فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۸۶۱ تا ۸۸۰ مورد از کل ۲٬۱۲۷ مورد.
به سوی نظریه ای برای دراماتورژی نمایشنامه های جدید و برخی اصول مقدماتی آن
منبع:
تئاتر ۱۳۸۴ شماره ۴۰
حوزه های تخصصی:
آیین و اجرا
منبع:
خیال ۱۳۸۵ شماره ۱۹
حوزه های تخصصی:
در این مقاله، ابتدا این نکات تبیین شده است: محدودبودن انسان به درک واقعیتهای جهان اطراف خود بر حسب حقایقی که تعریف کرده است؛ محدودیت تعاریف حوزه معنی شناسی به درک انسانی، به ویژه تعریف معنی، و نبود تعریفی دقیق از موضوع این علم؛ محدودیتها و کاستیهای معنی شناسی و نشانه شناسی در درک و شناخت هنر و نشانه های هنری. مؤلف بر مبنای نکات مذکور چنین نتیجه می گیرد: وجود معنی شناسی ای که به مطالعه معنای همه نشانه های قابل درک برای انسان بپردازد ممکن نیست؛ ابزارهای علم، از جمله علم معنی شناسی، چندان در حوزه هنر کارامد نیست؛ تمیز هنر از ناهنر از توان علم خارج است.
تعزیه دختر طائف
تئاتر چهره درهم شکسته پدران
حوزه های تخصصی:
پیکهای نوروزی
حوزه های تخصصی:
عشقه: تعزیه برشت و رحمانیان
منبع:
هفت ۱۳۸۶ شماره ۴۰
حوزه های تخصصی:
زمینه های پیدایش ترجمه آثار نمایشی غرب در ایران (1)
حوزه های تخصصی:
تئوری و عمل
منبع:
صحنه ۱۳۸۴ شماره ۴۰
حوزه های تخصصی:
رسالت هنرمند در تئاتر
حوزه های تخصصی:
درباره نقد و منتقد
ریشه های کمدی و بازدید هجو و هجاهای نمایشی
حوزه های تخصصی:
نمایش عروسکی انقلاب شئی است
منبع:
سینما تئاتر ۱۳۷۴ شماره ۹
حوزه های تخصصی:
حفظ میراث نمایشی به منظور بقای میراث فرهنگی
منبع:
آینه خیال ۱۳۸۷ شماره ۹
حوزه های تخصصی:
آرمانشهر در اندیشه سیاسی غرب و بازتاب آن در تئاتر معاصر(مقاله پژوهشی حوزه)
حوزه های تخصصی:
پیدایش شهری آرمانی همواره در طول تاریخ، ذهن بشر را به خود معطوف داشته و افکار و آرای بسیاری از فلاسفه و اندیشمندان سیاسی اجتماعی را تحت تأثیر قرار داده است. پژوهش حاضر، به روش تحلیلی _ کیفی می کوشد با در نظر گرفتن تطور معنایی این اصطلاح در طول تاریخ، نحوه ورود آن به اندیشه فلسفی سیاسی و اجتماعی غرب و در پی آن، اثرپذیری نهاد های فرهنگی و آثار هنری و ادبی به ویژه تئاتر از این اندیشه را ارزیابی کند.
هدف مقاله حاضر آن است که خاستگاه اندیشه آرمانشهر در غرب و بازتاب آن در تئاتر معاصر را بررسی نماید. در این روی کرد، برخی فلاسفه با ارائه نظریه هایی درباره جامعه آرمانی کوشیده اند. افلاطون، مور و کامپانلا تنها طرحی ذهنی ارائه دادند و برخی دیگرچون مارکس و فوکویاما، این مقوله را تئوریزه کرده اند که حکومت هایی بر این اساس شکل گرفت.
پژوهشگر، با استناد به منابع پژوهشی معتبر به مهم ترین نظریه های آرمانشهرگرایانه در تاریخ اندیشه فلسفی سیاسی و اجتماعی غرب می پردازد و با تأکید بر اثرگذاری شرایط سیاسی فرهنگی و اجتماعی جوامع بر چارچوب های ایدئولوژیک این دیدگاه ها، نتیجه می گیرد که تئاتر، مهم ترین ابزار برای نقد جامعه آرمانی در هر دوره است.
گزیده نمایش های دو فصل/6
حوزه های تخصصی: