فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۲۱ تا ۴۰ مورد از کل ۹۹۰ مورد.
حوزه های تخصصی:
مقدمه: مولتیپل اسکلروزیس (ام اس) از شایع ترین بیماری های خودایمنی التهابی مزمن سیستم عصبی مرکزی است که بر سیستم های حرکتی و حسی پایه برای کنترل تعادل در هنگام ایستادن و راه رفتن تأثیرگذار است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرینات حس عمقی بر تعادل، خستگی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به ام اس بود. روش پژوهش: جامعه آماری پژوهش شامل زنان 20 تا 50 ساله مبتلا به ام اس با نمره مقیاس وضعیت شدت ناتوانی 1تا 4 و عضو انجمن ام اس شهر اصفهان بودند. از بین بیماران 30 داوطلب به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی های هر دو گروه پیش از شروع برنامه تمرینی پرسشنامه های شدت خستگی و کیفیت زندگی بیماران ام اس را تکمیل و در آزمون مقیاس تعادل برگ شرکت کردند. گروه تجربی به مدت هشت هفته تمرینات حس عمقی را سه جلسه در هفته و به مدت60 دقیقه اجرا کردند و گروه کنترل در این مدت فعالیت های روزمره خود را انجام دادند. در پایان برنامه، آزمون های قبل تکرار شد. داده ها از طریق آزمون هایt مستقل و t زوجی و در سطح خطای 0/05 تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد در گروه تجربی پیش آزمون و پس آزمون تعادل، خستگی و کیفیت زندگی تفاوت معناداری داشت. همچنین مقایسه نتایج پس آزمون دو گروه تجربی و کنترل نشان داد تعادل و کیفیت زندگی تفاوت معناداری داشت. نتیجه گیری: در مجموع هشت هفته تمرینات حس عمقی تعادل بیماران ام اس را بهبود بخشید و کیفیت زندگی آنان را ارتقا داد، ولی بر کاهش میزان خستگی آنان مؤثر نبود. بنابراین استفاده از تمرینات حس عمقی برای بهزیستی بیماران ام اس توصیه می شود.
تاثیر خودکنترلی دشواری تکلیف در ابتدا و انتهای تمرین بر یادگیری حرکتی(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی پاییز ۱۴۰۲ شماره ۵۳
49 - 68
حوزه های تخصصی:
به نظر می رسد ترکیب خودکنترلی دشواری تکلیف با دشواری تحمیلی از خارج باعث بهبود بهتر عملکرد نسبت به شرایط کاملا خودکنترل شده می شود(1). هدف تحقیق، تعیین اثر خودکنترلی دشواری تکلیف در ابتدا و انتها تمرین بر یادگیری حرکتی بود. بدین منظور، به صورت تصادفی 48 دانش آموزان مبتدی مقطع متوسطه دوم با میانگین سنی (75/1± 5/17) سال، در چهار گروه شامل گروه کاملاخودکنترل، خودکنترل در ابتدا، خودکنترل در انتها و جفت شده به صورت تصادفی قرار گرفتند. در مرحله اکتساب که شامل 100کوشش می باشد به شرکت کنندگان گروه های خودکنترل گفته شد قبل از هر کوشش می توانند هر یک از فواصل، (3،5/3،4،5 /4، 5) متری را برای پرتاب بسکتبال انتخاب و تمرین کنند. میانگین نمرات دقت پرتاب بسکتبال در مرحله اکتساب و آزمون های یادداری و انتقال با استفاده از روش تحلیل واریانس مرکب با اندازه گیری مکرر تحلیل شد. نتایج تحقیق نشان داد که خودکنترلی دشواری تکلیف باعث بهبود دقت نسبت به گروه جفت شده شد (0.001 P=) . همچنین، نتایج گروه خودکنترلی دشواری تکلیف در ابتدا نسبت به گروه انتهای تمرین بهتر بود (0.001 P=) و دقت گروه خودکنترلی دشواری در ابتدا نسبت به گروه خودکنترلی دشواری تکلیف و گروه جفت شده به طور معناداری بهتر بود (0.001 P=). به طورکلی مزایای خودکنترلی دشواری تکلیف با استفاده از چارچوب نقطه چالش، دیدگاه پردازش اطلاعات و دیدگاه شناختی توجیه شد.
تأثیر انتخاب ترتیب نوع تمرین بر یادگیری و سازوکارهای انگیزشی و پردازش اطلاعات در تکلیف هدف گیری(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی تابستان ۱۴۰۲ شماره ۵۲
127 - 152
حوزه های تخصصی:
هدف پژوهش حاضر بررسی این موضوع بود که آیا با دادن اختیار انتخاب ترتیب ابزار تمرینی با استفاده از رویکرد خودکنترلی در حین تمرینات گلف، باعث افزایش یادگیری و سازوکارهای انگیزشی و پردازش اطلاعات می شود یا خیر. در این تحقیق نیمه تجربی که با طرح پیش آزمون- پس آزمون و دوره پیگیری 24 ساعته انجام گرفت، 24 دانشجو مبتدی به صورت در دسترس و تصادفی در دو گروه انتخاب (12 نفر) یا جفت شده (12 نفر) قرار گرفتند. در مرحله پیش آزمون، شرکت کنندگان به انجام آزمون ضربه گلف پرداختند. در پی پیش آزمون، گروه انتخاب، ترتیب ابزارهای تمرینی را انتخاب نمودند، در حالی که گروه جفت شده از ابزارها به ترتیب گروه انتخاب استفاده کردند. میزان یادگیری و سازوکارهای انگیزشی و پردازش اطلاعات در مراحل پیش آزمون و اکتساب در روز اول و سپس یک روز بعد با آزمون یادداری تأخیری اندازه گیری شد. نتایج آزمون تحلیل واریانس مکرر نشان داد که خودکنترلی بر مهارت ضربه گلف و سازوکارهای انگیزشی تأثیر معنادار دارد، اما در پردازش اطلاعات و میزان درگیری فراگیران نسبت به تکلیف تأثیر معناداری یافت نشد. با توجه به خودکنترلی یادگیری حرکتی، انتخاب جزئی مانند ترتیب تمرینات به اجراکنندگان در طول تمرین می تواند منجر به افزایش یادگیری ضربه گلف همراه با سازوکارهای انگیزشی در حین اجرای مهارت شود، اما چنین شرایطی در رویکرد خودکنترلی تأثیری بر درگیری و پردازش اطلاعات در آزمون های نامرتبط با تکلیف ندارد.
تأثیر تمرینات ادراک بینایی بر ادراک عمق کودکان دارای اختلال نارسایی توجه - بیش فعالی(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی پاییز ۱۴۰۲ شماره ۵۳
17 - 32
حوزه های تخصصی:
اختلال نارسایی توجه- بیش فعالی یکی از رایج ترین اختلالات دوران کودکی است که توجه روانشناسان و روان پزشکان را به خود جلب کرده است. ویژگی های اصلی این اختلال شامل: ناتوانی در مهار رفتار حرکتی، نارسایی توجه یادگیری، پرخاشگری، مشکلات تحصیلی، برانگیختی، بی قراری حرکتی می باشد. این پژوهش باهدف تأثیر تمرینات ادراک بینایی بر ادراک عمق کودکان مبتلابه اختلال نارسایی توجه - بیش فعالی صورت گرفت. به همین منظور تعداد ۲۴ کودک پسر مراجعه کننده به کلینیک در دامنه سنی 6 تا 12 ساله به صورت در دسترس انتخاب شدند و بر اساس اهداف پژوهش، آزمودنی ها به صورت تصادفی در دو گروه قرار گرفتند.. یافته های این پژوهش نشان داد که یک دوره تمرینات ادراک بینایی تأثیر معناداری بر کاهش علائم اختلال نارسایی توجه - بیش فعالی دارد. برای یافتن جایگاه تفاوت بین گروه ها از آزمون تحلیل کواریانس استفاده گردید. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که بین گروه تمرینات بینایی در مقایسه با گروه کنترل در کاهش اختلال توجه_ بیش فعالی تفاوت معناداری وجود دارد (P≤0/05). با توجه به یافته های پژوهش حاضر می توان چنین نتیجه گیری کرد که می توان از تمرینات ادراک بینایی به مثابه روشی مفید در کاهش نشانه های اختلال نارسایی توجه - بیش فعالی استفاده و یا حداقل یکی از این روش ها و نیز ترکیب با دیگر روش های موجود در درمان این کودکان به کار گرفت.
تاثیر یک دوره تمرینات آرام سازی پیشرونده بر کارآمدی عضلانی و عملکرد ورزشکاران تیراندازی با کمان(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر تاثیر یک دوره تمرینات آرام سازی پیشرونده بر کارآمدی عضلانی و عملکرد ورزشکاران تیراندازی با کمان بود. روش پژوهش: در این پژوهش نیمه تجربی که با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفت، 40 ورزشکار مرد تیراندازی با کمان به صورت دردسترس انتخاب و در دو گروه تمرینات آرام سازی پیشرونده و کنترل قرار گرفتند. در مرحله پیش آزمون، شرکت کنندگان اقدام به 9 پرتاب تیراندازی با کمان نمودند که در حین پرتاب فعالیت الکتریکی با استفاده از دستگاه الکترومیوگرافی ثبت شد. با توجه به روش مطرح شده در روش شناسی پژوهش مرحله تمرینی ارام سازی پیشرونده در شش هفته و هر هفته سه جلسه و هر جلسه 30 دقیقه انجام گرفت. بعد از اتمام مرحله تمرینی، مرحله پس آزمون انجام گرفت که شرکت کنندگان همانند مرحله پیش آزمون اقدام به اجرای 9 پرتاب تیراندازی با کمان نمودند که در حین پرتاب فعالیت الکتریکی با استفاده از دستگاه الکترومیوگرافی ثبت شد. داده ها به روش تحلیل کواریانس تک متغیری تحلیل شد. یافته ها: نتایج حاکی از این بود که مداخله آرام سازی پیشرونده بر عملکرد (P<0.05)، فعالیت الکتریکی عضله دوسربازویی (P<0.05) و فعالیت الکتریکی عضله سه سربازویی (P<0.05) تاثیر معناداری دارد. نتیجه گیری: به طور کلی نتایج پژوهش حاضر بر اهمیت برنامه آرام سازی پیشرونده بر کارامدی عضلانی و عملکرد تیراندازن با کمان تاکید دارد.
تاثیر نمای دیداری یک مدل نقاط روشن بر روی یادگیری یک مهارت پرتاب بیسبال: یک مطالعه سینماتیکی(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی زمستان ۱۴۰۲ شماره ۵۴
47 - 60
حوزه های تخصصی:
هرچند تحقیقات قبلی به بررسی تاثیر نمای دیداری مشاهده مدل ویدئویی بر روی یادگیری مهارتهای حرکتی پرداخته اند، تاثیر نمای دیداری یک نمایش نقاط روشن در یادگیری مشاهده ای بررسی نشده است. هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر مشاهده نمایش نقاط روشن از نماهای دیداری پشت و جلو بر روی یادگیری یک مهارت پرتاب بیسبال بود. شرکت کنندگان شامل 48 داوطلب مرد 18 تا 26 ساله بودند که به سه گروه نمای پشت، نمای جلو و کنترل تقسیم شدند. تکلیف حرکتی شامل پرتاب توپ بیسبال به سمت یک هدف بود. پروتکل تحقیق شامل پیش آزمون (شامل 5 پرتاب)، دوره اکتساب (شامل 5 بلوک 5 پرتابی) و آزمون یادداری (شامل 5 پرتاب) بود. در مرحله اکتساب، شرکت کنندگان گروه های مشاهده قبل از اجرای هر بلوک تمرینی به تعداد 5 بار نمایش نقاط روشن مربوط به گروه خود را مشاهده کردند. تمام پرتابها برای تحلیل سینماتیکی ضبط شدند. همچنین، نتایج پرتابها ثبت گردید. نتایج نشان داد که مشاهده مدل نقاط روشن بهتر از عدم مشاهده مدل در یادگیری الگوی حرکتی می باشد؛ اما بر روی نتیجه حرکت تاثیر متفاوتی ندارد. همچنین، مشاهده یک مشاهده مدل از نمای پشت منجر به یادگیری بهتر الگوی حرکتی نسبت به مشاهده آن از نمای جلو شد. این نتایج نشان می دهد که مشاهده کنندگان قادر به دریافت اطلاعات ضروری از نمایش نقاط روشن برای یادگیری یک مهارت حرکتی جدید هستند. همچنین، مشاهده مدل از نمای پشت نسبت به نمای جلو تاثیر بهتری بر روی یادگیری حرکتی دارد.
تاثیر مدیریت کوانتومی بر مدیریت تعارض و چابکی سازمانی(مطالعه موردی: وزارت ورزش و جوانان)
منبع:
علوم حرکتی و رفتاری سال ۶ بهار ۱۴۰۲ شماره ۱
47 - 57
حوزه های تخصصی:
مقدمه و هدف : در دنیای امروز که پر از تغییرات و چالش های محیطی است، سازمان های ورزشی برای بقا و رقابت نیاز به چابکی و توانایی پاسخگویی به تغییرات دارند. این توانایی به مهارتهای مدیریتی مدیران سازمان بستگی دارد. مدیریت کوانتومی یکی از رویکردهای جدید در مدیریت است که می تواند به ایجاد چابکی و حل تعارض در سازمان کمک کند. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر مدیریت کوانتومی بر مدیریت تعارض و چابکی سازمانی در وزارت ورزش و جوانان است.
روش شناسی : این تحقیق از نوع توصیفی-همبستگی است و به روش میدانی اجرا شده است. جامعه آماری شامل 150 نفر از مدیران میانی و عملیاتی وزارت ورزش و جوانان در سال 1398 است. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه های مهارتهای مدیریت کوانتومی، مدیریت تعارض و چابکی سازمانی است که پایایی آنها با روش آلفای کرونباخ محاسبه شده است. داده ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS و Pls و با استفاده از روش معادلات ساختاری تحلیل شده اند.
یافته ها : نتایج نشان داد که مهارتهای مدیریت کوانتومی با مدیریت تعارض و چابکی سازمانی ارتباط مثبت و معناداری دارند و مدیریت کوانتومی بر این دو متغیر تاثیر مستقیم دارد. همچنین مدیریت کوانتومی می تواند تضادها و دوگانگی های سازمانی را کاهش دهد و به ایجاد هماهنگی و همدلی بین اعضای سازمان کمک کند.
نتیجه گیری : این تحقیق نشان داد که مدیریت کوانتومی می تواند به بهبود عملکرد سازمانی و پاسخگویی به تغییرات محیطی در سازمان های ورزشی کمک کند و نیازمند ارتقاء مهارتهای مدیریتی مدیران است. این تحقیق می تواند برای مدیران ورزشی و پژوهشگران حوزه مدیریت ورزشی مفید باشد.
مقایسه کیفیت زندگی،سلامت روان و هوش معنوی در معلمان تربیت بدنی و غیر تربیت بدنی منطقه ۵ تهران
منبع:
علوم حرکتی و رفتاری سال ۶ بهار ۱۴۰۲ شماره ۱
67 - 76
حوزه های تخصصی:
مقدمه و هدف: این تحقیق به دنبال ارائه شواهدی از ارتباط بین کیفیت زندگی و سلامت روان و هوش معنوی در معلمان تربیت بدنی و سایر معلمان منطقه 5 تهران بود. روش شناسی: این تحقیق از نوع کاربردی و همبستگی بود. روش جمع آوری داده ها بیشتر از طریق روش های میدانی و با استفاده از سه پرسشنامه سلامت روانی و هوش معنوی و کیفیت زندگی انجام شد. تعداد 66 نفر معلم تربیت بدنی و 162 نفر معلم سایر رشته ها بر اساس جدول مورگان انتخاب شدند و روش نمونه گیری معلمان از نوع تصادفی – طبقه بندی بود. همچنین برای تعیین عادی بودن توزیع داده ها از آزمون کلموگرف – اسمیرنوف و برای مقایسه متغیرهای تحقیق از t مستقل استفاده شد. تمام تحلیل های آماری با نرم افزار spss انجام شد. نتایج: نتایج این تحقیق نشان داد که کیفیت زندگی معلمان تربیت بدنی با معلمان سایر رشته ها در منطقه 5 تهران تفاوت معناداری داشت و معلمان تربیت بدنی میانگین بالاتری در کیفیت زندگی داشتند. همچنین هوش معنوی در معلمان تربیت بدنی و سایر رشته ها در منطقه 5 تهران تفاوت معناداری داشت و سلامت روان در معلمان تربیت بدنی و سایر رشته ها در منطقه 5 تهران تفاوت معناداری داشت و معلمان تربیت بدنی میانگین بالاتری در سلامت روان داشتند. نتیجه گیری: پیشنهاد می شود که مسئولین آموزش و پرورش ناحیه 5 تهران به برنامه های فعالیت بدنی برای معلمان اهمیت بدهند و آن ها را به صورت برنامه های فوق برنامه یا جشنواره ها برگزار کنند. این کار می تواند عاملی مؤثر در بهبود کیفیت زندگی، هوش معنوی و سلامت روان معلمان باشد.
اثر استراحت های مغزی بر پیشرفت تحصیلی، خودکارامدی و علاقه به فعالیت بدنی دانش آموزان ابتدایی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر استراحت های مغزی بر پیشرفت تحصیلی، خودکارامدی و علاقه به فعالیت بدنی دانش آموزان ابتدایی بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری آن شامل دانش آموزان دختر پایه چهارم، پنجم و ششم ابتدایی بود. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای، 127 نفر از دانش آموزان به عنوان نمونه پژوهش انتخاب و به روش تصادفی ساده در دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه خودکارامدی کودکان و نوجوانان موریس (2001) و فعالیت بدنی برای کودکان رز و همکاران (2009) و پیشرفت تحصیلی شرکت کنندگان استفاده شد. گروه مداخله به مدت چهار ماه، دو بار در روز و سه بار در هفته مجموعه فعالیت های بدنی استراحت مغزی را انجام دادند، درحالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل ارزیابی شدند. یافته ها تجزیه وتحلیل داده ها نشان داد که پس از مداخله (استراحت مغزی) میانگین گروه آزمایش در سه متغیر پیشرفت تحصیلی (57/3F= ، 001/0 P=)، خودکارامدی (65/7F= ، 001/0 P=) و علاقه به فعالیت بدنی (72/10F= ، 001/0 P=) نسبت به گروه کنترل تفاوت معنا داری دارد. نتیجه گیری: این یافته ها می تواند ضرورت توجه برنامه ریزان و مسئولان آموزشی را به اهمیت نقش فعالیت های استراحت مغزی در بهبود پیشرفت تحصیلی، خودکارامدی و تأثیر آن بر میزان علاقه به فعالیت بدنی دانش آموزان دختر ابتدایی به دنبال داشته باشد.
اثر توجه درونی و بیرونی مهارت دریبل فوتسال بر سطح سرمی عامل رشد عصبی مشتق از سلول های گلیال مغز و عملکرد شناختی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
مقدمه: ورزش بر ارتقای سلامت تأثیر زیادی دارد و اخیراً تأثیر آن بر بهبود عملکرد سیستم عصبی و فرایندهای شناختی مورد توجه پژوهشگران زیادی قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر توجه درونی و بیرونی طی تمرین مهارت دریبل فوتسال بر سطح سرمی عامل رشد عصبی مشتق از سلول های گلیال (GDNF) و عملکرد شناختی است. روش پژوهش: 42 دانشجوی دختر تمرین نکرده به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در چهار گروه کنترل بدون تمرین، کنترل با تمرین، توجه درونی و توجه بیرونی با تمرین قرار گرفتند. آزمودنی های گروه های تمرینی طی 15جلسه، هر جلسه با انجام پنج کوشش به فعالیت دریبل فوتسال طبق آزمون دریبل پرداختند. 48 ساعت پیش و پس از پیش آزمون و پس آزمون خون گیری و عملکرد شناختی به صورت آزمون استروپ انجام گرفت. عامل خونی GDNF به روش الایزا سنجیده شد. تحلیل آماری در سطح معناداری 0/05 ≥P انجام گرفت. یافته ها: توجه درونی طی تمرین دریبل بر سطح سرمی GDNF (P=0/12) و عملکرد شناختی (0/07=P) تأثیر معناداری نداشت. توجه بیرونی طی تمرین دریبل بر سطح سرمی GDNF تأثیر معناداری داشت (0/01=P)، اما بر عملکرد شناختی تأثیر معناداری نداشت (0/16=P). نتیجه گیری: نوع توجه درونی یا بیرونی حین دریبل فوتسال تفاوت خاصی در عملکرد شناختی و افزایش سطح سرمی پروتئین مشتق از سلول های گلیال ایجاد نمی کند. اما تأثیرات توجه بیرونی بر سطح سرمی GDNF قابل توجه بوده است.
تأثیرتمرین تکالیف بازنمایی شده بر مهارت های ادراکی –شناختی: شناسایی فرایندهای ذهنی درگیر(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی بهار ۱۴۰۲ شماره ۵۱
17 - 40
حوزه های تخصصی:
هدف کلی این تحقیق، بررسی تأثیر تمرین تکالیف بازنمایی شده بر مهارت های پیش بینی و تصمیم گیری در محیط آزمایشگاه بود. تعداد 58 شرکت کننده با دامنه سنی 08/3 ±22.00 سال و بر اساس معیارهای ورود، به صورت هدفمند و در پنج گروه (شناختی، شناختی- حرکتی، حرکتی، ورزشکار (ماهر) و کنترل) قرار گرفتند. برای ارزیابی اولیه آزمایشگاهی، از آزمون ویدئویی انسداد زمانی به منظور ارزیابی پیش بینی - تصمیم گیری که بر مبنای موقعیت های (مشاهده، ارزیابی وقایع، پیش گویی وقایع بعدی و برنامه ریزی اعمال پیش رو) طبقه بندی شد، استفاده گردید. دقت و کیفیت پیش بینی و تصمیم گیری طی گزارش کلامی ثبت شد. سپس آزمودنی های دو گروه شناختی و شناختی- حرکتی، 8 جلسه تمرین در محیط آزمایشگاه را پشت سر نهاده و در نهایت پس آزمونی برای تمامی گروه ها انجام گردید. فراوانی پاسخ های تاکتیکی صحیح برای هر موقعیت محاسبه و ارزیابی شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس در نرم افزار SPSS نسخه 21 تحلیل شد. نتایج نشان داد که اثر گروه بر روی طراحی و برنامه ریزی برای تصمیم گیری معنی دار بود (11 0/0= p، 23 / 0= مجذور اتا، 68/3= (53،4)F ) و در این بین، گروه ورزشکار (ماهر) نسبت به گروه شناختی از مقادیر بالائی در این متغیر برخوردار بودند ( 05/0 p
تأثیر ترکیب رویکرد آموزش افتراقی و دستورالعمل های توجهی بر یادداری و انتقال شوت فوتسال(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی تابستان ۱۴۰۲ شماره ۵۲
101 - 126
حوزه های تخصصی:
مقدمه: داشتن یک رویکرد آموزشی مناسب که از زیربنای نظری قوی برخوردار باشد برای یادگیری مهارت های ورزشی ضرورری است. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی تاثیر رویکرد آموزش افتراقی و دستورالعمل های توجهی بیرونی و درونی بر یادداری و انتقال شوت فوتسال بود. روش ها: تحقیق حاضر از نوع کاربردی با راهبرد نیمه تجربی، طرح متوالی و نمونه گیری در دسترس بود. تعداد نمونه در تحقیق حاضر 24 نفر بود که بطور تصادفی در 3 گروه تقسیم شدند. ابتدا از همه مشارکت کنندگان با استفاده از آزمون شوت فوتسال پیش آزمون گرفته شد. سپس، افراد به طور تصادفی هر گروه مطابق با دستورالعمل های مربوطه تمرینات خود را به مدت 12 هفته، هر هفته دو جلسه و هر جلسه 20 دقیقه انجام دادند. بعد از 12 هفته، آزمون یادداری فوری بلافاصله بعد از اتمام تمرینات و یادداری تاخیری و انتقال با فاصله یک هفته بعد از اتمام تمرین با استفاده از آزمون مهارت شوت گرفته شد. برای تحلیل داده ها از آزمون آنوای یک راهه در نرم افزار SPSS نسخه 23 و با سطح معنی داری 05/0 استفاده شد. یافته ها: بین روش های آموزش افتراقی با دستورالعمل توجه بیرونی، افتراقی با دستورالعمل توجه درونی و افتراقی بدون دستورالعمل توجه بر یادگیری حرکتی و انتقال در مهارت شوت فوتسال تفاوت معنادار وجود داشت. نتیجه گیری: این مطالعه اثربخشی رویکرد یادگیری افتراقی با دستورالعمل توجه بیرونی بر یادداری و انتقال مهارت شوت فوتسال را نشان می دهد. به منظور طراحی بهتر و موثرتر تمرینات برای یادگیری مهارت حرکتی می توان از نتایج تحقیق استفاده کرد.
اثر حمایت خودمختاری بر یادگیری تکلیف پرتاب از بالای شانه دانش آموزان مقطع ابتدایی(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی زمستان ۱۴۰۲ شماره ۵۴
119 - 132
حوزه های تخصصی:
این پژوهش با هدف تعیین اثر حمایت خودمختاری بر یادگیری تکلیف پرتاب از بالای شانه دانش آموزان مقطع ابتدایی انجام شد. پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود که طی آن 54 دانش آموز مقطع ابتدایی از یک مدرسه در شهرستان آستانه اشرفیه به صورت در دسترس انتخاب و از آنان خواسته شد تا به صورت میدانی، تکلیف پرتاب با دست غیر برتر به سمت هدفی متشکل از چندین دایره روی دیوار را فراگیرند. این کودکان پس از پیش آزمون دریکی از ۳ گروه انتخاب مرتبط با تکلیف (کنترل زمان مشاهده فیلم آموزشی)، انتخاب غیر مرتبط با تکلیف (کنترل رنگ توپ) و گروه همتاشده قرار گرفتند. متعاقباً، شرکت کنندگان در مرحله اکتساب شرکت کردند (پنج بلوک ده کوششی) و یک روز پس ازآن در آزمون های یادداری و انتقال نیز شرکت کردند. برای تحلیل داده ها از آزمون های تحلیل واریانس یک راهه در پیش آزمون، یادداری و انتقال و همچنین از تحلیل واریانس مرکب در مرحله اکتساب استفاده شد. بررسی و تحلیل عملکرد این کودکان نشان داد که گروه دارای حق انتخاب مرتبط با تکلیف (019/0 =p) و گروه دارای حق انتخاب غیر مرتبط با تکلیف (002/0 =p) توانستند در مرحله یادداری اجرای بهتری در مقایسه با گروه همتاشده داشته باشند. بااین وجود، در مرحله انتقال تنها گروه انتخاب مرتبط با تکلیف توانست اجرای بهتری در مقایسه با گروه همتاشده داشته باشد. (017/0 =p). این گونه به نظر می رسد که حداقل برای کودکان، انتخاب های مرتبط با تکلیف می تواند هر دو اثر مثبت اطلاعات محور و انگیزش محور را داشته باشد.
آیا شاخص های سلامت نوزادان و وضعیت اجتماعی-اقتصادی والدین می تواند رشد حرکتی و ادراک بینایی کودکان را پیش بینی کند؟(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی بهار ۱۴۰۲ شماره ۵۱
115 - 138
حوزه های تخصصی:
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین شاخص های سلامت نوزادان و وضعیت اجتماعی-اقتصادی با رشد حرکتی و ادراک بینایی کودکان انجام شد. شرکت کنندگان این پژوهش را کودکان 7 تا 9 ساله شهرستان تبریز تشکیل دادند که 103 نفر بصورت تصادفی خوشه ای از سه مدرسه دولتی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیکی و اطلاعات مربوط به زایمان، پرسشنامه پیشینه اجتماعی-اقتصادی، آزمون تبحر حرکتی برونینکس-اوزرتسکی و آزمون نهگداشت دیداری بنتون استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه خطی نشان داد، بین متغیرهای تحصیلات مادر (001/0= P)، تحصیلات پدر (001/0= P)، مکان زندگی (03/0=P) و نوع تولد (01/0= P) با رشد حرکتی رابطه مثبت و معنی دار وجود داشت. همچنین نتایج نشان داد بین ادراک بینایی با درآمد (04/0= P) و وزن تولد (001/0= P) در کودکان، رابطه معناداری وجود داشت. علاوه براین نتایج نشان می دهد که دو متغیر تحصیلات مادر (33 درصد) و تحصیلات پدر (32 درصد) قدرت پیش بینی رشد حرکتی، و متغیر وزن تولد (46 درصد) قدرت پیش بینی ادراک بینایی کودکان را دارند. بنابراین می توان گفت شاخص های سلامت نوزادان (به جز وزن تولد) توانایی پیش بینی رشد حرکتی و ادارکی کودکان را ندارد؛ درحالیکه وضعیت اقتصادی-اجتماعی والدین (تحصیلات مادر و تحصیلات پدر) می توانند رشد حرکتی و ادراکی را پیش بینی کنند. بنابراین می توان گفت، تأکید بر نقش وضعیت اجتماعی اقتصادی در رشد حرکتی و ادارک بینایی کودکان اهمیت بسزایی دارد.
شناسایی راهکارها و پیامدهای جلوگیری از تنفر و ترک ورزش دانش آموزان(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف شناسایی راهکارها و پیامدهای جلوگیری از تنفر و ترک ورزش دانش آموزان انجام گرفت.
روش پژوهش: هدف پژوهش کاربردی و روش پژوهش کیفی بود. بدین منظور با 21 نفر از صاحب نظران به صورت قضاوتی هدفمند و با استفاده از مصاحبه های عمیق و نیمه ساختارمند اشباع نظری حاصل شد. داده ها با استفاده از رویکرد اکتشافی از طریق فرایند شناسه گذاری و تحلیل آن با استفاده از نرم افزار کیفی مکس کیودی ای انجام شد. همچنین از پایایی بازآزمون استفاده شد.
یافته ها: در پژوهش حاضر 104 شاخص در قالب 14 مفهوم (استفاده از دانش و علم تمرین، توجه به ویژگی های شخصیتی-روانی، توسعه ورزش همگانی، حذف عادات نامناسب در محیط های ورزشی، تبلیغ و ترویج، اقتصادی، تسهیل دسترسی، نقش دولت و مسئولان، افزایش مشارکت، افزایش آگاهی، بهبود وضعیت جسمی-روانی جامعه، تغییر باورها، توسعه حرفه ای و توسعه آموزشی) شناسایی شد.
نتیجه گیری: پژوهش حاضر بر توجه به عوامل راهبردهای انگیزشی، فرهنگ سازی، راهبردهای ساختاری، فرهنگ پذیری ورزش در جامعه، افزایش سلامت عمومی و توسعه زیرساخت های ورزشی در جلوگیری از تنفر و تمرین زدگی دانش آموزان از ورزش تأکید دارد. در این زمینه توجه به عواملی نظیر ساخت و مکان یابی اماکن ورزشی در محیط مدرسه، افزایش ساعت تربیت بدنی در مدارس، تهیه برنامه های ورزشی در رادیو و تلویزیون، برگزاری برنامه های صبحگاهی ورزشی، دعوت از چهره های مشهور ورزشی و ارائه تخفیف به کودکان و نوجوانان به منظور جلوگیری از تنفر و تمرین زدگی دانش آموزان از ورزش پیشنهاد می شود.
تاثیر تمرین شبکه های توجه بر رفتار خیرگی و یادگیری مهارت فورهند تنیس روی میز(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی تابستان ۱۴۰۲ شماره ۵۲
17 - 42
حوزه های تخصصی:
هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر تمرین شبکه های توجه بر رفتار خیرگی و دقت اجرا در مهارت فورهند تنیس روی میز بود. پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی بود و با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. 42 نفر از دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی (23-18 سال) به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند و با بلوک بندی تصادفی در سه گروه آزمایشی هشدار، جهت گیری، کنترل اجرایی و یک گروه کنترل قرار گرفتند. قبل و بعد از 8 جلسه تمرین از شرکت کنندگان آزمون دقت به عمل آمد و رفتار خیرگی افراد نیز برای بررسی مدت، تعداد و محل تثبیت با سیستم ردیاب چشم ثبت شد. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس مرکب 3 (مراحل آزمون)* 4 (گروه) با اندازه گیری تکراری در سطح معنی داری 05/0 مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد دستورالعمل ارائه شده باعث بهبود دقت عملکرد افراد در آزمون یادداری نسبت به پیش آزمون شد اما بین یادداری فوری و تاخیری تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتایج مربوط به مدت تثبیت برای پیدا کردن هدف نیز نشان داد بین گروه های جهت گیری و کنترل اجرایی در یادداری تاخیری تفاوت معناداری وجود داشت که گروه جهت گیری مدت زمان تثبیت بیشتری نشان داد. همچنین، همه گروه های تمرینی در یادداری فوری و تاخیری نسبت به پیش آزمون تعداد تثبیت بیشتری داشتند. بنابراین می توان گفت در این پژوهش، تمرین شبکه های توجه سبب بهبود دقت عملکرد افراد مبتدی در تکلیف فورهند تنیس روی میز شد و تا حدودی نیز توانست الگوی رفتار خیرگی این افراد را بهبود بخشد.
اثر واقعیت مجازی با و بدون تحریک جریان مستقیم فراجمجمه ای مغز بر عملکرد تعادلی دختران نوجوان کم تحرک(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی پاییز ۱۴۰۲ شماره ۵۳
113 - 132
حوزه های تخصصی:
اگرچه امروزه واقعیت مجازی به عنوان جایگزین مناسب و پرهیجان نسبت به سایر روش های تمرینی پیشنهاد می-شود، اما همه ابعاد اثرگذاری آن در ترکیب با سایر مداخلات هنوز بخوبی روشن نشده است. بنابراین هدف ما تعیین تأثیر واقعیت مجازی با و بدون تحریک جریان مستقیم فراجمجمه ای مغز بر عملکرد تعادلی بود. شرکت کنندگان در پژوهش 36 دختران نوجوان کم تحرک بودند که بصورت هدفمند انتخاب و داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. آزمودنی ها بصورت تصادفی به سه گروه کنترل (12 نفر)، واقعیت مجازی + تحریک آنودال (12 نفر) و گروه واقعیت مجازی + تحریک شم (12 نفر) تقسیم شدند. ابتدا هر گروه تحریک مغز ( آنودال یا شم) را به مدت 20 دقیقه با شدت 2 میلی آمپر دریافت می کرد سپس تمرینات واقعیت مجازی را یک ساعت انجام می دادند. گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نمی کرد. هر گروه، 12 جلسه (3 جلسه در هفته) بصورت یک روز درمیان مداخله را اجرا می کرد. برای ارزیابی تعادل، از آزمون Y و STROK استفاده شد. از آزمون آماری تحلیل واریانس دوراهه مرکب در سطح معنا داری 05/0 و نرم افزار SPSS23 استفاده گردید. مقادیر تعادل ایستا در گروه آنودال بیشتر از گروه شم (004/0p=) و گروه کنترل (001/0p=) بود. همچنین تعادل پویا در گروه آنودال بیشتر از گروه شم ( 013/0p= ) و همچنین گروه کنترل (001/0 p<) بود. الگوی یافته ها نشان داد تحریک آنودال می تواند اثرگذاری تمرینات مجازی را بیشتر و ماندگارتر کند. و این تفاوت در مرحله پیگیری حفظ شد به گونه ای که عملکرد گروه تحریک آنودال نسبت به دو گروه دیگر برتری داشت.
ارزیابی و مقایسه آمادگی روانی شمشیربازان مرد تیم ملی ایران با شمشیربازان مرد نخبه جهان(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
مقدمه: امروزه بحث تأثیر مهارت های روانی در اجرای مهارت های ورزشی اهمیت زیادی پیدا کرده است. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی و مقایسه آمادگی روانی شمشیربازان مرد تیم ملی ایران با شمشیربازان مرد نخبه جهان بود. روش پژوهش: روش تحقیق حاضر تجربی است. شمشیربازان تیم های ملی ایران و کشورهای مجارستان، آمریکا، روسیه، فرانسه و اوکراین جامعه آماری تحقیق را تشکیل دادند. نمونه های تحقیق 58 تن از شمشیربازان کشورهای منتخب بودند. به منظور سنجش مهارت های ذهنی شمشیربازان، از نسخه اصلی پرسشنامه اومست-۳ و به منظور مقایسه مهارت های ذهنی ورزشکاران کشورهای مختلف آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری و آزمون تعقیبی بنفرونی استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که تمامی شمشیربازان مرد نخبه در مهارت های روانی پایه شامل اعتمادبه نفس، هدف گزینی و تعهد بیشترین نمرات را کسب کردند و کمترین نمرات به دست آمده مربوط به مهارت های بازیافت تمرکز، تمرکز و واکنش به استرس بود. همچنین بیشترین و کمترین امتیاز مهارت های روانی در این پژوهش به ترتیب مربوط به مهارت های روانی اعتمادبه نفس و بازیافت تمرکز بود. ورزشکاران روسی بیشترین امتیاز را در تمامی مهارت های روانی کسب کردند و شمشیربازان ایرانی کمترین امتیاز را در مهارت روانی واکنش به استرس به دست آوردند. نتیجه گیری: بر اساس نتایج تحقیق شمشیربازان در دو گروه مهارت روانی شناختی و روان تنی نسبت به مهارت های پایه تبحر کمتری دارند. شمشیربازان قدرت کمتری نسبت به مهارت روانی تمرکز، بازیافت تمرکز و واکنش به استرس داشتند. شمشیربازان ایرانی و غیرایرانی در مهارت های روانی، واکنش به استرس و بازیابی تمرکز ضعف بیشتری داشتند.
اثربخشی مدل بازی تاکتیکی بر خودکارامدی، لذت بردن از فعالیت بدنی و یادگیری سرویس بدمینتون(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
مقدمه: هدف این پژوهش بررسی اثربخشی مدل بازی تاکتیکی بر خودکارامدی، لذت بردن از فعالیت بدنی و یادگیری سرویس بدمینتون بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی است و طرح پژوهش شامل پیش آزمون و پس آزمون، در دو گروه آزمایش و کنترل انجام گرفت. 30 شرکت کننده دانش آموز دختر 9 تا 12 ساله، به صورت داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند و پس از همتاسازی بر اساس ویژگی های پیکرسنجی به شکل تصادفی در دو گروه مدل بازی تاکتیکی (15 نفر) و گروه تمرین سنتی (15 نفر) قرار گرفتند. برنامه تمرینی شامل یک دوره برنامه آموزش بدمینتون بود که طی هشت هفته و هر هفته سه جلسه یک ساعته به دو روش سنتی و بازی تاکتیکی انجام گرفت. ابزار مورد استفاده شامل پرسشنامه مقیاس لذت بردن از فعالیت بدنی، آزمون خودکارامدی عمومی و آزمون سرویس بلند بدمینتون بود. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس و آزمون تی مستقل نشان داد که گروه تمرینی مدل بازی تاکتیکی نسبت به گروه تمرین سنتی افزایش معناداری در خودکارامدی، لذت بردن از فعالیت بدنی و سرویس بلند بدمینتون داشتند. نتیجه گیری: در کل، یافته ها بیانگر آن است که تمرین با روش مدل بازی تاکتیکی نسبت به روش سنتی مزیت های روان شناختی دارد و باعث بهبود یادگیری مهارت حرکتی سرویس بلند بدمینتون می شود.
تأثیر دستکاری قیود تکلیف بر شاخص های تعادل سالمندان سالم(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی پاییز ۱۴۰۲ شماره ۵۳
101 - 112
حوزه های تخصصی:
از دست دادن تعادل و زمین خوردن یکی از اصلی ترین مشکلات دوران سالمندی است. استفاده از روش های تمرینی مختلف یکی از بهترین رویکردها برای بهبود این فاکتور در این قشر است. تاثیر دستکاری قیود تکلیف یکی از روش هایی است که به نظر مرسد می تواند بر بهبود شاخص های تعادلی در سالمندان موثر باشد. ، از این رو تحقیق حاضر در نظر دارد به بررسی تاثیر دستکاری قیود تکلیف بر شاخص های تعادل سالمندان سالم بپردازد. به این منظور 30 سالمند سالم به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه مداخله و کنترل تقسیم بندی شدند. گروه مداخله اقدام به انجام تمرینات دستکاری قیود تکلیف به مدت 8 هفته و به صورت 3 بار در هفته پرداختند. گروه کنترل نیز، طی مدت اجرای تحقیق به فعالیت عادی خود ادامه دادند. شاخص های تعادلی با استفاده از دستگاه بایدوکس بررسی شدند. نتایج تحقیق نشان داد اعمال پروتکل تمرینات دستکاری قیود تکلیف باعث بهبود شاخص های تعادلی در گروه مداخله میشود. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس با حذف اثر پیش آزمون نشان داد، هر سه شاخص ثبات کلی، ثبات قدامی خلفی و ثبات میانی جانبی در گروه مداخله بهبود معناداری را نسبت به گروه کنترل داشت(001/0=P). نتایج این پژوهش موید تأثیر تمرینات با دستکاری قیود تکلیف بر بهبود تعادل و در سالمندان است. با بهبود این توانایی خطر زمین خوردن در این قشر از جامعه کاهش مییابد.