علوم حرکتی و رفتاری

مقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط سرسختی ذهنی و مهارت های روانی در تکواندوکاران غیرنخبه بود. روش شناسی: طرح این پژوهش همبستگی مقطعی و جامعه آماری آن تکواندوکاران شهرستان اسلام شهر بودند نمونه پژوهش 80 ورزشکار با میانگین سنی (50/4 ± 50/20) بودند که با روش هدفمند انتخاب شدند و پرسشنامه های سرسختی ذهنی (شیرد و همکاران، 2009) و مهارت های روانی (بوش و سالملا، 2002) را تکمیل نمودند. داده ها از طریق آزمون های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش هم زمان تحلیل شد. نتایج: تحلیل داده ها نشان داد که بین سرسختی ذهنی و مهارت های روانی (پایه، روان تنی و شناختی) همبستگی مثبتی وجود دارد، نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که سرسختی ذهنی 50 درصد از واریانس مهارت های روانی کل را پیش بینی می کنند (05/0p≤). نتیجه گیری: بر اساس یافته های حاضر به نظر می رسد، سرسختی ذهنی نقش مهمی در انتخاب مهارت های روانی ایفاء می کنند و سطوح مهارت های روانی مورداستفاده تکواندوکاران متناسب با این وِیژگی می باشد.

هدف از انجام این تحقیق، بررسی نگرش دانش آموزان مقاطع راهنمایی و دبیرستان اقلیم کردستان عراق نسبت به درس تربیت بدنی و نرخ مشارکت آنها در رویدادهای ورزشی مدارس بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانش آموزان راهنمایی و دبیرستان اقلیم کردستان عراق تشکیل می داد و برای نمونه گیری از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای استفاده شد. نمونه مورد بررسی شامل 826 نفر بود که از این تعداد 389 نفر پسر و 437 نفر دختر بودند. از یک پرسشنامه محقق ساخته سه بخشی برای گردآوری داده ها استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آمار توصیفی و استنباطی (کلموگروف اسمیرنوف، خی دو، ضریب همبستگی پیرسون، آنالیز واریانس و آزمون تعقیبی توکی) استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که بین مشارکت در رویدادهای ورزشی با نگرش به درس تربیت-بدنی رابطه وجود دارد، ولی بین میزان مهارت در فعالیت های ورزشی و همچنین، بین علاقه مندی به فعالیت های ورزشی و نگرش به درس تربیت بدنی در دانش آموزان رابطه معناداری وجود نداشت. در نهایت، بین میزان تمرین ورزشی در خارج از مدرسه و نگرش به درس تربیت بدنی، همبستگی معناداری مشاهده شد و گروهی که به شکل روزانه در خارج از مدرسه تمرین ورزشی داشت، نسبت به گروهی که تمرین نداشتند، نگرش مناسب تری به درس تربیت بدنی داشتند.

مقدمه و هدف: امروزه تمام کسب کارها به نحوی با آمیخته بازاریابی در ارتباط هستند و کسب و کارهای ورزشی نیز از این امر مستثنی نیستند و لذا هدف از انجام این پژوهش مقایسه آمیخته بازاریابی پوشاک ورزشی داخلی و خارجی است. روش شناسی: روش انجام تحقیق از نوع توصیفی پیمایشی و کاربردی می باشد. جامعه و نمونه آماری شامل مشتریانی است که حداقل یکبار از نمایندگی های مجاز برندهای ورزشی داخلی و خارجی پوشاک ورزشی خرید کرده اند. با توجه فرمول کوکران حداقل تعداد نمونه مورد نیاز 363 برآورد شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه آمیخته بازاریابی زمانی دادانه و همکاران(1394) استفاده شد. روایی پرسشنامه توسط 7 تن از اساتید مدیریت ورزشی بررسی شد. برای سنجش پایایی پرسشنامه از روش ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید که در نهایت ضریب آلفای کروباخ برای عناصر محصول(77/.)، قیمت(85/.)، توزیع(80/.) و ترویج(78/.) به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی(جداول فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی(آزمون t مستقل و آزمون آزمون کلموگروف-اسمیرنوف برای بررسی طبیعی بودن توزیع داده ها) انجام شد. تحلیل های آماری توسط نرم افزار SPSS انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد که بین آمیخته بازاریابی برندهای پوشاک ورزشی داخلی و خارجی تفاوت معناداری وجود دارد؛ به طوری که با توجه به میانگین ها برندهای خارجی از وضعیت بهتری برخوردارند. نتیجه گیری: تولیدکنندگان داخلی می توانند با الگوبرداری از برندهای خارجی و تولید پوشاک باکیفیت و متنوع، قیمت گذاری منصفانه، تبلیغات متنوع و تاسیس فروشگاه های انحصاری، برند خود را ارتقاء دهند.

هدف: هدف از تحقیق حاضر، تأثیر آموزش نوروفیدبک و دستورالعمل های کانون توجه بر دقت و مسافت پرتاب فریزبی بازیکنان مبتدی می باشد. روش شناسی: روش انجام این پژوهش نیمه تجربی با 6 گروه (گروه آموزش نوروفیدبک ، گروه آموزش نوروفیدبک همراه توجه بیرونی، آموزش نوروفیدبک همراه با توجه درونی، گروه کانون توجه درونی، گروه کانون توجه بیرونی، گروه خنثی بدون دستورالعمل کانون توجه و آموزش نوروفیدبک) به صورت پیش آزمون و پس آزمون بود. ابزار های مورد استفاده در این پژوهش یک دستگاه نوروفیدبک چهار کاناله و دیسک مخصوص فریزبی بود. برای این منظور تعداد 60 نفر دانشجوی دختر دانشگاه شهید چمران اهواز به صورت در دسترس و هدفمند به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. تحقیق شامل، پیش آزمون، پس آزمون، یادداری و انتقال بود. یافته ها: نتایج نشان داد که در همه مراحل بین گروه های تحقیق تفاوت معناداری وجود دارد. در بعد مسافت، در همه مراحل، گروه توجه درونی عملکرد بهتری را از خود نشان داد؛ اما در بعد دقت در همه مراحل گروه نوروفیدبک+توجه درونی بهتر از سایر گروه ها بود. نتیجه گیری: در کل نتایج این تحقیق نشان داد که، تعامل نوروفیدبک+کانون توجه نیز بر یادگیری پرتاب فریزبی تاثیر معناداری دارد.

مقدمه: از پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین هوازی همراه با مصرف پروپولیس بر پراکسیداسیون لیپیدی بر روی مردان چاق بود. روش تحقیق: از نوع نیمه تجربی و با طرح سه گروه تجربی و یک گروه کنترل به روش پیش آزمون و پس آزمون بود. تعداد 38 نفر به روش تصادفی ساده انتخاب شدند که به طور تصادفی به چهار گروه نه نفر تمرینات هوازی، مکمل پروپولیس، تمرینات هوازی+ مکمل سازی پروپولیس و گروه کنترل تقسیم شدند. بعد از انتخاب نمونه آماری، ازمودنی ها به طور تصادفی در چهار گروه (گروه تمرینات هوازی، گروه دارونما، گروه تمرینات هوازی +مصرف مکمل و گروه کنترل) قرار گرفتند. برای دستیابی به این هدف از پرسشنامه اطلاعات فردی و سوابق پزشکی – ورزشی استفاده شد. سپس قد و وزن اندازه گیری شد بعد از روز جلسه اصلی پس از اخذ اولین نمونه خونی به عنوان پیش آزمون، گروه اول هشت هفته در تمرینات هوازی شرکت کردند. گروه مصرف کننده مکمل و گروه دارونما به ترتیب دو قرص 500 میلی گرم مکمل پروپولیس و دارونما را به صورت دوبار در روز مصرف کردند. نتایج: نشان داد که تمرینات هوازی به همراه مصرف پروپولیس موجب کاهش کلسترول، تری گلیسیرید و مالون دی آلدهید مردان چاق غیرفعال شده است ولی تاثیری بر گلوتاتیون ندارد.

مقدمه و هدف: هدف پژوهش، بررسی رابطه جهت گیری ورزشی و اضطراب رقابتی در رشته های تیمی و انفرادی دختران شرکت کننده در سیزدهمین المپیاد ورزشی دانشگاه های علوم پزشکی (1396) که در استان چهار محال بختیاری برگزار شد، بود. روش شناسی: 131 نفر آزمودنی با متوسط سن (3/2 2/22) تصادفی انتخاب شدند. آزمون ها، جهت گیری ورزشی و اضطراب رقابتی را پیش بینی می کرد. این آزمودنی ها شرکت کنندگان در المپیاد ورزشی دانشگاه های علوم پزشکی بودند. نتایج: بین سن و اضطراب رقابتی تفاوت معناداری وجود دارد. در نتیجه با افزایش سن اضطراب رقابتی کاهش می یابد. از نتایج آماری مشخص شد که بین سن و اضطراب رقابتی رابطه معناداری وجود دارد و تعیین شد گروه های انفرادی و تیمی از نظر اضطراب رقابتی و نوع جهت گیری ورزشی باهم متفاوتند. هم چنین بین سن و اضطراب رقابتی تفاوت معناداری وجود دارد و بین اضطراب رقابتی و هدف مندی نیز اختلاف معناداری وجود دارد. در نتیجه بین اضطراب رقابتی و فاکتورهای جهت گیری ورزشی تفاوت معناداری وجود ندارد.

مقدمه و هدف: اختلال نارسایی توجه / بیش فعالی با مشکلات زیادی در کارکردهای اجرایی همراه است. اثر فعالیت های بدنی با نیازهای ادراکی متفاوت بر بهبود این فاکتورها بررسی نشده است. با توجه به نیازهای فیزیولوژیکی و شناختی متفاوت تمرینات حرکتی باز و بسته، هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات باز و بسته بر توجه پایدار و حافظه کاری این کودکان بود. روش شناسی: پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود. 30 کودک دارای اختلال نارسایی توجه / بیش فعالی شهرستان کرمانشاه به صورت تصادفی در دو گروه تمرینی باز و بسته قراد گرفتند. قبل از اجرای پروتکل تمرینی از کلیه شرکت کنندگان آزمون هوش وکسلر و پیش آزمون توجه پایدار و حافظه کاری گرفته شد. شرکت کنندگان هر گروه به مدت 12 هفته و هر هفته سه جلسه یک ساعته تمرینات مخصوص به خود را انجام دادند. ابزار مورد استفاده در پژوهش شامل آزمون هوش وکسلر کودکان، آزمون عملکرد پیوسته و آزمون حافظه کاری ان-بک بود. چهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس در spss23 استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین دو گروه تمرینی در نمرات توجه پایدار و حافظه کاری در پس آزمون تفاوت معناداری وجود داشت. نتیجه گیری: بنابراین می توان گفت تمرینات مهارت باز باعث بهبود توجه پایدار و حافظه کاری نسبت به تمرینات مهارت بسته شد.

سابقه و هدف :هدف از این مطالعه بررسی تأثیر چهار هفته تمرینات اصلاحی و الاستیک باند بر زاویه کرانیوورتبرال گردنی و فاکتورهای منتخب سردردهای گردنی در زنان شهر کرمان می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی 24 بیمار مبتلا به سردرد گردنی که دارای پوزیشن سر به جلو بودند (میانگین ± انحراف استاندارد: سن 9/8 ± 4/33 سال، وزن 10 ± 7/63 کیلوگرم، قد 1/0 ± 6/1 متر) به صورت هدفمند انتخاب و تصادفی در دو گروه تمرینات اصلاحی و تمرینات الاستیک باند قرارگرفتند. زاویه کرانیوورتبرال، تواتر، شدت، مدت زمان سردرد و ناتوانی ناشی از درد گردن قبل و یک هفته بعد از مداخله ارزیابی شد. برای اندازه گیری داده ها از آزمون های آماری اندازه گیری مکرر ترکیبیآنوا، ویلکاکسون و یو من ویتنی استفاده شد. یافته ها: نتایج آزمون ها نشان داد که فاکتور های تواتر، شدت، مدت زمان، ناتوانی ناشی از دردهای گردنی و زاویه کرانیوورتبرال تفاوت معنی داری بین پیش آزمون و پس آزمون داشتند ( 05/0>P). در تمامی فاکتورها به جز مدت زمان، تفاوت معنی داری بین گروه ها مشاهده نشد ( 05/0 P>). نتیجه گیری: تمرینات الاستیک باند و تمرینات اصلاحی هر دو روشهای مناسب برای بهبود فاکتور های سردرد و ناتوانی ناشی از دردهای گردنی و زاویه کرانیوورتبرال می باشند. اما به نظر می رسد چهار هفته تمرینات اصلاحی و الاستیک باند نمی تواند تفاوت مشهودی در بین گروه ها ایجاد کند و توصیه می شود که اینگونه تمرینات با مدت زمان بیشتر از چهار هفته مورد استفاده قرار گیرند.