درخت حوزه‌های تخصصی

هدف پژوهش حاصر بررسی نحوه تاثیر گذاری سبک های مقابله ورزشکار با استرس های معمول ورزش بر موفقیت ورزشی بود 48 دانشجو(26 پسر و 22 دختر) از رشته های مختلف ورزشی دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهران با تکمیل مقیاس سبک های مقابله در ورزش در این پژوهش شرکت کردند مربیان ورزشکاران نیز با تکمیل مقیاس موفقیت ورزشی سطح موفقیت ورزشی آزمودنی را مشخص کردند نتایج پژوهش نشان داد که ورزشکاران پسر بین سبک مقابله روی آوری و موفقیت ورزشی همبستگی منفی معنی دار و بین سبک مقابله اجتنابی و موفقیت ورزشی همبستگی مثبت معنی دار وجود دارد در حالی که در ورزشکاران دختر بین سبک مقابله روی آوری و موفقیت ورزشی همبستگی منفی معنی دار به دست آمد سبک مقابله وری آوری از طریق درگیری ورزشکار با منبع استرس کاهش دقت و تمرکز و افزایش اضطراب و نگرانی موجب افزایش احتمال شکست ورزشی می شود در حالی که سبک مقابله اجتنابی به ورزشکار کمک می کند تا با فاصله گرفتن از منبع استرس وادامه فعالیت های ورزشی در فضایی آرام و بدون اضطراب و نگرانی احتمال موفقیت ورزشی خود را افزایش دهد

کی از رویکردهای مهم روانشناسی ورزشی، بررسی تکنیکها و روشهایی در جهت بالا بردن عملکرد ورزشی و افزایش آمادگی مهارتهای روانی، افزایش اعتماد به نفس و ایجاد انگیزه در افراد میباشد. هدف از مطالعه حاضر، توصیف و مقایسه مهارتهای روانی بازیکنان والیبال ایستاده و نشسته در سطح لیگهای دسته یک ایران بود. به این منظور 180 نفر از بازیکنان مرد والیبال ایستاده و نشسته حاضر در مسابقات لیگ دسته یک ایران در سال 1385 انتخاب شدند. برای بررسی مهارتهای روانی بازیکنان، از پرسشنامه استاندارد 60 سؤالی خودسنجی انستیتوی ورزشی استرالیای جنوبی (Psych SASI) استفاده شد. روائی این ابزار به صورت محتوایی و صوری و پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ 95/0 محاسبه شد. پس از تعیین شاخصهای آمار توصیفی مانند فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد، برای بررسی رابطه متغیرها در بین دو گروه از ضریب همبستگی پیرسون و برای مقایسه میانگینها در دو گروه از آزمونt استفاده شد. نتایج بیانگر آن بود که بین سن و مهارتهای روانی در بازیکنان والیبال ایستاده و نشسته همبستگی معنادار وجود ندارد (05/0 p ، 29/2=t) مشاهده گردید. تنها در مورد میانگین کنترل انرژی روانی بازیکنان والیبال ایستاده و نشسته اختلاف معناداری (05/0

اهداف: شخصیت از بنیادی ترین مفاهیم روان شناسی است که با تجارب مختلف تحت تأثیر قرار می گیرد. برخوردار بودن از شخصیت مطلوب یک دیدگاه ایده ال و مورد توجه برای دانشجویان هر کشوری است. بنابراین هدف از این پژوهش، بررسی اثر دوره آموزشی شنا بر ویژگی های شخصیتی دانشجویان بود. روش ها: این پژوهش از نوع نیمه تجربی بوده و طرح تحقیق آن از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. آزمودنی های تحقیق عبارت بودند از 60 دانشجوی دختر غیر ورزشکار که در سال تحصیلی 89-90 در دانشگاه علم و صنعت تهران مشغول به تحصیل بودند که از طریق نمونه گیری داوطلبانه و با استفاده از پرسش نامه مشخصات فردی انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایشی قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری تحقیق پرسش نامه شخصیتی برن رویتر بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره در سطح معنی داری 05/0 α< استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد آموزش شنا بر هر شش صفت شخصیتی مورد بررسی تأثیر معنی دار دارد. این دوره سبب افزایش صفات شخصیتی اعتماد به نفس، برون گرایی، اجتماعی بودن و کاهش صفات شخصیتی میل به عصبی بودن، برتری جویی و با خود بودن آزمودنی های گروه آزمایشی شده است. نتیجه گیری: با توجه به این که زندگی دانشگاهی با استرس های متعدد و پیچیده ای عجین شده است، به نظر می رسد توانایی مقابله با این استرس ها به وسیله کسب توانمندی های روان شناختی از طریق مشارکت در فعالیت جذاب و مفرح شنا امکان پذیر خواهد بود. بنابراین پیشنهاد می شود به منظور تأمین و حفظ سلامت روان شناختی و برخورداری از ویژگی های مطلوب شخصیتی از آموزش شنا به عنوان یک راه کار مؤثر استفاده شود.

براساس تحقیقات افراد در سطوح مختلف فعالیت جسمانی انگیزه های متفاوتی برای فعالیت دارند. در این پژوهش به دنبال آن بودیم که براساس نظریه خودتعیین گری مشخص کنیم که چگونه انگیزه ها سه سطح فعالیت جسمانی (غیرفعال، فعال و تمرین مستمر) را از یکدیگر متمایز می سازند، 159 نفر از کارکنان دانشگاه زنجان (با میانگین سنی 33 سال) مقیاس «انگیزش ورزشی و مرحله تغییر را تکمیل کردند. با استفاده از روش تحلیل عاملی تأییدی، روایی سازه مقیاس انگیزش ورزشی (EMI-2) برای جامعه مورد بررسی محاسبه شد. نتایج این بررسی 6 خرده مقیاس را تأیید کرد: سلامت و آمادگی، فواید اجتماعی – هیجانی، کنترل وزن، کنترل استرس، کسب لذت و وضعیت ظاهری. یافته ها نشان داد که انگیزه های لذت، کنترل استرس و فواید اجتماعی – هیجانی، سطوح مختلف فعالیت را متمایز می کنند. اثر متغیرهای تعدیل کننده سن و جنسیت معنادار نبود. در نتیجه انگیزش درونی (لذت) و انگیزش بیرونی ارادی (کنترل استرس و فواید اجتماعی – هیجانی) نقش مؤثری در تغییر رفتار و افزایش فعالیت جسمانی دارند.

تحقیقات انجام گرفته در زمینه متغیرهایی که سالمندان را به فعالیت های بدنی ترغیب میکنند، محدود است. این تحقیق با هدف مقایسه انگیزه شرکت زنان و مردان سالمند شهر تهران در فعالیت بدنی انجام گرفت. آزمودنیهای این پژوهش 241 نفر (121 مرد و 120 زن) از سالمندان شهر تهران با دامنه سنی 60 تا 89 سال (66 /6 = SD، 16 /66 = M) بودند که با روش سهمیه ای هدفمند از پنج منطقه شمال، جنوب، مرکز، غرب و شرق تهران انتخاب شدند و در تحقیق شرکت کردند. ابزارهای اندازه گیری مورد استفاده برای جمع آوری اطلاعات شامل دو پرسشنامه ویژگیهای فردی و انگیزش مشارکت ورزشی سالمندان (PMQOA) بود. به منظور توصیف متغیرها و آزمون فرضیه های تحقیق، از روش های آماری توصیفی، آزمون فریدمن و روش تحلیل واریانس یکطرفه (ANOVA) استفاده شد. نتایج نشان داد که بین اولویت عوامل گوناگون انگیزه شرکت سالمندان در فعالیت های ورزشی تفاوت معناداری وجود دارد (00 /0 =P، 4 /556 = 2X) و انگیزه آمادگی جسمانی، مهم ترین دلیل مشارکت ورزشی سالمندان است. میان زنان و مردان سالمند در عوامل پزشکی و شهرت تفاوت معناداری مشاهده شد (05 /0 >P) و زنان این عوامل را برای شرکت در تمرینات ورزشی مهم تر از مردان گزارش کردند. همچنین در زمینه مقایسه انگیزه ها بین گروه های سنی مختلف، یافته های درگیر شدن نشان داد (05 /0>P) و افراد 60 تا 69 ساله این عوامل انگیزشی را برای شرکت در تمرینات ورزشی مهم تر از افراد 70 ساله به بالا بیان کردند، بین آزمودنیها در سطوح تحصیلی مختلف در عوامل شهرت، پزشکی و درگیر شدن تفاوت معناداری مشاهده شد (05 /0>P) در ضمن زنان خانه دار در مقایسه با افراد نظامی، روی عامل انگیزشی پزشکی تأکید بیشتری داشتند. دستاوردهای حاصل از این تحقیق میتواند در توسعه مداخلات تمرینی که موجب افزایش مشارکت سالمندان در فعالیت های ورزشی میشود، مفید باشد.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین آمادگی قلبی تنفسی با انعطاف پذیری شناختی در دانشجویان بود. بدین منظور، از بین دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه کردستان و افرادی که براساس پرسش نامه مربوطه صلاحیت لازم را داشتند، 38 نفر (با میانگین سنی 60/1±23/22 سال؛ وزن 88/6±82/70 کیلوگرم) به صورت تصادفی انتخاب شدند. برای برآورد آمادگی قلبی تنفسی، حداکثر اکسیژن مصرفی شرکت کنندگان با استفاده از "تست بروس" اندازه گیری گردید و برای ارزیابی انعطاف پذیری شناختی از "آزمون رایانه ای مرتب کردن کارت های ویسکانسین" بهره گرفته شد. تجزیه و تحلیل آماری داده ها توسط روش های آماری توصیفی و آزمون ضریب هم بستگی پیرسون بیانگر آن است که هم بستگی معناداری بین حداکثر اکسیژن مصرفی با متغیرهای آزمون مرتب کردن کارت های ویسکانسین مشاهده نمی شود. این یافته ها نشان می دهد که بین آمادگی قلبی تنفسی و انعطاف پذیری شناختی در دانشجویان ارتباط معناداری وجود ندارد.

هدف این تحقیق، بررسی رابطه بین سبک مربیگری مربیان بر مبنای سبک آمرانه و آزادمنشانه با رضایت مندی ورزشکاران آن هاست. جامعه آماری این پژوهش بازیکنان لیگ برتر والیبال مردان به تعداد 192 نفر بود، که 93 نفر از آن ها از طریق جدول حجم و نمونه مورگان و با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از دو پرسشنامه رضایت-مندی ورزشکاران ریمر و چلادورای (1998) با 14 سؤال و همچنین پرسشنامه سبک مربیگری محقق ساخته با 12 سؤال استفاده شد. 9 نفر از افراد صاحب نظر روایی صوری و محتوایی پرسشنامه محقق ساخته سبک رهبری را بررسی کردند و در مطالعه راهنما، پایایی پرسشنامه های رضایت-مندی ورزشکاران و سبک مربیگری به ترتیب 89/0 و 75/0 به دست آمد. به منظور توصیف داده ها از روش های آمار توصیفی و برای تجزیه و تحلیل استنباطی داده های تحقیق از ضریب همبستگی پیرسون در نرم افزار SPSSو در سطح معنی داری 05/0≥P استفاده شد. یافته ها نشان می دهد بین سبک مربیگری آمرانه و رضایت از نحوه آموزش و تمرین مربی (001/0=P، 41/0r=)، عملکرد تیمی (018/0=P، 25/0r=) و عملکرد فردی (008/0=P، 28/0r=) رابطه معنی-داری وجود دارد، اما بین سبک مربیگری آمرانه و رضایت از رفتار مربی رابطه معنی داری وجود ندارد. بین سبک مربیگری آزادمنشانه و رضایت از نحوه آموزش و تمرین مربی، عملکرد تیمی و عملکرد فردی نیز رابطه معنی داری وجود ندارد، اما بین سبک مربیگری آزادمنشانه و رضایت از رفتار مربی (001/0=P، 46/0r=) رابطه معنی داری وجود دارد.

هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین شاخص توده بدنی (BMI) و توانایی های ادراکی - حرکتی در کودکان دختر و پسر 5/11-7 ساله بود. در این مطالعه مقطعی 592 نفر (294 دختر و 298 پسر) از دانش آموزان 7 تا 5/11 ساله شهر نهاوند با روش تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. قد و وزن دانش آموزان اندازه گیری شد و شاخص توده بدنی محاسبه گردید. برای کودکان معیار اضافه وزن برابر با (صدک95<BMI>صدک85) وچاقی برابر با( BMI>صدک95) براساس صدک های BMI مرکز کنترل بیماریها (CDC)در نظرگرفته شد. برایبررسیتوانایی هایادراکی - حرکتیدرکودکانازآزمونتواناییحرکتیبرونینکز- اوزرتسکیاستفادهشد. این آزمون شامل 8 خرده مقیاس چابکی وسرعت دویدن،تعادل، هماهنگی دوسویه، قدرت، سرعت پاسخ، کنترل بینایی–حرکتی، هماهنگی اندام فوقانی وسرعت وچالاکی اندام فوقانی است. بر اساس تجزیه و تحلیل داده ها رابطه بین BMI و توانایی های ادراکی حرکتی این کودکان با استفاده از ضریب همبستگی اسپیرمن معنادار بود (05/0(p<. توانایی های ادراکی حرکتی در پسران به طور معناداری بهتر از دختران بود (05/0p<). بر اساس نتایج این مطالعه توانایی های ادراکی - حرکتی کودکان در سنین 5/11 - 7 سال باBMIآنان ارتباط دارد و بر این اساس باید بر لزوم و اهمیت ارتقا روش زندگی فعال بویژه در دوران کودکی تاکید شود.

با توجه به گسترش روزافزون اختلالات روانی در جوامع امروز که پیامدهای تاسف باری رانیز به دنبال دارد این پژوهش به بررسی ومقایسه ی سلامت روانی دانش آموزان پسرورزشکار وغیرورزشکار دبیرستان های شهرستان سنندج در سال تحصیلی 78-79 می پردازد.برای پاسخ به سوالات پژوهش ،محققان از پرسشنامه ی سلامت عمومی 28- GHQ برای اندازه گیری سلامت روانی دانش آموزان استفاده کردند وبرای مشخصات عمومی آنها ،پرسشنامه ای را که خود محقق تهیه کرده بود به کار بردند.این پژوهش برروی 406 نفر آزمودنی از جامعه ی آماری دانش آموزان پسر دبیرستان های شهرستان سنندجکه درسال تحصیلی 78-79 مشغول به تحصیل بودند صورت گرفته است. این پژوهش روش روش آماری مورد استفاده برای بررسی ومقایسه ی میانگین های دو جامعه ‹ورزشکار وغیرورزشکار یا رشته های انفرادی وگروهی ›،آزمون تی برای دو گروه مستقل بود وبرای تعیین میزان ارتباط بین سلامت روانی وسابقه ی ورزشی ،از آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شده است. نتایج تحقیق مؤید آن است که بین دانش آموزان ورزشکار وغیرورزشکاردر عوامل سلامت روانی شامل«علائم جسمانی»، «اضطراب واختلال خواب» ،« کارکرد اجتماعی » و«افسردگی» تفاوت معنی داری وجود دارد‹05/0 P?›ودر همه ی این موارد،برتری با دانش آموزان ورزکار بوده است،این دانش آموزان نسبت به دانش آموزان غیرورزشکار،وضعیت بهتری داشته اند.

در بهداشت سازمانی ،بررسی عوامل استرس زای شغلی، درمشاغل مختلف با نتایج متفاوتی همراه بوده است .هدف تحقیق حاضر، بررسی عوامل استرس زای شغلی در بین مربیان تربیت بدنی وورزش دانشگاه های دولتی کشور است. انتخاب مربیان به صورت تصادفی از میان 14 رشته ی ورزشی انجام گرفته است. از بین 346 مربی رسمی دانشگاه ، تعداد193 نفربه عنوان نمونه ی آماری تحقیق انتخاب شدند. ابزار تحقیق، فرم کوتاهی از پرسشنامه ی عوامل استرس زای شغلی است که با 17 سوال هفت ارزشی لیکرتی عوامل استرس زای فردی را اندازه گیری می کند .پایایی این ابزار در یک مطالعه ی راهنما برروی 25 مربی ورزش آموزشگاه های استان گیلان وبا استفاده از ضریب همبستگی آلفا کرونباخ ،93%محاسبه گردیده است. در تجزیه وتحلیل یافته های تحقیق ،از آزمون t مستقل، ضریب همبستگی پیرسون وANOVA استفاده شده است.تجزیه وتحلیل اطلاعات نشان دادکه مربیان تربیت بدنی بیشتر از حدمتوسط با عوامل استرس زا روبرو هستند وعوامل استرس زای حساسیت کار ،حجم کار وفشار زمان ‹کمبود زمان›، به ترتیب شایع ترین عوامل استرس زا در بین مربیان بودند. بررسی کامل عوامل استرس زای شغلی به کنترل عوامل شخصیتی تیپ الف یا ب، مرکز کنترل وسایر رویدادهای زندگی بستگی دارد.

هدف اصلی مطالعه حاضر، مقایسه مکان کنترل و سلامت روانی و رزشکاران حرفه ای، غیر حرفه ای و افراد غیرورزشکار است. نمونه آماری تحقیق را 150 نفر از ورزشکاران حرفه ای، غیر حرفه ای و افراد غیرورزشکار ساکن استان آذربایجان غربی، آذربایجان شرقی و اردبیل در سال 1383 تشکیل داده بودند. روش تحقیق این مطالعه از نوع علی مقایسه ای است و برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه مکان کنترل راتر و پرسشنامه سلامت روانی گلدبرگ استفاده شد. نتایج مطالعه نشان داد بین ورزشکاران حرفه ای، غیرحرفه ای و افراد غیرورزشکار در متغیر مکان کنترل و سلامت روانی تفاوت معنی داری وجود دارد (05/0 P<). یعنی از نظر مکان کنترل درونی و سلامت روانی ، ورزشکاران حرفه ای وضعیت بهتری داردند و ورزشکاران غیرحرفه ای نیز در مقایسه با افراد غیرورزشکار از مکان کنترل درونی و سلامت روانی بهتری برخوردارند. بین متغیرهای مکان کنترل درونی و سابقه ورزشی با اختلال روانی آزمودنی ها ارتباط منفی و معنی داری به دست آمد (05/0>P).

اختلال در کنترل پوسچر می تواند باعث افزایش آسیب طی فعالیت های ورزشی شود. ناهنجاری زانوی پرانتزی باعث تغییر محل عبور خط کشش ثقل از مرکز زانو به سمت قسمت داخل می­شود و در نتیجه، پایداری پویا را مختل می­کند. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر ناهنجاری زانوی پرانتزی بر پایداری پویا در تکلیف پرش-فرود تک پاست. 28 دانشجوی پسر رشته تربیت بدنی ( سن: 65/1 ± 53/2 1 سال، وزن :51/7 ± 76/66 کیلوگرم، قد: 54/4 ± 38/173 سانتی­متر ) که طبق وضعیت زانوهایشان در دو گروه زانوی پرانتزی (14 نفر) و نرمال (14 نفر) قرار گرفتند، در این مطالعه شرکت کردند. زمان رسیدن به پایداری آزمودنی ها در راستای داخلی-خارجی ( ML ) و قدامی-خلفی ( AP ) و کلی ( RV ) با استفاده از صفحه نیرو در حرکت پرش-فرود ارزیابی شد. نتایج تحقیق نشان داد اختلاف معنی داری در زمان رسیدن به پایداری بین دو گروه زانوی پرانتزی و زانوی نرمال در راستای قدامی-خلفی وجود ندارد (05/0 p> )، اما زمان رسیدن به پایداری در راستای داخلی-خارجی و در حالت کلی در گروه زانوی پرانتزی بیشتر از گروه زانوی نرمال بود که این اختلاف معنی­دار بود (05/0 p< ). نتایج نشان می دهد ناهنجاری زانوی پرانتزی ممکن است نوسان پوسچرال را در راستای داخلی-خارجی و کلی تحت تأثیر قرار دهد. چنین به­ نظر می رسد که افزایش زمان رسیدن به پایداری در راستای داخلی-خارجی و در حالت کلی در گروه زانوی پرانتزی به­علت تغییر محل عبور خط کشش ثقل باشد؛ بنابراین پیشنهاد می شود به­منظور جلوگیری از آسیب پرش-فرود در افراد با ناهنجاری زانوی پرانتزی برنامه های تمرینی تعادل توصیه شود.

امروزه، عملکرد مطلوب ورزشکاران حاصل ترکیب عوامل مختلف شامل آمادگی جسمانی و روانی است. هدف از اجرای تحقیق حاضر تعیین ارتباط بین سرسختی ذهنی و آمادگی جسمانی و همچنین تعیین پیش بین های سرسختی ذهنی است. برای دستیابی به هدف مذکور، 85 دانشجوی دختر با میانگین سنی 52/2 ± 14/20 در این تحقیق شرکت و به منظور سنجش سه خرده مقیاس اطمینان، ثبات و کنترل پرسشنامه سرسختی ذهنی ورزشی (شیرد، گلبی و ون ورش، 2009) را تکمیل کردند. برای سنجش آمادگی جسمانی دانشجویان از آزمون های دراز و نشست، پرش عمودی (سارجنت)، کشش از بارفیکس، دو رفت و برگشت 9×4 متر، دو 1600 متر و آزمون انعطاف پذیری ولز استفاده شد. یافته های آزمون تحلیل واریانس در اندازه گیری های مکرر نشان می دهد بین سه خرده مقیاس اطمینان، ثبات و کنترل تفاوت معنی داری وجود ندارد (05/0p>). یافته های آزمون همبستگی پیرسون نیز نشان می دهد بین استقامت عضلات کمربند شانه، توان عضلات پاها، استقامت هوازی، آمادگی جسمانی کلی و خرده مقیاس اطمینان ارتباط معنی داری وجود دارد. همچنین، همبستگی بین استقامت هوازی و خرده مقیاس کنترل معنی دار است (05/0p≤)، اما بین نمره کل سرسختی ذهنی و هیچ کدام از شاخص های آمادگی جسمانی ارتباط معنی داری یافت نشد (05/0<p). در نهایت، یافته های رگرسیون خطی چندگانه به منظور تعیین متغیرهای پیش بین (شاخص های آمادگی جسمانی) بر متغیرهای ملاک (خرده مقیاس های سرسختی ذهنی) نشان دادند خرده-مقیاس های اطمینان و کنترل با استفاده از استقامت هوازی پیش بینی شدند، در حالی که در متغیر ثبات هیچ کدام از متغیرهای آمادگی جسمانی وارد معادله رگرسیون نشدند. یافته های تحقیق پیشنهاد می کنند که ترکیب ویژگی های جسمانی و روان شناختی موجب دستیابی ورزشکاران به اوج عملکرد می شود.

پژوهش حاضر با هدف مقایسة پنج عامل بزرگ شخصیتی بین مردان و زنان ورزشکار و غیرورزشکار اجرا شد. 200 دانشجوی ورزشکار و غیرورزشکار (100 پسر و 100 دختر) پرسشنامة NEO-FFI (فرم کوتاه تجدیدنظر شدة پرسشنامة پنج عامل بزرگ شخصی) را کامل کردند. به منظور تعیین تفاوت های کلی بین گره های تحقیق از آزمون تحلیل واریانس دوراهه و برای مقایسه و تعیین دقیق میانگین تفاوت های موجود بین هریک از گروه ها با دیگر گروه های تحقیق، از آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. یافته ها نشان داد در عوامل شخصیتی روان رنجور خوبی، برونگرایی، سازگاری و وظیفه شناسی، بین گروه های تحقیق، تفاوت معناداری وجود دارد اما بین هیچیک از گروه های تحقیق، در عامل شخصیتی انعطاف پذیری، تفاوت معناداری وجود نداشت. همچنین بین جنسیت و ورزشکار بودن در عامل های روان رنجور خوبی و انعطاف پذیری کنش متقابل تفاوت معناداری وجود نداشت و در سه عامل برونگرایی، سازگاری و وظیفه شناسی کنش متقابل اختلاف معناداری مشاهده شد.

مطالعه حاضر به بررسی تأثیر هشت هفته تمرینات ثبات­دهنده ستون فقرات بر میزان زاویه قوس کمری، با استفاده از دستگاه بیوفیدبک فشاری در دانشجویان دختر دانشگاه شهید باهنر کرمان می­پردازد. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه دانشجویان دختر مبتلا به عارضه لوردوزکمری دانشگاه باهنر کرمان است. 24 نفر از دانشجویان مبتلا به قوس کمری افزایش­یافته به­عنوان نمونه آماری انتخاب و به­طور تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل 12 نفری قرار داده شدند. اطلاعات مورد نیاز از طریق صفحه شطرنجی، اسپینال موس (سنجش قوس کمر)، قد سنج و ترازوی دیجیتال، گونیامتر (سنجش میزان انعطاف­پذیری عضلات سه سر رانی) و آزمون دراز و نشست (سنجش میزان استقامت عضله شکمی) جمع­آوری گردید. آزمودنی­های گروه تجربی، به مدت هشت هفته، هفته­ای سه جلسه و هر جلسه 60 دقیقه، با استفاده از دستگاه بیوفیدبک فشاری تمرین داده شدند. در آغاز و پایان دوره از آزمودنی ها پیش و پس­آزمون به عمل آمد و میزان لوردوز کمر، انعطاف­پذیری عضلات سه­سر رانی و استقامت عضلات شکم پیش و پس از آزمون سنجیده شد. اطلاعات جمع­آوری­شده، با استفاده از روش آماری تی مستقل و زوجی در سطح معنی­داری 95 درصد تجزیه و تحلیل شدند. نتایج، کاهشی معنی­دار در زاویه لوردوز کمری ( 001/0 P= ) ، افزایشی معنی­دار در میزان انعطاف­پذیری عضلات سه­سررانی (001/0 P= ) و افزایشی معنی­دار در استقامت عضلات شکم (001/0 P= ) در گروه تمرینی نشان داد. همچنین نتایج تحقیق تفاوت معنی­داری در میزان متغیرهای مذکور پیش و پس از آزمون در گروه کنترل نشان نداد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد انجام تمرینات ثبات­دهنده ستون فقرات سبب کاهش زاویه لوردوز کمری، افزایش انعطاف­پذیری عضلات سه­سررانی و همچنین افزایش میزان استقامت عضلات شکم می­شود.

هدف این تحقیق، بررسی رابطه بین مؤلفه های مدیریت مشارکتی با انگیزش شغلی کارکنان است. تحقیق حاضر توصیفی از نوع همبستگی بوده و به شکل میدانی اجرا شده است. جامعه آماری تحقیق را 122 نفر از کارکنان شاغل در ادارات تربیت بدنی استان آذربایجان غربی تشکیل می دادند که با برگشت پرسشنامه های تکمیلی جامعه آماری تحقیق حاضر به 98 نفر محدود شد. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های روا و پایای 84% = r مدیریت مشارکتی و 87% = r انگیزش شغلی استفاده شد. نتایج تحقیق با استفاده از روش آماری مجذور کای نشان داد که بین مؤلفه های مدیریت مشارکتی (مشارکت در تصمیم گیری، روابط انسانی و جو سازمانی حاکم در سازمان) و انگیزش شغلی کارکنان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد (05/0 P<).

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی رابطه میان عوامل روان شناختی توانمندسازی کارشناسان و کارآفرینی سازمانی در سازمان تربیت بدنی بود. جامعه این تحقیق شامل کلیه کارشناسان حوزه ستادی سازمان تربیت بدنی می باشد که تعداد 169 نفر به عنوان نمونه آماری از طریق نمونه گیری سیستماتیک انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات لازم، از پرسش نامه استاندارد کارآفرینی سازمانی صمدآقایی و پرسش نامه استاندارد توانمندسازی روان شناختی اسپریتزر استفاده شد. در این پژوهش، پایایی پرسش نامه های کارآفرینی سازمانی و توانمندسازی روان شناختی با استفاده از ضرایب آلفای کرونباخ محاسبه گردید که به ترتیب برابر با 92/0 و 78/0 می باشد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین عوامل روان شناختی توانمندی (احساس معنی دار بودن شغل، احساس شایستگی، احساس خودتعیینی، احساس تاثیر و احساس اعتماد) و کارآفرینی سازمانی ارتباط معنی داری وجود دارد (05/0>P ). همچنین عوامل روان شناختی توانمندسازی در سازمان تربیت بدنی بوسیله آزمون رتبه ای فریدمن، رتبه بندی شد و مشخص شد که بالاترین رتبه مربوط به احساس شایستگی و دومین رتبه مربوط به احساس خودتعیینی است و احساس اعتماد در رتبه سوم قرار دارد.

هدف از تحقیق حاضر تاثیر انواع تمرین ثابت و متغیر بر یادداری و انتقال دقت پرتاب از بالای شانه در کودکان پیش دبستانی است. به این منظور 36 کودک دختر و پسر راست دست به طور داوطلبانه در پژوهش شرکت کردند و بر اساس نمرات پیش آزمون در سه گروه تمرین ثابت، متغیر قالبی و متغیر تصادفی منتسب شدند. گروه تمرین ثابت با هدفی به ابعاد 60 در60 و گروه های دیگر با اهدافی به ابعاد 30 در30، 60 در60 و 90 در90 سانتی متر پرتاب از بالای شانه را تمرین نمودند. مرحله اکتساب شامل 6 دسته کوشش 6 تایی در طی 2 روز بود. آزمون یادداری پس از24 ساعت اجرا شد و آزمون انتقال 10 دقیقه پس از آزمون یادداری با تغییر در اندازه هدف انجام شد. به منظور تحلیل داده ها از آزمون های تحلیل واریانس عاملی و تعقیبی توکی در سطح معنی داری 05/0 > α استفاده شد. در آزمون یادداری تفاوت معنی داری بین گروه های آزمایش مشاهده نشد ولی در آزمون انتقال عملکرد گروه تمرین متغیر تصادفی به طور معنی داری برتر از سایر گروه ها بود.(033/0 > (p . نتایج نشان می دهد استفاده از تمرینات متغیر به ویژه تمرین متغیر تصادفی در کودکان می تواند به طور موثری در انتقال دقت پرتاب از بالای شانه تاثیر داشته باشد.