درخت حوزه‌های تخصصی

پژوهش حاضر با عنوان بررسی عوامل مؤثر بر میزان مرگ و میر کودکان با استفاده از شاخص های جمعیت شناختی در استان اصفهان (نمونه تحلیلی، شهرستان های دهاقان و شهرضا) در سال 1387 به روش پیمایشی صورت گرفته است. هدف از این بررسی نشان دادن وضعیت مرگ و میر کودکان در استان اصفهان و در کل توجه به وضعیت توسعه اقتصادی اجتماعی در ایران بوده است. کاهش مرگ و میر نوزادان و اطفال (گروه سنی 1 0 و 4 1 ساله) قابل توجه ترین کاهش در بین گروه های مختلف سنی بوده است. کاهش مرگ و میر نوزادان و اطفال اساساً به سبب تنزل میزان مرگ و میر بیماری های عفونی و انگلی بوده است. به جرأت می توان ادعا کرد در میان شاخص های مختلف، شاخص مرگ و میر کودکان، تعیین کننده بسیار مناسبی برای سطح توسعه یافتگی جوامع و قرار گرفتن آن ها در مرحله توسعه اقتصادی اجتماعی است. چرا که بسیاری از علل تعیین کننده ی مرگ و میر در سنین اولیه مربوط به شرایط زندگی خانواده هایی است که نوزادان در آن جا به دنیا می آیند و پرورش می یابند. مرگ و میر به طور عام و مرگ و میر کودکان به طور اخص، پدیده ای است که تحت تاثیر عوامل و تعیین کننده های چندی عمل می نماید. شدت و ضعف این عامل ها موجب بروز و شیوع مرگ و میر و یا کنترل آن می گردد. در این بررسی سعی بر آن داشته ایم که تاثیر علل و عوامل مستقیم و غیرمستقیم را به صورت انفرادی و نیز به صورت جمعی بر سطح و روند مرگ و میر کودکان بررسی و بازشناسی کنیم، بنابراین با توجه به اهداف مورد نظر تحقیق، فرضیاتی با متغیرهای زیر مورد بررسی و آزمایش قرار گرفته است: سطح تحصیلات مادران، شاغل بودن و نبودن مادران، نوع شغل پدر، فرهنگ تغذیه خانواده، با تعداد فرزندان و فاصله سنی بین آن ها و متغیرهای دیگر مورد توجه بوده اند.

مقاله حاضر مروری دارد بر روند افزایش جمعیت در ایران، سپس سیاست‌های کنترل جمعیت را که توسط دستگاه‌های امنیتی دولت امریکا طراحی شده و در سراسر جهان از طریق دستگاه‌های دولتی و غیر‌دولتی پیاده می‌شود، تشریح می‌کند و به نقش رسانه‌ها در ترویج و بومی نمایی این سیاست‌ها اشاره می‌کند

"در ایران، دستگاه هاى دولتى، طبق آمار سازمان مدیریت و برنامه ریزى کشور، بخش زیادى از زنان را در مشاغل گوناگون جذب نموده اند و زنان ایرانى نسبت به اشتغال در سازمان هاى دولتى تمایل بیشترى دارند و آن را به اشتغال در بنگاه ها و شرکت هاى خصوصى ترجیح مى دهند. در نتیجه، تعداد زنان استخدام شده در بخش عمومى، افزایش یافته است. با وجود این، مقایسه سهم مدیران زن با سهم زنان در نیروى کار سازمان هاى دولتى، نشان مى دهد که زنان تا نیل به سهم مطلوب، راه زیادى در پیش دارند. وضعیت تحصیلى زنان، نقش مهمى در اشتغال و بهبود موقعیت اجتماعى و شغلى آنان نیز ایفا مى کند. در سال هاى اخیر سهم اشتغال زنان داراى تحصیلات عالى در ایران، روبه افزایش بوده است، در این مورد، نکته قابل بررسى در این است که آیا با افزایش تحصیلات، کیفیت اشتغال و نوع آن بهبود خواهد یافت یا خیر؟ از سوى دیگر، پیشرفت شغلى زنان، تحت تاثیر عوامل مختلفى قرار دارد؛ چراکه به رغم افزایش مشارکت اجتماعى و شغلى زنان در سال هاى اخیر، زنان شاغل هنوز نتوانسته اند سهم مناسبى از پست هاى مدیریتى را در سازمان ها و شرکت هاى دولتى و خصوصى به دست آورند. هدف این مقاله، بررسى و تبیین موقعیت شغلى زنان شاغل است. در این راستا، مطالعه ابعاد نابرابرى بین مردان و زنان شاغل در کسب موقعیت هاى شغلى و مدیریتى، هسته اصلى بررسى حاضر را تشکیل داده است. به منظور تدقیق مطالعه، دو پرسش اساسى زیر مورد توجه قرار گرفته اند. چرا زنان در ایران، هنوز نتوانسته اند سهم مناسبى از پست هاى مدیریتى را به دست آورند؟ آیا مرد سالارى، مانع دستیابى زنان به پست هاى مدیریتى مى شود؟ با توجه به تحقیق میدانى انجام شده در وزارت علوم، تحقیقات و فناورى و دانشگاه هاى تهران در سال 1382 که با استفاده از روش هاى آمارى، شامل روش همبستگى جزیى و روش رگرسیون چند متغیره صورت گرفته است، در این مقاله، سه فرضیه ""کسب پست هاى مدیریتى زنان شاغل با موقعیت مطلوب شغلى آنان رابطه مثبت دارند""، ""بین مردسالارى و موقعیت مطلوب شغلى زنان رابطه منفى وجود دارد"" و ""موقعیت هاى شغلى بین زنان و مردان شاغل در شرایط یکسان، به طور برابر توزیع نشده است""، تجزیه و تحلیل شده و با نمونه تصادفى مطالعه شده، رد نشده اند. "