علوم حرکتی و رفتاری

مقدمه و هدف: هدف اصلی این مطالعه اثر دو ماه آموزش هندبال بر میزان خلاقیت دانش آموزان پس 7 تا 8 ساله شهرستان دزفول بود. روش شناسی: هفتاد دانش آموز داوطلب بصورت تصادفی در دو گروه سی و پنج نفری تقسیم شده و گروه های آزمایش و کنترل را تشکیل دادند. گروه آزمایش به مدت دو ماه تحت آموزش بازی هندبال قرار داده شده و گروه کنترل به فعالیت های روزمره خود ادامه دادند.در یک طرح پیش آزمون و پس آزمون میزان خلاقیت هر دو گروه با استفاده از آزمون تفکر خلاقیت در عمل و حرکت تورنس اندازه گیری شد. نتایج: نتایج تحلیل داده با استفاده از آزمون آماری تی نشان داد که گروه آزمایشی به شکل معناداری از رشد خلاقیت بیشتری نسبت به گروه کنترل برخودار بوده (0.05P≤). یافته های تحقیق حاضر نشان می دهد در مجموع میانگین شاخص های خلاقیت در بین دانش آموزان گروهآزمایش با دانش آموزان گروه کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. این یافته ها حاکی از آن است که ارائه فعالیت هایی همچون بازی هندبال در گروه آزمایش تحقیق، منجر به توسعه میزان شاخص گیری های خلاقیت(سیالی- ابتکار- تخیل) شده است. نتیجه گیری : به نظر می رسد فراگیری هندبال در این سنین به سبب ایجاد تعامل کودک با همبازیهایش و توپ منجر به رشد خلاقیت ایشان شده باشد.

هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل موثر بر میزان اعتماد اجتماعی در بین دبیران زن شهرستان کرمانشاه. در این تحقیق از روش پیمایشی برای بررسی عوامل موثر بر میزان اعتماد اجتماعی در بین دبیران زن بهره گرفته شده است.همچنین جهت تدوین مبانی نظری و ادبیات تحقیق از روش اسنادی و کتابخانه ای نیز استفاده شده است. ابزار گردآوری اطلاعات در این تحقیق عبارتند از:پرسشنامه، اینترنت ، فیش برداری. جامعه ی آماری ما در این تحقیق دبیران زن (راهنمایی و دبیرستان )ناحیه 1 آموزش و پرورش استان کرمانشاه می باشد. در این تحقیق از روش نمونه گیری در تصادفی استفاده شده است.جامعه آماری 900 نفر بودند که حجم نمونه توسط فرمول کوکران محاسبه شده که 270 نفر می باشد. نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان داده که از لحاظ میانگین اعتماد اجتماعی دارای تفاوت معناداری نمی باشد اما کسانی که روابط اجتماعی بالاتری دارند از میزان اعتماد اجتماعی بیشتری نیز برخوردارند و هر چه از میزان روابط اجتماعی افراد کاسته می شود اعتماد اجتماعی آنان نیز کمتر خواهد شد.

چکیده مقدمه و هدف : این پژوهش از نوع نیمه تجربی، با گروه کنترل و گروه آزمایش و با طرح پیش آزمون- پس آزمون انجام می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی رفتار درمانی دیالکتیک بر اضطراب فراگیر GAD و سوء مصرف مواد مخدر در نوجوانان دلفان بود. روش شناسی: جامعه ی آماری این پژوهش نوجوانان مصرف کننده مواد مخدر شهرستان دلفان، هستند. شرایط ورود به مطالعه در مورد آزمودنی ها شامل نمرات 14 و بالاتر در آزمون افسردگی بک و عدم دریافت هیچ گونه درمان اعم از دارودرمانی یا روان درمانی در زمینه ی افسردگی در زمان اجرای پژوهش است. ابزار پژوهش ، پروتکل رفتاردرمانی دیالکتیک، مقیاس اضطراب فراگیر GAD. نتایج: نتایج تحلیل کوا واریانس نشان داد که بین نمره های دو گروه تفاوت آماری معنی داری وجود دارد (001/0 =p و764/49= (38، 1)F) و فرضیه صفرتحقیق تایید نمی شود. بنابراین فرضیه تحقیق مبنی بر مؤثر بودن رفتار درمانی دیالکتیک بر اضطراب فراگیر GAD تایید می شود. همان طور که به وسیله ضریب اتا نشان داده شد رابطه ی معنی داری بین نمره های پیش آزمون و پس آزمون اضطراب فراگیر GAD وجود دارد (19/0 Eta=). اندازه اثر بدست آمده برابر 57/0 می باشد که مشخص می کند 57 درصد از تغییر ات متغیر وابسته مربوط به متغییر مستقل می باشد. نتیجه گیری : بنابراین رفتار درمانی دیالکتیک در کاهش اضطراب فراگیر سواد آموزان نهضت موثر است لذا مربیان باید به این نکته توجه داشته باشند.

مقدمه و هدف : هدف تحقیق حاضر، تاثیر طراحی و عناصر آن بر رضایتمندی مشتریان و کیفیت ادراک شده اماکن ورزشی در استان های غرب کشور(کرمانشاه، کردستان، همدان، ایلام و لرستان) در دهه 90-1380می باشد. روش شناسی: روش تحقیق در این پژوهش روش توصیفی و از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری این تحقیق 4000 نفر از مشتریان (ورزشکاران )اماکن ورزشی سر پوشیده غرب کشور که سابقه 6 ماه فعالیت ورزشی داشته را شامل می شودکه به روش نمونه گیری تصادفی دسترس و هدفمند و طبق فرمول کوکران تعداد 400 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند .جهت جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامه طراحی اماکن ،کیفیت خدمات و رضایتمندی شامل سوالات با طیف پنج گزینه ای لیکرت استفاده گردید. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها توسط برخی از اساتید و متخصصان مدیریت ورزشی مورد بررسی و تأیید قرار گرفت و میزان پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آلفای کرونباخ به ترتیب به میزان 89/0 ، 84/0 و 85/0 بدست آمد.جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمارهای توصیفی و آزمونهای استنباطی نظیر آزمون کلوموگروف اسمیرنوف ،تحلیل واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج: نتایج تحقیق نشان داد بین طراحی اماکن و عناصر آن بر رضایتمندی مشتریان اماکن ورزشی غرب کشور استانهای (ایلام ،همدان،لرستان وکرمانشاه) رابطه معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج تحقیق نشان داد بین طراحی اماکن و عناصر آن بر کیفیت ادراک شده اماکن ورزشی غرب کشور رابطه معنی داری وجود دارد .

مقدمه و هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر، ارزیابی و مقایسه سرمایه روانشناختی دبیران تربیت بدنی و غیرتربیت بدنی دلفان بود. روش پژوهش، علی مقایسه ای است. روش شناسی: آزمودنی های پژوهش شامل کلیه دبیران تربیت بدنی(88 نفر) و غیر تربیت بدنی(360 نفر) دلفان بودند. کلیه دبیران تربیت بدنی به روش تمام شمار به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شدند. در مورد دبیران غیرتربیت بدنی، با استفاده از جدول تعیین حجم نمونه کوهن، گرجسی و مورگان، تعداد 175 نفر به عنوان حجم نمونه به روش تصادفی ساده انتخاب شد. برای سنجش سرمایه روانشناختی از پرسشنامه سرمایه روانشناختی لوتانز(2007) استفاده شد. روایی پرسشنامه به شکل صوری مورد تایید استاد راهنما قرار گرفت. پایایی پرسشنامه ها نیز با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ، مقدار 83/0 به دست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده، با توجه به عدم طبیعی بودن بودن توزیع، از آزمون یو من ویتنی و آزمون فریدمن استفاده شد. نتایج: یافته های پژوهش نشان داد که بین سرمایه روانشناختی دبیران تربیت بدنی و غیرتربیت بدنی و ابعاد آن (شامل خودکارآمدی، امیدواری، تاب آوری و خوش بینی) تفاوت معنی داری وجود داشت(05/0≥P). همچنین بین اولویت بندی عوامل سرمایه روانشناختی در بین دو گروه تفاوت وجود داشت.

مقدمه و هدف : کمردرد به عنوان یکی از شایعترین بیماری های اسکلتی عضلانی شناخته شده است. هدف از آن مقایسه تاثیر شش هفته تمرینات مکنزی و برنامه آموزشی سلامت کمر بر درد، کیفیت زندگی و کنترل حرکت بیماران دارای کمردرد مزمن غیر اختصاصی بود. روش شناسی: 45 بیمار مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی(میانگین سن 24/3± 02/34سال) با استفاده از پرسشنامه کبک در سه گروه تمرینات مکنزی(15=n)، برنامه آموزشی سلامت کمر(15=n) و کنترل(15=n) قرار گرفتند. آزمون های کنترل حرکت لوماجوکی(2007)، پرسشنامه رولاند موریس و مقیاس بصری درد به ترتیب برای سنجش کنترل حرکت، کیفیت زندگی و ارزیابی درد کمر در ابتدا و پس از شش هفته تمرین مورد استفاده قرار گرفتند. از آزمون تحلیل کوواریانس و تعقیبی سیداک به منظور تجزیه و تحلیل داده ها در سطح معنی داری 05/0 در نرم افزار SPSS نسخه22 استفاده شد. نتایج: بهبودی قابل توجهی در کنترل حرکت، کیفیت زندگی و میزان درد گروه تمرینات مکنزی و برنامه آموزشی سلامت کمر مشاهده شد. بهبودی در گروه برنامه آموزشی سلامت کمر قابل توجه تر بود، اما از نظر آماری تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد. نتیجه گیری: یافته های نشان داد هر دو برنامه تمرینات مکنزی و برنامه آموزشی سلامت کمر در بهبود کیفیت زندگی و کنترل حرکت بیماران کمردرد مزمن غیراختصاصی موثر هستند. برای نتایج قطعی تر، پژوهش های آینده باید به بررسی اثرات طولانی مدت برنامه های تمرینات مکنزی و آموزشی سلامت کمر در درمان بیماران کمردرد مزمن غیراختصاصی با حجم بزرگ تر بپردازند.

مقدمه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر بازی های اگزرگیم و سنتی بر رشد مهارت های حرکتی بنیادی کودکان دارای تاخیر حرکتی 9-7 ساله شهر یزد انجام شد. روش شناسی: طرح پژوهش آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه مورد پژوهش تمام کودکان 9-7 ساله دبستانی شهر یزد در سال تحصیلی 98-97 بودند که به صورت تصادفی انتخاب و داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. در نهایت 60 نفر که متناسب با اهداف تحقیق بودند انتخاب شدند. پس ازآن پیش آزمون با استفاده از آزمون رشد حرکتی درشت (TGMD-2) انجام گرفت و بر اساس نمره کسب کرده در این دو آزمون، داوطلبان به صورت تصادفی در 3 گروه مساوی (n =20) اگرزگیم، سنتی و کنترل جای داده شدند. گروه اول برنامه اگزرگیم (دو و میدانی، بولینگ وفوگپلی) را در 8 هفته (هر هفته 2 جلسه) اجرا کردند. گروه دوم برنامه تمرینی سنتی (تمرینات حسی – حرکتی) را در 8 هفته (هر هفته 2 جلسه) اجرا کردند. گروه سوم گروه کنترل که در آن داوطلبان بدون فعالیت سازمان دهی شده بودند. نتایج: نتایج حاصل از تحلیل کواریانس نشان داد که تمرینات اگزرگیم و سنتی بر مهارت های حرکتی درشت کودکان 9-7 ساله تأثیر مثبت دارد و بین تمرینات سنتی و اگزرگیم در بحث مهارت های حرکتی کودکان 9-7 ساله تفاوت معنی داری وجود ندارد. این دو نوع برنامه ی تمرینی نسبت به گروه کنترل تأثیر بیشتری داشتند (05/0P

مقدمه و هدف: با توجه به اهمیت انجام گرم کردن و تاثیر آن بر مکانیزم های فیزیولوژیکی پویایی اکسیژن مصرفی دوره ریکاوری ،پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر شدت گرم کردن بر پاسخ پویایی اکسیژن مصرفی دوره ریکاوری پس از فعالیت بیشینه ی پیوسته در بازیکنان بسکتبال زن انجام پذیرفت. روش: 7 بازیکن بسکتبال زن با میانگین سنی 52/1 ± 21 سال ، قد 72/3 ± 8/166 سانتی متر ، توده بدن 76/5 ± 85/60 کیلوگرم و میانگین شاخص توده بدن 72/1 ± 7/21 کیلو گرم بر متر مربع و حداکثر اکسیژن مصرفی برابر با 40/3 ± 44/41 میلی لیتر بر کیلو گرم بر دقیقه در این پژوهش شرکت کردند. پس از اندازه گیری Vo2max، آزمودنی ها در دو جلسه جداگانه، دو پروتکل گرم کردن متوسط و شدید را اجرا و سپس فعالیت بیشینه پیوسته (پروتکل بالک و ویر)، تا رسیدن به حد واماندگی انجام دادند. تمام گازهای تنفسی در طی فعالیت و 10 دقیقه از ابتدای دوره ریکاوری با استفاده از دستگاه تجزیه گاز های تنفسی جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی همبسته استفاده شد. یافته ها: بر اساس یافته های پژوهش در نصف زمان ریکاوری و نصف زمان ریکاوری نبض اکسیژن تفاوت معنی دار مشاهده نشد (05/0<p). نتیجه گیری: گرم کردن بدون توجه به شدت آن، سبب بهبود اجرای ورزشی می شود اما روند تغییرات اکسیژن مصرفی در دوره ی ریکاوری پس از این دو نوع پروتکل ورزشی مشابه می باشد.