فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۲٬۳۸۱ تا ۲٬۴۰۰ مورد از کل ۸٬۳۴۸ مورد.
نقد نمایش: نگاهی به نمایش ترانه دختر شاه پریان
منبع:
سینما تئاتر ۱۳۷۴ شماره ۷
حوزه های تخصصی:
آثار مکتوب موسیقی
حوزه های تخصصی:
هوی متال و سمفونی، تقابل پست مدرنیستی دو دنیا (اجرای متالیکا به همراه ارکستر سمفونیک سانفرانسیسکو)
منبع:
گلستانه ۱۳۷۹ شماره ۱۹
حوزه های تخصصی:
سازهای مهجور(8)
حوزه های تخصصی:
معرفی فیلم
منبع:
نقد سینما ۱۳۸۰ شماره ۲۳
حوزه های تخصصی:
اصل عدم قطعیت کیا رستمی (نگاهی به آثار کیارستمی)
منبع:
فارابی ۱۳۷۷ شماره ۲۸
حوزه های تخصصی:
نظری اجمالی به سیر سینمای نوین ایران
حوزه های تخصصی:
بررسی مقایسه ای «شبیه» و «شخصیت»(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
اشتباه مصطلح در باره همسانی تراژدی و تعزیه، درخصوص شخصیت و شبیه نیز تکرار می شود. بدین سبب اشخاص حاضر در نمایش تعزیه به عنوان شخصیت های نمایش مذکور قلمداد می شوند. مثلا گفته می شود: شخصیت امام حسین (ع)، شخصیت حر، شخصیت حضرت زینب (س) و.... در حالی که اطلاق کلمه ی شبیه به اسوه های تاریخی به ویژه در نمایش تعزیه درپی مقصودی فلسفی و مبتنی بر استدلالی عقلی صورت گرفته است، که تشکیل دهنده ساختاری ویژه و قواعدی معین در عناصر گوناگون اجرای نمایش تعزیه به شمار می رود. پرداختن به ویژگی های این واژه، مستلزم مقایسه علمی شبیه و شخصیت( عنصر محوری نمایش غربی ) می باشد. تعریف علمی شخصیت، از نظر روانشناسانی چون فروید ویونگ وکیفیت پردازش شخصیت درنمایشنامه های غربی، اعم از نمایشنامه های: دوران باستان، نمایشنامه های کلاسیک، نمایشنامه های رئالیستی و نیز نمایشنامه های غیررئالیستی، نشان می دهد که این واژه بار مفهومی ویژه ای دارد، که مبتنی بر جزءنگری است. «شبیه» اما واژه ای است که از نظر معنی و نوع به کارگیری در تعزیه، کل نگر است. در ارائه این تفاوت ریشه ای نکات افتراق دیگری را از جمله: رابطه آنها با مقوله زمان و مکان، نقش تضاد در هر یک از این دو واژه، آگاهی و عدم آگاهی از آینده، تکثرگرایی و وحدت گرایی، خاص بودن و عام نمایی می توان پیگیری نمود.
تحلیلی از تدوین فیلم دیده بان
منبع:
فارابی ۱۳۷۲شماره ۱۹
حوزه های تخصصی:
جستوجوی مفهوم سقوط پادشاه غاصب در مراسم نمایشی سال نو در ایران باستان
حوزه های تخصصی:
دائی کبیر نمایش
حوزه های تخصصی: