که گروه بازی هدفمند و آزاد عملکرد بهتری داشته اند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش می توان از بازی به عنوان مداخله سودمند جهت کمک به رشد حرکتی و روانی کودکان استفاده کرد.

مقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سرسختی ذهنی و خشم رقابتی و پرخاشگری دو و میدانی کاران نخبه ایرانی بود.   روش شناسی: روش پژوهش حاضر، توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری را کل دو و میدانی کاران زن و مرد نخبه ایرانی که در سال 1399 عضویت تیم ملی را دارا بودند، تشکیل دادند. به همین منظور، نمونه آماری را 100 ورزشکار نخبه (18 تا 30 سال) با میانگین سنی 120/4±26/23 در رشته دو و میدانی با استفاده از نمونه گیری در دسترس تشکیل دادند (50 مرد، 50 زن). برای سنجش سرسختی ذهنی و مؤلفه های آن، پرسشنامه سرسختی ذهنی ورزشی شیرد، گلبی و همکاران (SMTQ) و برای خشم رقابتی و پرخاشگری از پرسشنامه خشم رقابتی و پرخاشگری ماکسول و موریس (CAAS) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی رتبه ای اسپیرمن انجام شد. نتایج: نتایج همبستگی نشان داد، بین نمره کلی خشم رقابتی و پرخاشگری با نمره کلی سرسختی ذهنی و خرده مقیاس های پایداری و کنترل آن و همچنین بین نمره کلی سرسختی ذهنی با خرده مقیاس پرخاشگری از متغیر خشم رقابتی و پرخاشگری رابطه منفی معنی داری وجود دارد (05/0p <) و رابطه بین نمره کلی خشم رقابتی و پرخاشگری با مؤلفه کنترل سرسختی ذهنی از تمامی روابط قوی تر است. نتیجه گیری: به طور کلی نتایج این پژوهش نتایج نشان می دهد که دو و میدانی کاران با سرسختی ذهنی بالاتر، پرخاشگری و خشم رقابتی پائین تری را تجربه می کنند.

مقدمه و هدف: از این پژوهش بررسی ارتباط بین خودپنداره بدنی و موفّقیت ورزش با حس حرکت در دانشجویان مرد ورزشکار بود. روش شناسی: روش استفاده شده در این تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی بود. بدین منظور، براساس نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای یکصد نفر در رشته های مختلف والیبال، بدمینتون و کشتی بطور هدفمند انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از سه پرسش نامه مشخصات فردی، خودپنداره بدنی و خود تنظیمی در ورزش و همچنین آزمون های تنظیم زاویه دست برتر ژکوفسکی و کنترل نیرو دست برتر آبلاکووا استفاده شد. نتایج: اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه همزمان و تحلیل واریانس ها بررسی شدند. یافته ها رابطه معناداری را بین خودپنداره بدنی و موفّقیت ورزشی با حس حرکت در گروه های مختلف نشان داد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد ورزش هایی که عامل اصلی موفّقیت در آنها حس حرکت دست برتر می باشد از حس حرکت بهتر و خودپنداره بدنی بیشتری برخوردارند.کلید واژه ها: خودپنداره بدنی، کنترل نیرو، تنظیم زاویه دست برتر، خودتنظیمی در ورزش، ورزشکاران.

مقدمه و هدف: برای این که دانش علوم ورزشی به پیشرفت جامعه کمک کند، بایستی به نوآوری های فناورانه تبدیل شده و تجاری سازی شود. بدون تردید تجاری سازی یافته های علوم ورزشی و ورود آن ها به میدان عمل، الزامات خاص خود را می طلبد. لذا هدف از انجام این پژوهش، طراحی مدل الزامات تجاری سازی یافته های پژوهشی در علوم ورزشی است. روش شناسی: پژوهش حاضر از روش کیفی و با ماهیت اکتشافی- بنیادی انجام گرفت. داده های پژوهش از روش نمونه گیری هدفمند با تکنیک گلوله برفی و بر اساس مصاحبه های عمیق نیمه ساختاریافته با خبرگان حوزه تجاری سازی جمع آوری شد. شمار مشارکت کنندگان در پژوهش با استفاده از شاخص اشباع نظری به 17 نفر رسید. سپس داده ها بر اساس نظریه داده بنیاد و با رویکرد ساختگرا مورد کدگذاری و تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. نتایج: نتایج نشان داد که چهار بُعد خودکارآمدی کارآفرینانه، تحول نظام آموزشی، هنجارهای اجتماعی و سیاست های تجاری سازی برای تجاری سازی یافته های پژوهشی در علوم ورزشی ضروری هستند و به عنوان الزامات آن به شمار می روند. نتیجه گیری: مدل به دست آمده فراسوی دیدگاه های متعارف و سرسپردگی محض به سیاست های بیرونی و توسعه به روش فرادست به فرودست، بر رویکرد کنشگرشناسانه در تجاری سازی تأکید دارد و می تواند گامی بلند و مهم برای توسعه و پیشرفت تجاری سازی در علوم ورزشی محسوب شود.

هدف از پژوهش حاضر ،مقایسه سرسختی ذهنی و هوش هیجانی در کشتی گیران  مرد نخبه بزرگسال ایران است بدین منظور32 کشتی گیر آزاد کار نخبه و32کشتی گیر فرنگی کار نخبه کشور درسال 1393 به صورت دسترس انتخاب شدند که پرسشنامه های سرسختی ذهنی ورزشی( شیرد وگلبی )   وهوش هیجانی ورزشی سیبر یا شرینگ را تکمیل کردند.. .روش پژوهش فوق ازنظرنوع هدف ،کاربردی ومحتوی روش علی مقایسه ای می باشد .براساس یافته های حاصل از آزمون t مستقل  در سطح معناداری 05/0بین سرسختی ذهنی وهوش هیجانی کشتی گیران نخبه ، رابطه معنا داری وجود نداردهمچنین  بین میانگین مهارت های اجتماعی کشتی گیران نخبه آزاد و فرنگی تفاوت معنی داری وجود ندارد. ((p=</5 میانگین سرسختی ذهنی ، خودانگیزی، و همدلی فرنگی کاران از آزادکاران بیشتر است، اما در سایر متغیرها  (مهارت های اجتماعی ، خود کنترلی ، خودآگاهی  وهوش هیجانی ) میانگین آزادکارن از فرنگی کاران بیشتر است. .بنابراین می توان نتیجه گرفت در انتخاب کشتی گیران برای شرکت در مسابقات ورزشی باید به سرسختی ذهنی وهوش َ آنها توجه بیشتری اعمال گردد.

مقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر مقایسه پرخاشگری و خشم رقابتی و سرسختی ذهنی زنان و مردان دو و میدانی کار نخبه ایرانی بود. روش شناسی: روش پژوهش حاضر، علی-مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل تمامی دو و میدانی کاران زن و مرد نخبه ایرانی و عضو تیم ملی در سال 1399 بود. به همین منظور، نمونه آماری را 100 دو و میدانی کار نخبه (18 تا 30 سال) با میانگین سنی 4.120±23.26 با استفاده از نمونه گیری در دسترس تشکیل دادند (50 زن). برای سنجش پرخاشگری و خشم رقابتی از پرسشنامه پرخاشگری و خشم رقابتی ماکسول و موریس (CAAS) و برای سرسختی ذهنی، پرسشنامه سرسختی ذهنی ورزشی شیرد، گلبی و همکاران (SMTQ) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون یومن ویتنی انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد، بین دو و میدانی کاران زن و مرد در نمره کلی سرسختی ذهنی و خرده مقیاس پایداری آن و نمره کلی خشم رقابتی و پرخاشگری و مؤلفه خشم آن تفاوت معناداری وجود دارد. در مقابل در مؤلفه های اطمینان و کنترل از متغیر سرسختی ذهنی و خرده مقیاس پرخاشگری از متغیر خشم رقابتی و پرخاشگری، بین ورزشکاران زن و مرد تفاوت معناداری مشاهده نشد (p

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر یک دوره برنامه تمرینی ثبات مرکزی بدن بر روی کنترل قامت، تعادل ایستا و پویای بازیکنان تنیس بود. جامعه آماری این پژوهش، مردان تنیس خاکی داوطلب 20 تا 34 ساله شهر تهران بودند که به دو گروه 15 نفری تجربی و گروه کنترل به روش تصادفی ساده تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل پنج تمرین نیمه دراز و نشست، دراز و نشست با چرخش، پل از کنار، پل در حالت دمر و چهار مرحله از تمرینات تقویتی ناحیه پایین شکم بود. پس از جمع آوری اطلاعات پیش آزمون، آزمودنی های گروه تجربی، به مدت شش هفته تمرین عضلات ثبات دهنده مرکزی را انجام دادند. از آزمون Y، آزمون ستاره و آزمون تعادل شارپند رومبرگ با چشمان باز به ترتیب برای سنجش کنترل قامت، تعادل پویا و تعادل ایستا استفاده شد. برای مطالعه معنی داری درون گروهی و بین گروهی در پیش آزمون و پس آزمون به ترتیب از آزمون t همبسته و مستقل استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که افزایش معنی داری در میانگینهای فاصله دستیابی در آزمون تعادلی Y برای تمامی جهت ها وجود دارد. همچنین نتایج تحقیق افزایش معنی داری در مقادیر تعادل ایستا و پویا پس از تمرینات ثبات مرکزی در گروه تجربی به نسبت گروه کنترل را نشان داد. می توان نتیجه گرفت که از تمرینات ثبات مرکزی بدن می توان برای افزایش تعادل بازیکنان تنیس استفاده نمود.

زمینه: حافظه، توانایی به یادآوری اطلاعات یادگرفته شده است و از اینرو، ارتباط تنگاتنگی بین یادگیری و حافظه وجود دارد. هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین حافظه کاری و حافظه بلند مدت با عملکرد ورزشی ژیمناستیک کاران دختر 8 تا 10 سال بود. روش تحقیق: برای این منظور تعداد 40 نفر به روش در دسترس و هدفمند به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. برای سنجش حافظه کاری از آزمون حافظه کاری وکسلر، و برای سنجش حافظه بلند مدت از آزمون حافظه بصری کیم کارد استفاده شد.جهت بررسی عملکرد ژیمناست کاران از ازمون چهار اسباب ژیمناستیک استفاده شد. شیوه نمره دهی در این تحقیق مطابق با نظر داوران ژیمناستیک بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج: نتایج این تحقیق نشان داد که فقط بین حافظه کاری و عملکرد ژیمناستیک ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. اما بین حافظه بلند مدت و عملکرد ژیمناستیک ارتباط معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری: در کل نتایج این تحقیق نشان دهنده این است که حافظه کاری به طور مستقیم با عملکرد حرکتی دختران نخبه ژیمناست کار ارتباط دارد.

واگذاری اماکن ورزشی دولتی به بخش خصوصی از جمله برنامه هایی است که در اهداف بلند مدت اجرایی دولت قرار گرفته است؛ کشورهای در حال توسعه همچون ایران، به دلیل تحولات جهانی با مسائلی همچون افت و خیزهای بالای حمایت های دولتی به بخش ورزش، نبود برنامه های یکپارجه و نبود برنامه ای جامع برای جذب مشارکت بخش خصوصی روبرو بوده اند. هدف از انجام تحقیق شناسایی موانع واگذاری اماکن ورزشی دولتی به بخش خصوصی در استان البرز بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه مدیران اماکن ورزشی بخش خصوصی استان البرز بود (172 نفر) که با مراجعه به جدول مورگان و توجه به پدیده افت آزمودنی، محقق 130 نفر از مدیران اماکن ورزشی بخش خصوصی را به عنوان نمونه آماری در نظر گرفت. با توجه به اهداف تحقیق و در جهت جمع آوری اطلاعات مورد نیاز از پرسشنامه محقق ساخته موانع واگذاری خصوصی سازی در ورزش استفاده شد که متغیر های استخراج شده شامل چهار بخش موانع اقتصادی، موانع سیاسی - حقوقی، موانع اجتماعی - فرهنگی و موانع مدیریتی بودند. برای تایید روایی صوری و محتوای پرسشنامه از متخصصان و اساتید رشته مدیریت ورزشی استفاده و مورد تایید قرار گرفت؛ همچنین پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ 86/0 به دست آمد. در راستای تحلیل داده های تحقیق از روش آزمون فریدمن برای بررسی و اولویت بندی موانع واگذاری اماکن ورزشی دولتی به بخش خصوصی استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد رتبه های موانع واگذاری اماکن ورزشی دولتی به بخش خصوصی با یکدیگر تفاوت دارند. موانع مدیریتی با میانگین (84/2) اولین اولویت، و بعد از ان به ترتیب موانع اقتصادی با میانگین (66/2)، موانع اجتماعی با میانگین (14/2) و در پایین ترین اولویت موانع سیاسی با میانگین (02/2) جای دارد. پیشنهاد می شود که با واگذاری بخش زیان ده به بخش خصوصی توسط دستگاه های دولتی، کنار گذاشتن بنگاه های دولتی ناتوان و تعامل بین دستگاه های متولی ورزش و حذف موازی کاری-ها می توان شرایط را برای پیشبرد اهداف و از میان برداشتن موانع واگذاری اماکن ورزشی فراهم کرد.

چکیده: مقدمه و هدف: هدف از مطالعه حاضر مقایسه تبحر حرکتی کودکان پیش دبستانی بر اساس نوع تولد(سزارین-طبیعی) بوده است. روش شناسی: جامعه آماری این پژوهش کودکان 4 تا 6 ساله پسر مشغول آموزش در پیش دبستانی های شهرستان بروجرد در سال 1396 بودند. پژوهش از نوع علی-مقایسه ای بود و جهت گردآوری داده ها از آزمون برونینکس-اوزرتسکی(1978) استفاده گردید. بدین منظور 25 کودک متولد شده ی سزارین و 25 کودک متولد شده ی طبیعی پسر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت مقایسه مولفه های تبحر حرکتی در کودکان متولد شده به شیوه سزارین و طبیعی از آزمون آماری تحلیل واریانس چندگانه جهت تحلیل آماری استفاده شد. نتایج: نتایج به دست آمده از آزمون تحلیل واریانس چندگانه نشان داد در تمامی مولفه های تبحر حرکتی تفاوت معنادار در گروه های مورد نظر یافت نشد (0.735P=). نتیجه گیری: به نظر می رسد عوامل پس از تولد و آموزش سبب جبران پذیری در رشد حرکتی شده باشد. کلمات کلیدی: تبحر حرکتی، کودکان پیش دبستانی، نوع تولد.

هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه باورهای قالبی جنسیتی با شکل گیری هویت فردی ورزشکاران نخبه زن فوتسال است. پژوهش از نظر ماهیت مساله و نوع هدف، کاربردی و از نظر شیوه پژوهش توصیفی، از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل، کلیه بازیکنان نخبه لیگ برتر و تیم ملی فوتسال بانوان شهر تهران که بنابر اعلام فدراسیون فوتبال بانوان به تعداد 260 نفر می باشد. با استفاده از فرمول کوکران 152 نفر حجم نمونه در نظر گرفته شد. روش گردآوری داده ها شامل: کتابخانه ای و میدانی بوده است. به منظور گردآوری داده ها، از دو پرسشنامه استاندارد هویت فردی بردبار (1391) و نقش جنسیتی بم (1974) استفاده شده است. برای توصیف داده ها از آمار توصیفی و از آزمون کلموگروف - اسمیرنوف برای تعیین نرمال بودن متغیرهای پژوهش، همچنین برای تحلیل داده ها، از رگرسیون چند متغیره و تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج نشان داد که بین باورهای قالبی جنسیتی با هویت اغتشاشی ورزشکاران نخبه زن فوتسال رابطه مستقیم وجود دارد، همچنین بین باورهای قالبی جنسیتی با هویت تعهدی ورزشکاران نخبه زن فوتسال رابطه مستقیم وجود دارد.

مقدمه و هدف: هدف از مطالعه حاضر، بررسی رابطه اعتیاد به تمرین و افسردگی ورزشکاران نخبه در دوران قرنطینه و تعطیلی اماکن و رویدادهای ورزشی بر اثر ویروس کووید-19 بود. روش شناسی: نمونه آماری را 134ورزشکار نخبه (64 مرد) با حداقل ۵ سال سابقه فعالیت در رشته های مختلف ورزشی در سطح سوپرلیگ و ملی، با میانگین 87/20 (15 تا 35 سال) تشکیل دادند. برای سنجش اعتیاد به تمرین، سیاهه اعتیاد به تمرین تری و همکاران و برای افسردگی از پرسشنامه افسردگی بک استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی اسپیرمن و رگرسیون انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد، بین اعتیاد به تمرین و افسردگی رابطه معناداری وجود ندارد، ولی بین مؤلفه اهمیت و برجسته بودن نقش تمرین با افسردگی، رابطه منفی معناداری وجود دارد. همچنین اهمیت و برجسته بودن نقش تمرین به طور معناداری افسردگی را پیش بینی کرد (05/0p < ). نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که در دوران قرنطینه ناشی از کووید-19با کاهش مؤلفه اهمیت و برجسته بودن نقش تمرین، افسردگی ورزشکاران افزایش پیدا می کند. همچنین مؤلفه اهمیت و برجسته بودن نقش تمرین پیش بینی کننده افسردگی ورزشکاران بود و ورزشکاران علائم افسردگی را به صورت آتیپیکال نشان می دهند.