کارکردها، شباهت‌ها و تفاوت‌های ایزد بانوان ایران و بین‌النهرین
حوزه های تخصصی:
فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۷۸۱ تا ۸۰۰ مورد از کل ۱٬۲۶۶ مورد.
ذن، فرهنگ و هنر ژاپن (نقش مبانی معرفت شناختی ذن در هنر ژاپن)
منبع:
صفه ۱۳۸۱ شماره ۳۵
حوزه های تخصصی:
هنر ذن تجربه لحظه ”بی-خودی“ و ”بی عملی“ است، کمال و عمل و ”نا-هنر“ است. هنر ژاپنی در تداوم سنتی پایدار، نقش فراگیر خود را تاکنون حفظ کرده است. ”ژاپنی ها که در متمدن ساختن خویش نقشی فعال داشته اند، همه چیز را از غربال ذهنیت ژاپنی می گذرانده اند. ”ژاپن به عنوان یک تمدن شرقی به طور طبیعی وارد دوران تجدد(مدرنیته) شده است بدوت این که از سنت هایش بریده باشد.
هیولاها، آفریده اسطوره و خاطرات کهن
حوزه های تخصصی:
شهریاری پیروزاشه=راستی
حوزه های تخصصی:
قهرمانان و اسطوره‌های هنر قرن بیستمی
حوزه های تخصصی:
در ژرفنای باورهای مردم
حوزه های تخصصی:
هانا آرنت-جنسیت و نماد
حوزه های تخصصی:
اسطوره و قدرت
حوزه های تخصصی:
معرفی اثر-اساطیر یونانی
حوزه های تخصصی:
باورها، کارکرد و خاستگاه اساطیر
حوزه های تخصصی:
پاگانیسم ایرانی
حوزه های تخصصی:
باورهای اقوام ینگه دنیا
حوزه های تخصصی:
چشم‌اندازی از گفت‌وگوی انسان-انسان و انسان-زمین
حوزه های تخصصی:
اساطیر ایران باستان
حوزه های تخصصی:
پیوستارنگری در زبان، اندیشه و هنر
منبع:
فارابی ۱۳۸۱ شماره ۴۶
حوزه های تخصصی:
از جمال شناسی تا زیبایی شناسی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
این مقاله در پی روشن نمودن تفاوت های جمال شناسی دینی با زیباشناسی مدرن و ارائه راهکارهایی است که هنر را در جایگاه واقعی خود قرار دهد. عالم پیش از مدرن هستی را با دیگاه مثالی و خیالی می نگریست. در آن عالم که انسان هاغرق در معنویات بودند به جای کلمه زیبایی بیشتر از حسن و جمال بهره می بردند. عناصر این جمال اعم از سمعی یا بصری و ایستا یا پویا تنها برانگیزنده احساس نبود. بلکه آنها بیش از هر چیز حقیقی بوده و سرور و ابتهاج حاصل نیز از حقیقتشان نشات می گرفت. در آن دوران دین‘ هنر‘ حقیقت و زیبایی در آغوش هم بوده و هیچ تفاوتی بین امر مقدس و غیر مقدس وجود نداشت. هنر از امر هنری سرچشمه نمی گرفت. هنرمند فرد خاصی نبود و لذت بردن از آثار هنری بر اصول زیباشناسی استوار بود. هنر انکشاف و بیرون آوردن وجود از پرده حجاب بود و به همین دلیل به قلمرو پوئیسیس (Poiesis) تعلق داشت. در آن دوران هنر یکی از طرق تجلی ساحت الهی بود و کاری را که هنرمند و فن ورز انجام می داد و باعث ظهور بطون می شد نیز زیبا بود. با ورود واژه زیبایی شناسی (Aesthetics) در فرهنگ هنر جهانی توسط بومگارتن آلمانی و کشاندن آن به ورطه حسیات و هدف قرار گرفتن تحقیق در حالات احساسات انسان نسبت به موجود زیبا از آن جهت که متعلق احساس انسان می شود. انقطاع زیبایی و هنر با حقیقت و معرفت به منصه ظهور رسید.
ارتباط میان هنرهای سنتی و کاربردی بودن اشیاء
حوزه های تخصصی: