در مقاله ی حاضر ده قطعه ی کوچک از مجموعه ی متون مانوی تورفان مورد بررسی قرار گرفته است. این قطعات مربوط به آن دسته از دست نویس های مانوی است که فقط پاره هایی از آنها باقی مانده اند. این پاره ها تقریباً خالی از متن و نوشته بوده و بیشتر آنها حاوی نگارگری خاص کتب تذهیبی مانوی است. نگارنده تلاش کرده ابعاد هنریِ این قطعات را مورد تحلیل قرار داده و با دیگر دست نویس های مجموعه ی مانوی تورفان که سالم تر مانده اند، مقایسه کند. همچنین چند دست نویسی که حاوی متن بودند، از روی خط مانوی قرائت کرده و پیرامون واژگان آنها توضیح داده است. به این ترتیب، ده دست نویس منتشر نشده ی جدید از متون تورفان که به طور ناقص بر جای مانده اند، مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است.
هر متن ، در ساختن جهان ویژه اش ، از برخی نظام های نشانه شناسانه یاری می گیرد . متن سینمایی بر نظام های نشانه شناسانه ای متفاوتی استوار است . سینمای گویا بر ساخته ی شش نظام نشانه ای استوار است :1- نظام نشانه های تصویری 2- نظام نشانه های حرکتی 3- نظام نشانه های زبان شناسه ی گفتاری 4- نظام نشانه های زبان شناسه ی نوشتاری 5- نظام نشانه ی آوایی - غیر زبان شناسانه 6- نظام نشانه های موسیقایی 5 . جز نظام نشانه های آوایی و گفتاری در مابقی با سینمای خاموش سهیم است ...