راهبردهای آموزش در علوم پزشکی

مقدمه: یکی از عوامل تاثیرگذار بر بهبود و توسعه عملکرد تحصیلی دانشجویان عادت ها و مهارت های مطالعه آنان است. هدف از این تحقیق تعیین عادت ها و مهارت های مطالعه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بابل بود. روش: تحقیق حاضر توصیفی- تحلیلی از نوع پیمایشی بود که به صورت مقطعی در بین کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بابل در سال تحصیلی 1395-1396 انجام شد. 226 دانشجو به صورت تصادفی ساده از بین دانشکده های مختلف انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه عادت های مطالعه ( PSSHI ) استفاده شد. در بخش آماری نیز از آزمون تی مستقل و تحلیل واریانس استفاده شد. یافته ها: عادت و مهارت مطالعه دانشجویان در حد متوسط و نسبتاً مطلوبی قرار داشت (62/83= M ). دانشجویان از لحاظ سال تحصیلی (p=.026) ، معدل آخرین ترم تحصیلی گذرانده شده (p=.002) و دانشکده محل تحصیل (p=.001) و مقطع تحصیلی (p=.001) دارای تفاوت معنی دار در عادات و مهارت های مطالعه بوده اند . نتیجه گیری: نمره کل عادت مطالعه در بین دانشجویان علوم پزشکی بابل در حد متوسط و نسبتاً مطلوب قرار دارد؛ اما تا رسیدن به وضعیت خوب و ایده آل فاصله وجود دارد. بنابراین باید راهکارهای مناسبی برای ترغیب و تشویق دانشجویان به مطالعه بیشتر و ایجاد عادت های مناسب مطالعه در آنان ارائه کرد.

مقدمه: سر زندگی تحصیلی به عنوان یکی از مولفه های بهزیستی روانی در بسیاری از نظام های پژوهشی مطرح می باشد. پژوهش حاضربه مقایسه سرزندگی تحصیلی، کمک طلبی تحصیلی و اضطراب امتحان در دانش آموزان تیزهوش و عادی دوره اول متوسطه شهرستان خدابنده می پردازد. روش: به منظور انجام پژوهش حاضر هماهنگی های مورد نیاز با اداره آموزش و پرورش شهرستان خدابنده بعمل آمد ودر زمان های مناسب ، پرسشنامه ها بین دانش آموزان توزیع گردید. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه ی دانش آموزان تیزهوش و عادی دوره اول متوسطه شهرستان خدابنده می باشدکه در سال تحصیلی97-96 مشغول به تحصیل بودند. با استفاده از جدول مورگان 358 نفردانش آموز به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شد، بدین ترتیب که از میان فهرست مدارس عادی 6 مدرسه بصورت تصادفی انتخاب گردید . از میان این مدارس 14 کلاس انتخاب و تمامی دانش آموزان کلاس های انتخاب شده در آزمون شرکت داده شدند، از میان دو آموزشگاه تیز هوشان موجود در منطقه، از هر مدرسه بصورت تصافی 4کلاس انتخاب و با استفاده از جدول مورگان152نفر دانش آموزدر آزمون شرکت داده شدند و پرسشنامه های کمک طلبی تحصیلی، سرزندگی تحصیلی و اضطراب امتحان ساراسون در اختیار آنها قرار گرفت. پس از جمع آوری پرسشنامه ها، به منظور تحلیل یافته های تحقیق با بهره گیری از آمار توصیفی، برای مقایسه توصیفی از میانگین وانحراف استاندارد استفاده شد.برای تجزیه و تحلیل فرضیه ها نیز از آزمون تحلیل واریانس چند متغییری ( MANOVA ) بوسیله نرم افزار SPSS18 مورد استفاده قرار گرفت یافته ها: پژوهش حاضر نشان داد که پذیرش کمک طلبی تحصیلی در دانش آموزان تیز هوش بیشتر از دانش آموزان عادی است. نتیجه گیری: این پژوهش نشان داد ، دانش آموزان مدارس عادی برای پذیرش کمک طلبی نیاز به آموزش دارند تا این مهارت را آموخته و از آن بهره مند شوند.لذا پیشنهاد می گرددآموزش های لازم به آنان داده شود.

مقدمه: مطالعات نشان داده است که پیشرفت تحصیلی تنها پیامد هوش فردی یا پیامدهای سخت افزاری محیط اجتماعی نیست، بلکه تحت تأثیر جنبه های روانشناختی افراد نیز می باشد، لذا این پژوهش با هدف بررسی نقش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی، درگیری تحصیلی و امید به تحصیل در پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان شهر کرج انجام گرفت. روش: مطالعه به شیوه توصیفی و از نوع همبستگی در بین 380 نفر از دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر کرج انجام شد. نمونه گیری به شیوه ی تصادفی- خوشه ای چندمرحله ای انجام شد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه خودتنظیمی پینتریچ و دی گروت، پرسشنامه درگیری تحصیلی پرسشنامه ریو و تسینگو و پرسشنامه امید تحصیلی سهرابی و سامانی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از نرم افزار SPSS-16 و از آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به صورت همزمان استفاده شد. یافته ها: یافته ها راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و درگیری تحصیلی (0/23= r )، راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و امید به تحصیل (0/55= r )، درگیری تحصیلی و امید به تحصیل (0/29 = r ) نشان داده اند. پیشرفت تحصیلی با ضریب تعیین 0/23= 2 R پیش بینی شد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد، بین متغیرهای پژوهش رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد و همچنین متغیرهای راهبردهای یادگیری خودتنظیمی، درگیری تحصیلی و امید به تحصیل توانایی پیش بینی پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان را دارند.

مقدمه: فعالیت های شناختی انسان متاثر از زمان انجام تکالیف، چرخه های زیستی و تعامل میان آنها است. روش: پژوهش حاضر با هدف تعیین نوسانات الگوی چرخه های روزانه و هفتگی توجه دانش آموزان انجام شد. روش این پژوهش همبستگی بود. جامعه آماری دانش آموزان دختر پایه یازدهم علوم انسانی شهر خدابنده در اواسط سال تحصیلی 1397-1396 بودند که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای دو کلاس به تعداد 45 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند، به مدت دو هفته به صورت چرخشی نوبت های صبح (8:00، 9:30 و11:00) و بعد از ظهر (13:00، 14:30 و 16:15) مورد آزمون قرار گرفتند. برای تعیین نوع تیپ زمانی دانش آموزان از پرسش نامه هورن و استبرگ (1976) و برای سنجش توجه از فرم های موازی آزمون D2 استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس آمیخته استفاده شد. یافته ها: بین کارآیی توجه دانش آموزان در ساعات های مختلف روز و هم چنین روزهای مختلف هفته تفاوت معنی دار وجود داشت. تفاوت کارآیی توجه بین تیپ های زمانی صبحگاهی، میانی و عصرگاهی معنی دار نبود. بین کارآیی توجه دانش آموزان بر حسب تیپ های زمانی در ساعات مختلف روز تفاوت معنی دار بود. نتیجه گیری: با توجه به متفاوت بودن کارآیی توجه دانش آموزان از نظر ریتم های شبانه روزی و هفتگی ضروری است که این یافته ها در فرایند یاددهی و یادگیری در محیط های آموزشی مورد توجه قرار گیرد.

مقدمه: راهبردهای شناختی و فراشناختی از مهمترین ابزارهای یادگیری و خودکارامدی و سازگاری اجتماعی از مولفه های مهم و تاثیر گذار بر عملکرد دانشجویان می باشند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش سبک شناختی و فراشناختی بر میزان یادگیری، خودکارامدی اجتماعی و سازگاری اجتماعی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان استان مازندران بود. روش : پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه ی آماری پژوهش را کلیه دانشجویان پسر رشته علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان استان مازندران در سال تحصیلی 97-1396 تشکیل داد. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی از بین دانشگاه های فرهنگیان استان، دانشگاه فرهنگیان نوشهر انتخاب شد، سپس 60 نفر به صورت تصادفی در گروه های آزمایش (30 نفر) و گواه (30 نفر) گمارده شدند. سپس پرسشنامه های سازگاری اجتماعی سینها و سینگ (1993) و خودکارآمدی اجتماعی اسمیت و بتز (2000) به عنوان پیش آزمون در مورد هر دو گروه اجرا شد. آموزش سبک های شناختی و فراشناختی روی گروه آزمایش در 10 جلسه اعمال شد. در پایان این دوره هر دو گروه پرسشنامه های فوق را به عنوان پس آزمون تکمیل کردند. داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد آموزش سبک های شناختی و فراشناختی به طور معنی داری موجب افزایش یادگیری و خودکارامدی اجتماعی می شود (001/≥ p )، ولی بر سازگاری اجتماعی دانش جویان تاثیر معناداری ندارد. نتیجه گیری: با توجه به اثربخشی آموزش سبک شناختی و فراشناختی پیشنهاد می شود در جهت بهبود وضعیت تحصیلی دانشجویان و افزایش خودکارآمدی اجتماعی استفاده گردد.

مقدمه : یکی از اهداف و وظایف مهم نظام آموزش عالی هر کشور پرورش نیروی انسانی متخصص مور دنیاز جامعه است. با وجود تلاش های دانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالی تاکنون به علت نامناسب بودن روش ها و محتوای آموزش با نیازهای جامعه، دانش آموختگان دانشگاه ها از کارایی لازم برای تصدی مشاغل مربوطه برخوردار نیستند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر کیفیت تجارب یادگیری و شایستگی تحصیلی در قابلیت های کارآفرینی دانشجویان انجام شده است. روش : تحقیق حاضر از حیث هدف کاربردی و از حیث ماهیت توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شیراز است که در سال تحصیلی 98-1397 مشغول به تحصیل بودند. برای تعیین حجم نمونه آماری از جدول کرجسی و مورگان (1970) استفاده گردید و تعداد نمونه آماری 295 نفر تعیین گردید. برای انتخاب نمونه آماری پژوهش، با توجه به وجود دانشجویان بخش های مختلف از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای استفاده گردید. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های کیفیت تجارب یادگیری نیومن (1990)، شایستگی تحصیلی دی پرنا و الیوت (2000) و قابلیت کارآفرینی زندی (1392) بود. یافته ها : یافته های پژوهش نشان داد که کیفیت تجارب یادگیری و شایستگی تحصیلی دانشجویان بر قابلیت های کارآفرینی دانشجویان تاثیر دارد. سایر نتایج بیانگر این بود که از بین مؤلفه های کیفیت تجارب یادگیری، مؤلفه های محتوا، منابع و انعطاف پذیری بر روی قابلیت های کارآفرینی اثر معنی داری داشته ولی مؤلفه روابط بر روی متغیر قابلیت کارآفرینی تاثیر چندانی ندارد. همچنین نتایج دیگر نشان داد که از بین مؤلفه های شایستگی تحصیلی، مؤلفه های خواندن، حساب کردن، دلمشغولی در کلاس، انگیزش تحصیلی و مهارت های مطالعه بر روی قابلیت های کارآفرینی اثر معنی داری داشته اما مؤلفه مهارت های بین فردی و تفکر انتقادی بر روی متغیر قابلیت کارآفرینی تاثیر چندانی ندارد. نتیجه گیری : با توجه به نتایج پژوهش، ضرورت بهبود کیفیت تجارب یادگیری و شایستگی تحصیلی دانشجویان توسط مؤسسات آموزش عالی باید مورد توجه قرار گیرد. در این راستا از آموزش عالی انتظار می رود که ضمن رشد علم و دانش موردنیاز جامعه، نیروهای متخصصی تربیت کند و در بعد بهبود کیفیت تجارب یادگیری به عنوان عامل مؤثری در رشد قابلیت کارآفرینی دانشجویان تاکید و توجه لازم را داشته باشد .

مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی تأثیر محیط یادگیری مبتنی بر سنجش تکوینی الکترونیکی بلادرنگ بر میزان یادگیری در آموزش پزشکی انجام پذیرفته است. روش: در این مطالعه از طرح کارآزمایی بالینی تصادفی استفاده گردید. این کارآزمایی بالینی تصادفی بر روی 323 دانشجویی که در نیمسال اول سال تحصیلی 1396 تا 1397 در دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد مشغول به تحصیل بودند و با استفاده از گروه کنترل و مداخله انجام شد. فرضیه پژوهش با استفاده از آزمون t مستقل مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: یافته ها حاکی از آن بود که با 95 درصد اطمینان یادگیری دانشجویانی که در معرض محیط یادگیری مبتنی بر سنجش تکوینی الکترونیکی بلادرنگ قرار گرفتند بیشتر از دانشجویانی است که در معرض آن قرار نگرفته اند. (0/05 > P ) نتیجه گیری: همان طور که یافته ها نشان داد استفاده از محیط یادگیری مبتنی بر سنجش تکوینی الکترونیکی بلادرنگ در آموزش پزشکی می تواند موجب افزایش یادگیری دانشجویان گردد.

مقدمه: برنامه آموزشی رشته مدیریت توانبخشی سال ها پیش مورد بازنگری قرار گرفته، با توجه به گذشت زمان و تغییرات فناوری بازبینی این برنامه ضروری به نظر می رسد. پژوهشگر بر آن شد تا با انجام مطالعه ای با هدف تبیین نیازهای آموزشی رشته کارشناسی ارشد مدیریت توانبخشی در دانشجویان، دانش آموختگان و اساتید دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی در سال 1397 به این نیاز پاسخ دهد. روش : در این مطالعه کیفی از نوع تحلیل محتوی قراردادی تعداد 21 نفر از اساتید، دانشجویان و دانش آموختگان رشته مدیریت توانبخشی مشارکت نمودند. برای گردآوری اطلاعات از روش مصاحبه نیمه ساختارمند استفاده شد. مصاحبه ها با اجازه شرکت کنندگان ضبط و کلمه به کلمه پیاده شده و با روش تحلیل گرانهایم تجزیه و تحلیل داده ها انجام شده است. یافته ها: یافته های حاصل از این پژوهش شامل 628 کد اولیه بوده که در نهایت با ادغام کدهای اولیه 34 کد نهایی، 11 زیرطبقه و در 3 طبقه اصلی ارائه گردید. که طبقه اصلی "بازنگری در سیاست گذاری ها" شامل: زیر طبقات " نیازسنجی قبل از تدوین برنامه درسی "، "توجه به ارتقاء علمی دانش آموخته ها"، "یکپارچه کردن فعالیت های مرتبط با معلولین"، "نگاه راهبردی به امر پژوهش در این رشته" و "لزوم بازتعریف چرایی وجود رشته" و طبقه اصلی "بازنگری در محتوی" با زیر طبقات "نیاز به بازنگری در محتوی دروس"، "توجه به ویژگی های جامعه شناختی"، "محتوی برنامه آموزشی کل نگر " و طبقه اصلی "تغییر نیاز آموزشی" یر طبقات "تخصصی شدن سیستم آموزشی"، "توجه به کیفیت و کمیت آموزش"و "تغییر در برنامه آموزشی" را شامل شد. نتیجه گیری: یافته ها نشان داد مشارکت کنندگان در پژوهش بر این باورند که برنامه درسی رشته مدیریت توانبخشی بایستی در سه حوزه سیاست گذاری، محتوی و تغییرات نیاز آموزشی مورد بازبینی قرار گیرد.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین خوش بینی و درگیری تحصیلی با نقش میانجی گری امید به آینده دانش آموزان پیش دانشگاهی انجام شده است. روش: روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود که بر روی 273 نفر از دانش آوزان پیش دانشگاهی شهرستان قائنات انجام گرفت. نمونه ها به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه استاندارد؛ امیدواری اشنایدر و همکاران(1991) ، خوش بینی تحصیلی اسچنن موران و همکاران(2013) و درگیری تحصیلی ریو و تیسنگ(2011) استفاده شد و پایایی ابزار با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ محاسبه گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که رابطه مثبت و معناداری بین خوش بینی با درگیری تحصیلی و امید به آینده و همچنین رابطه مثبت و معناداری بین امید به آینده و درگیری تحصیلی وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل مسیر نشان داد که امیدواری نقش میانجی را در رابطه بین خوش بینی و درگیری تحصیلی بازی می کند. نتیجه گیری : نتایج نشان داد که بین درگیری تحصیلی با خوش بینی تحصیلی و امیدواری دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد به عبارت دیگر می توان با فراهم آوردن زمینه هایی برای بهبود نگرش دانش آموزان به تحصیل و آینده زمینه درگیری تحصیلی آنها را فراهم آورد.

مقدمه: آموزش اخلاق حرفه ای، مسأله ای ضروری در برنامه درسی پرستاری است. از آنجا که روش های سنتی آموزش نمی توانند در مورد تغییر نگرش و عملکرد افراد به اندازه روش های فعال موثر باشند این پژوهش با هدف تعیین تاثیر و مقایسه دو روش آموزشی فعال ایفای نقش با کاوشگری به شیوه محاکم قضایی در یادداری مفاهیم اخلاق حرفه ای دانشجویان پرستاری انجام شد. روش: در این مطالعه نیمه تجربی 79 دانشجوی پرستاری به روش مرحله ای انتخاب شدند. نیمی از دانشجویان مفاهیم مرتبط با اخلاق حرفه ای را به روش ایفای نقش و نیمی دیگر، به روش کاوشگری به شیوه محاکم قضایی فرا گرفتند. داده ها با استفاده از یک آزمون کتبی، در دو مرحله جمع آوری شد. محتوای آزمون از سناریوهایی در حیطه مفاهیم اخلاق حرفه ای با استفاده از منابع در دسترس طراحی و معتبر شد. داده ها با نرم افزار SPSS تحلیل شدند. یافته ها: آزمون تی زوجی اختلاف معنی داری را در میانگین نمرات اخلاق حرفه ای سه ماه بعد آموزش نسبت به چهار هفته بعد از آموزش نشان نداد. در نتایج آزمون تی مستقل، میانگین نمره اخلاق حرفه ای در مورد همکار سه ماه بعد آموزش در دانشجویانی که به شیوه جستجوگری آموزش دیده بودند به طرز معنی داری بالاتر از دانشجویانی بود که به شیوه ایفای نقش آموزش دیده بودند (0/03 p= ). نتیجه گیری: جستجوگری به شیوه محاکم قضایی بیشتر از روش آموزشی ایفای نقش در یادداری بلند مدت مفاهیم اخلاقی حرفه ای دانشجویان پرستاری خصوصا در بخش ارتباط با همکاران موثر بود. اما در کوتاه مدت هر دو روش به یک اندازه موثر بودند.

مقدمه: خشم، هیجانی است که به دلیل اثرات اجتماعی آن و نیز نقش آن در بیماری های قلبی عروقی همواره مورد توجه است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی بسته آموزشی رشد عزت نفس بهینه بر خشم و نشخوار خشم بود. این بسته آموزشی بر اساس نظریه کرنیس و با استفاده از تکنیک های ذهن آگاهی طراحی شد. روش: این پژوهش از نوع آزمایشی بر اساس طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش، دانشجویان دانشگاه شیراز، شیوه نمونه گیری به صورت هدفمند و شرکت کنندگان شامل 50 نفر از دانشجویانی بود که برای همکاری در پژوهش اعلام آمادگی کرده بودند که به تصادف در دو گروه 25 نفره (گروه کنترل و گروه آزمایشی) قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه های نشخوار خشم ARS و سیاهه چندبعدی خشم MAI بودند که در مراحل پیش آزمون و پس آزمون توسط شرکت کنندگان تکمیل گردیدند. گروه آزمایشی به مدت 8 جلسه تحت آموزش قرار گرفتند. گروه کنترل، آموزشی دریافت نکردند. یافته ها : تحلیل کواریانس چندمتغیره نشان داد پس از اجرای بسته آموزشی، تفاوت معناداری در ابعاد نشخوار خشم شامل افکار خشمناک پس از رویداد، افکار انتقام، خاطرات خشم برانگیز و درک علت ها و نیز ابعاد خشم شامل برانگیختگی خشم، موقعیت های خشم برانگیز و خشم درونی شده در گروه آزمایشی نسبت به گروه کنترل ایجاد شد.. نتیجه گیری : این بسته آموزشی می تواند با ایجاد آگاهی نسبت به خویشتن، رشد پردازش شناختی بدون سوگیری، شکل دهی رفتار برخاسته از ارزش های فرد و کمک به برقراری رابطه ای اصیل ، فرد را در جهت اصالت خویشتن سوق دهد که پیامد آن دست یابی به عزت نفس ایمن و نهایتاً، کاهش خشم و نشخوار خشم است.

مقدمه: دانشجویان پزشکی با گذران بخشی از دوره خود در مرحله آموزش مبتنی بر پژوهش، به طور ژرف گام در عرصه پژوهشی می گذارند. هدف تحقیق حاضر، تعیین عوامل تاثیرگذار بر تجارب پژوهشی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی گیلان بود تا بتوان عوامل مثبت در ایجاد تجارب پژوهشی را ارتقا و در جهت حذف یا کاهش عوامل منفی گام موثری برداشت. روش: پژوهش، مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی بود. جامعه آماری، کلیه دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی گیلان در مرحله دفاع از پایان نامه و یا در مرحله تسویه حساب بودند. ابزار تحقیق، پرسشنامه تجربه پژوهشی دانشجویان با چهار بعد سرپرستی، مهارت های عملی، مهارت های ادراکی و جوسازمانی بود. مقیاس اندازه گیری، معیار لیکرت ازخیلی زیاد: 5، تا خیلی کم:1 بود. مقایسه میانگین گروه ها با روش آنالیز واریانس و بررسی همبستگی با استفاده از روش پیرسون انجام شد. یافته ها: حجم نمونه بر حجم جامعه پژوهش منطبق و اطلاعات از 105 دانشجوی پزشکی در بازه زمانی 1396-1395 جمع آوری شد. میانگین کل نمره تجربه پژوهشی دانشجویان 0/25±4/16 از 5 بود که نشان از تجربه خوب پژوهشی دانشجویان بود. نتایج نشان از وجود ارتباط معنی دار آماری بعد "جوسازمانی" با کلیه ابعاد بوده است. نتیجه گیری: با توجه به اهمیت وجود تجارب مثبت پژوهشی دانشجویان به عنوان جوانه های در حال رشد، توصیه می گردد مسئولین امر به عوامل موثر توجه خاصی مبذول فرمایند تا در آینده شاهد بروز خلاقیت های پژوهشی بیشتر جهت حل مشکلات کشور باشیم.

مقدمه : هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه خودتنظیمی تحصیلی، فرسودگی تحصیلی و اشتیاق یادگیری در پیش بینی سازگاری شغلی دانشجویان پرستاری بود. روش : روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی و علوم پزشکی اراک بود که حجم جامعه براساس استعلام از معاونت دانشجویی، تعداد 2000 نفر برآورد شد که از این میان 280 دانشجو با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. داده های پژوهش با استفاده از مقیاس پرسشنامه خودتنظیمی تحصیلی، فرسودگی تحصیلی، مقیاس اشتیاق دانشجویان و سازگاری شغلی جمع آوری شد و با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره و نرم افزار SPSS20 تحلیل شدند. یافته ها : یافته های پژوهش نشان داد بین خودتنظیمی تحصیلی و اشتیاق یادگیری با سازگاری شغلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (0/001 ≥ P ) . همچنین بین فرسودگی تحصیلی با سازگاری شغلی رابطه منفی و معناداری وجود دارد (0/001 ≥ P ) . همچنین خودتنظیمی تحصیلی، فرسودگی تحصیلی و اشتیاق یادگیری قابلیت پیش بینی 30 درصد از سازگاری شغلی دانشجویان را داشت. نتیجه گیری : با توجه به یافته های پژوهش نتیجه گرفته شد که انگیزش درونی، تنظیم درون فکنی شده، خستگی هیجانی، ناکارآمدی درسی و اشتیاق عاطفی، شناختی در پیش بینی سازگاری شغلی دانشجویان نقش مهمی دارند. با توجه به پژوهش حاضر پیشنهاد می شود برای پیش بینی سازگاری شغلی دانشجویان پرستاری ؛ میزان خودتنظیمی، فرسودگی تحصیلی و اشتیاق تحصیلی آنها سنجیده شود.

مقدمه: این پژوهش با هدف، بررسی اثر بخشی راهبردهای فراشناختی بر بهبود عملکرد تحصیلی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان با مشکل افت تحصیلی انجام گرفت. روش : روش تحقیق نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری تحقیق کلیه دانش آموزان یک دبیرستان پسرانه در سال تحصیلی 97-96 بود که تعداد 60 نفر با توجه به جدول مورگان و روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزینی تصادفی شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه سازگاری اجتماعی کالیفرنیا جهت اندازه گیری متغیر سازگاری اجتماعی و به منظور بررسی پیشرفت تحصیلی نیز از معدل دانش آموزان استفاده شد. به گروه آزمایش 5 جلسه آموزش راهبردهای فراشناختی ارائه شد و سپس از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس با بهره گیری از نرم افزار spss 24 استفاده گردید. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که آموزش راهبردهای فراشناختی در بین دانش آموزانی که دچار افت تحصیلی بودند، باعث بهبود تحصیلی (0/001> p ) و همچنین افزایش سازگاری اجتماعی(0/001> p ) آنان شد. نتیجه گیری: ارائه راهبردهای فراشناختی در بین دانش آموزان دارای افت تحصیلی باعث افزایش سازگاری اجتماعی و بهبود تحصیلی آنان می شود.

مقدمه : هوش موفق، مجموعه ای از توانایی های مورد نیاز برای موفقیت در زندگی است که برای انتخاب و سازگاری و تغییر محیط به منظور رسیدن به اهداف خود کمک می کند. هدف این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش هوش موفق بر اضطراب امتحان دانش آموزان دختر متوسطه دوم بود. روش : دراین تحقیق، از طرح پیش آزمون - پس آزمون و گروه کنترل استفاده شده است. جامعه این پژوهش کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه دوم دختر شهر شهرکرد درسال تحصیلی 98-97 بود. از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای 50 دانش آموز انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه 25 نفری به عنوان گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش، مورد آموزش بسته آموزشی هوش موفق قرار گرفت. هر دو گروه در پیش آزمون و پس آزمون به وسیله پرسشنامه اضطراب امتحان ابوالقاسمی و همکاران موردسنجش قرار گرفتند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 19 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها : نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها با روش تحلیل کوواریانس نشان دادکه آموزش هوش موفق بر اضطراب امتحان دانش آموزان دخترمتوسطه دوم شهر شهرکرد به طور معنا داری مؤثر می باشد. (p<0/001) . نتیجه گیری : این پژوهش مجریان آموزش و پرورش را به این نکته رهنمون می سازد که آموزش و تدریس بر اساس این رویکرد در مدارس باعث کاهش اضطراب امتحان می شود .