درخت حوزه‌های تخصصی

هدف از این پژوهش، مطالعه مولفه های عدالت سازمانی (عدالت توزیعی در وظایف، عدالت توزیعی در پاداش، عدالت رویه-ای، عدالت بین فردی و عدالت اطلاعاتی) در آکادمی ملی المپیک و پارالمپیک بود. به این منظور پرسشنامه عدالت سازمانی رگو و کانها (2006) تهیه و پس از تایید روایی و پایایی (92/0a=)، در جامعه 59 نفری کارکنان آکادمی ملی المپیک و پارالمپیک توزیع شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری کلموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندمتغیره،t مستقل و آنووا استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد، عدالت توزیعی در پاداش با عدالت توزیعی در وظایف رابطه-ای مثبت و معنادار دارد. عدالت رویه ای با عدالت توزیعی در پاداش و عدالت اطلاعاتی رابطه ای مثبت و معنادار دارد. عدالت اطلاعاتی با عدالت توزیعی در وظایف و عدالت توزیعی در پاداش رابطه ای مثبت و معنادار دارد. ولی بین چهار مولفه عدالت سازمانی (عدالت توزیعی در پاداش، عدالت توزیعی در وظایف، عدالت رویه ای و عدالت اطلاعاتی) با عدالت بین فردی رابطه معناداری وجود ندارد. همچنین بین عدالت رویه ای و عدالت توزیعی در وظایف، رابطه معناداری وجود ندارد. نتایج تحلیل رگرسیونی نیز نشان داد، هر پنج مولفه مورد بررسی توانایی پیش بینی عدالت سازمانی را دارند. با توجه به یافته های تحقیق بی-توجهی مسئولان نسبت به وضعیت عدالت در آکادمی می تواند عواقب جبران ناپذیری برای ورزش قهرمانی کشور در پی داشته باشد.

هدف پژوهش حاضر مقایسه ابعاد سازمان یادگیرنده در سازمان تربیت بدنی، کمیته ملی المپیک و تربیت بدنی آموزش و پرورش است. نمونه آماری 120 کارشناس از سازمان تربیت بدنی هستند و از طریق نمونه گیری نظام مند، 37 کارشناس از کمیته ملی المپیک و 38 کارشناس از تربیت بدنی آموزش و پرورش انتخاب شدند که در این دو سازمان جامعه برابر با نمونه است و در مجموع 195 نفر از کارشناسان سازمان های مذکور به پرسش نامه (DLOQ) واتکینز و مارسیک (1996) پاسخ دادند. این پژوهش از نوع مطالعات کاربردی و با روش توصیفی و از نوع پیمایشی است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون های کالموگروف اسمیرنف، لون، آنالیز واریانس و کروسکال والیس) استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان داد بین ابعاد سازمان یادگیرنده (7 بعد) در سه سازمان تربیت بدنی، کمیته ملی المپیک و تربیت بدنی آموزش و پرورش تفاوت معنی داری وجود ندارد. در عین حال از نظر مشخصه های سازمان یادگیرنده و وضعیت یادگیری، هر سه سازمان در سطح پایین تر از متوسط قرار دارند؛ زیرا در همه ابعاد، سازمان ها نمراتی کمتر از میانگین دریافت کرده اند.

تحقیق حاضر با هدف بررسی و مقایسه عوامل استرس زای شغلی و راهکارهای سازمانی مدیریت آن در مسئولان ورزش شرکت نفت ایران انجام شد. روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی - پیمایشی بود. مسئولان ورزش شرکت ملی نفت در سه گروه مدیران، کارشناسان و مربیان بررسی شدند. کل این افراد 170 نفر بودند که با استفاده از جدول مورگان 117 نفر از طریق نمونه-گیری تصادفی نظام دار انتخاب شدند. از پرسشنامه های استاندارد اشپیل برگر (1984) با پایایی (905/0 = a) و پرسشنامه محقق ساخته (با تاکید بر مدل رندال و آلتمایر (1994) با (پایایی (96/0 = a) برای جمع آوری داده ها استفاده شد. روایی پرسشنامه محقق ساخته توسط استادان و متخصصان (10 نفر)، تایید شد. مهم ترین عامل استرس زای شغلی سازمانی مربوط به عامل شیوه سرپرستی (82/5) و کمترین میانگین شدت مربوط به عامل استفاده کمینه از نیروها (67/4) بود. بررسی راهکارهای سازمانی مدیریت استرس شغلی و نتایج آزمون t در این گروه ها نشان داد شرکت نفت در سطح متوسط به پایین از این راهکارها در هر سه گروه و در سطح بالاتری از این راهکارها برای گروه مدیران نسبت به دو گروه دیگر استفاده می کرد. بیشترین میزان استفاده، به راهکار مدیریتی روابط میان فردی (76/2) و کمترین میزان استفاده به راهکار مدیریتی جو و ساختار سازمانی (33/2) مربوط بود. مقایسه نمره های میانگین در سه گروه (آزمون ANOVA) نشان داد که امور ورزش شرکت ملی نفت ایران در سطح به نسبت بالاتری از راهکارهای سازمانی مدیریت استرس شغلی برای گروه مدیران نسبت به دو گروه دیگر استفاده می-کند.

امروزه نقش زنان در فعالیت های اجتماعی در جامعه ایران پررنگ تر از گذشته شده است. اما با وجود سیر فزاینده حضور زنان در عرصه های اجتماعی، مشارکت و حضور آنان در فعالیت های ورزشی محدود است. با توجه به نقش محوری ورزشی در سلامت زنان به عنوان مادران جامعه و به تبع آن سلامت فرزندان، این موضوع باید بررسی و زمینه های حضور پررنگ تر آنان در عرصه های ورزشی فراهم شود. لذا در این تحقیق با بررسی مطالعات مشابه و استفاده از دیدگاه های صاحب نظران با روش دلفی، موانع مؤثر بر مشارکت کمتر زنان در ورزش در پنج بعد اجتماعی، فرهنگی، شخصی، خانوادگی و امکاناتی - اقتصادی شناسایی شد و با استفاده از روش های استنباط آماری تاثیرگذاری این موانع مورد تایید قرار گرفت. با توجه به گستردگی جامعه زنان، این تحقیق در جامعه دانشجویان دختر دانشگاه یزد انجام شد. در پایان نیز برای رفع این موانع پیشنهادهایی بر اساس تحلیل های انجام شده ارائه شده است.

هدف این پژوهش تحلیل روابط بین جو سازمانی و کارآفرینی سازمانی حوزه مدیریتی دانشکده های تربیت بدنی کشور و تعیین مدل رگرسیونی متناسب با آن می باشد. برای دستیابی به اهداف پژوهش از دو پرسشنامه جو سازمانی سوسمن و سام دیپ و پرسشنامه کارآفرینی سازمانی مارگریت هیل که توسط محقق مورد بازنگری قرار گرفت، استفاده گردید. پرسشنامه ویژگی های فردی نیز با توجه به اهداف تحقیق ساخته شد. روایی محتوایی آنها توسط متخصصین و پایایی سئوالات نیز از طریق آلفای کرانباخ در یک مطالعه مقدماتی به دست آمد. به منظور نمونه گیری درحوزه مدیریتی، تمام مدیران و سرپرستان اداره های 11 دانشکده (87 n=) به عنوان نمونه انتخاب شدند و در حوزه هیات علمی نیز در هر دانشکده به صورت تصادفی و با تخصیص متناسب تعداد 101 نفر تعیین و در تحقیق شرکت داده شدند. در مجموع نرخ برگشتی پرسشنامه ها برابر با 71/89% بود. داده های گردآوری شده از طریق آزمون های ضرایب همبستگی، آزمون آنالیز واریانس یکطرفه، تعقیبی توکی و آزمون فرض نرمال بودن (کولوموگروف- اسمیرنف) و آنالیز رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج نشان داد میانگین جو سازمانی در دانشکده های تربیت بدنی کشور برابر با 30/61 با 42/14SD= و میانگین کارآفرینی سازمانی نیز برابر با 09/195 و 63/27SD= بود. بین جو سازمانی دانشکده های تربیت بدنی کشور اختلاف معنی دار مشاهده شد (001/0p<). بین میزان کارآفرینی سازمانی و جو سازمانی حوزه مدیریتی دانشکده های تربیت بدنی کشور ارتباط خطی مثبت و معنی داری یافت شد(001/0،p<750/0r=). بین ابعاد مختلف جوسازمانی و میزان کارآفرینی سازمانی ارتباط مثبت و معنی داری در سطح (001/0p<) مشاهده شد. در مجموع، امتیازات کسب شده دال بر نا مساعد بودن جو سازمانی و پایین بودن میزان کارآفرینی سازمانی در دانشکده های تربیت بدنی کشور و وضعیت نامطلوب و نابسامان مقولههای فوق در آنها دارد. همچنین نتایج نشان داد جو سازمانی به عنوان یک پیش بینی کننده معتبر با ضریب تعیین 562/0 R2=برای کارآفرینی سازمانی بوده و بر اساس آن مدل پیش بینی تدوین گردید.

هدف از این تحقیق، بررسی رابطة حمایت سازمانی ادراکشده با رفتار شهروندی سازمانی در کارشناسان آکادمی ملی المپیک و پارالمپیک ایران بود. روش پژوهش توصیفی، از نوع پیمایشی و از نظر روابط بین متغیرها از نوع همبستگی است. جامعة آماری تحقیق، کلیة کارشناسان آکادمی (60 نفر) بودند. نمونة آماری برابر جامعه در نظر گرفته شد ولی پس از توزیع پرسشنامه، 56 پرسشنامه (93 درصد) جمع آوری و تجزیه وتحلیل شد. ابزار تحقیق شامل دو پرسشنامة حمایت سازمانی ادراک-شدة ایزنبرگر و همکاران (1990) و رفتار شهروندی سازمانی پودساکف و همکاران (1990) بود که روایی آنها با استفاده از نظر متخصصان بررسی و پایایی نیز از طریق ضریب آلفای کرونباخ (به ترتیب ضریب آلفا = 85 /0 و 93 /0) محاسبه شد. پس از بررسی نوع توزیع داده ها از طریق آزمون کولموگروف – اسمیرنف آزمون فرضیه ها از طریق آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی، بررسی شد و به این منظور از نرم افزار آماری SPSS نسخة 16 استفاده شد. تجزیه وتحلیل نتایج حاکی از آن بود که رفتار شهروندی سازمانی با 48 /4 امتیاز از حداکثر 7 امتیاز، نسبت به حمایت سازمانی ادراکشده (با 48 /3 امتیاز) در کارشناسان آکادمی دارای میانگین بالاتری است. رابطة مثبت و معناداری بین حمایت سازمانی ادراکشده با رفتار شهروندی سازمانی و ابعاد آن به جز بعد جوانمردی مشاهده شد (01 /0 P<). حمایت سازمانی ادراکشده پیش بینیکنندة معنی داری برای رفتار شهروندی سازمانی و ابعاد آن به جز بعد جوانمردی بود (01 /0 P<). یافته های تحقیق بر افزایش حمایت های سازمانی ادراکشدة کارکنان به منظور شکوفا شدن رفتارهای شهروندی در سازمان تأکید دارد.

ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎ ﻫﺪف ارزیابی نقش تبلیغات رسانه ای بر ارزش ویژه برند، در صنعت پوشاک ورزشی کشور صورت گرفته است. روش تحقیق از نوع توصیفی_پیمایشی و مبتنی بر مدل معادلات ساختاری است. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎری اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ را دانشجویان و فارغ التحصیلان تربیت بدنی کل کشور ﺗﺸﮑﯿﻞ دادﻧﺪ ﮐﻪ 805 ﻧﻔﺮ آﻧﻬﺎ ﺑﺮ اﺳﺎس روش ﻧﻤﻮﻧﻪﮔﯿﺮی ﺗﺼﺎدﻓﯽ با استفاده از پرسشنامه حضوری و اینترنتی از کل کشور جمع آوری گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزار لیزرل8.80 انجام شده است. نتایج تحلیل معادلات ساختاری بر روی مدل پیشنهادی پژوهش نشان داد که مدل از برازش خوب و قابل قبولی برخوردار است. یافته ها نشان داد، تبلیغات رسانه ای تاثیر مثبت و معناداری بر روی ارزش ویژه برند می گذارد و این اثرگذاری به صورت غیر مستقیم و از طریق تقویت آگاهی و تداعی برند و ایجاد رضایت در مشتری می گردد. اما تاثیر معناداری بر کیفیت ادراک شده مشاهده نگردید. به تولیدکنندگان داخلی توصیه می شود از صرف هزینه های گزاف در تبلیغات نهراسند و سعی کنند با تبلیغاتی جذاب و به یاد ماندنی که اثر طولانی در ذهن مشتریان دارد خرید برندهای ورزشی ایرانی را برای مردم به صورت نوعی عادت درآورند؛ که کاهش تقاضا و ورود بی رویه برندهای خارجی به داخل کشور را به همراه دارد.

تحقیق حاضر به بررسی رابطه استفاده از تصاویر ورزشی در تبلیغات و رفتار مصرف کننده به انجام رسید. جامعه تحقیق مورد نظر، تماشاگران مسابقات ورزشی شهر تهران بودند. نمونه آماری از طریق نمونه گیری چند مرحله ای به دست آمد. به این منظور تعداد 300 نفر در این تحقیق شرکت داشتند. روش تحقیق حاضر از نوع مطالعات توصیفی – همبستگی و روش جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامه صورت گرفت. به این منظور، از پرسشنامه مشخصات فردی و پرسشنامه علمدارلو (1377) با تجدید نظر متخصصان در این تحقیق استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از تصاویر ورزشی نسبت به تصاویر غیرورزشی به طور معنی داری با رفتار مصرف کننده ارتباط دارد. در حقیقت عامل مهمی در فرایند خرید مصرف کننده محسوب می شود. نتیجه ارتباط بین عوامل فردی رفتار مصرف کننده و استفاده از تصاویر ورزشی نشان داد که استفاده از تصاویر ورزشی با رفتار مصرفی افراد با تحصیلات بالا و پردرآمد ارتباط معنی داری دارد. باتوجه به نتایج این تحقیق و مطابقت آن با فواید عینی به دست آمده از استفاده از تصاویر ورزشی در شرکت های بزرگ و به طبع آن کسب درآمدهای بالا از این طریق می توان راهکارهای مناسبی به بازاریابان فعال شرکت های داخلی جهت تبلیغ از طریق ورزش و افتخارات ورزشی برای اثربخشی بیشتر با صرفه هزینه های کمتر ارائه داد.

هدف از انجام پژوهش حاضر، مقایسه کمال گرایی و عزت نفس و ارتباط آنها با تحول روانی – اجتماعی در دختران نوجوان فعال و غیر فعال مناطق 2، 4 و 5 تهران بود. بدین منظور تعداد 75 دانش آموز دختر نوجوان فعال که به طور منظم در فعالیت های بدنی شرکت داشتند و 80 دانش آموز نوجوان غیر فعالی که در این فعالیت ها هیچ گونه مشارکتی نداشتند، از مدارس مقطع راهنمایی و متوسطه و باشگاه های ورزشی شهر تهران به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه تحول روانی- اجتماعیهاولی (1988)، پرسشنامه کمال گرایی هیل و همکاران (2004) و پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت (1967) بود که پایایی پرسشنامه ها در نمونه های داخلی به ترتیب 74/0 ، 90/0 و 85/0 گزارش شده است. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی مانند میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی مانند t مستقل، همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره هم زمان تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین دختران فعال و غیر فعال از نظر ویژگیهای شخصیتی (کمال گرایی و عزت نفس) و نمره کلی تحول روانی- اجتماعی تفاوت معنیداری وجود دارد (0.05P<). علاوه بر این، بین ویژگیهای شخصیتی کمال گرایی و عزت نفس با تحول روانی اجتماعی در دختران فعال، همبستگی مثبت و معنیداری وجود داشت (05/0P<). همچنین نتایج تحقیق نشان داد که ویژگیهای شخصیتی کمال گرایی و عزت نفس در دختران نوجوان فعال دارای رابطه خطی با متغیر معیار (تحول روانی- اجتماعی) است و میتواند واریانس تحول روانی- اجتماعی را به صورت معنیدار پیش بینی کند.

هدف: بررسی ارتباط جو سازمانی با میزان رضایت شغلی کارکنان ادارات تربیت بدنی در استانهای کردستان و کرمانشاه پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بوده که به شیوه میدانی انجام گرفته است. جهت گردآوری اطلاعات از دو پرسشنامه روا و پایا تحت عناوین: پرسشنامه جو سازمانی (OCQ) لایل سوسمان و سام دیپ (80/0= α) و پرسشنامه رضایت شغلی (JDI) ویسوکی و کروم (84/0= α) استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنانی بود که به صورت رسمی، پیمانی یا قراردادی و حداقل با یک سال سابقه کاری با برخورداری از مدرک تحصیلی دیپلم در ادارات تربیت بدنی استانهای کردستان و کرمانشاه مشغول به خدمت بودند. نمونه آماری در این تحقیق برابر با جامعه آماری بود (112N=). دادههای خام با استفاده از نرم افزار spss و توسط آزمون آماری ضریب همبستگی اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش حاضر در سطح معنی داری (01/0p<) حاکی از آن است که: 1) بین جو سازمانی و زیرمقیاسهای آن با میزان رضایت شغلی کارکنان همبستگی مثبت و معنی دار وجود دارد. 2) بین زیرمقیاسهای رضایت شغلی با جو سازمانی نیز همبستگیهای مثبت و معنی دار وجود دارد. به نظر میرسد، توجه به جو سازمانی و زیرمقیاسهای آن میتواند در ارتقای میزان رضایت شغلی نیروی انسانی شاغل در سازمان مؤثر واقع شود. همچنین توجه به زیرمقیاسهای رضایت شغلی در سازمان میتواند در بهبود وضعیت جو سازمانی تاثیرگذار باشد.

هدف از انجام این پژوهش، طراحی و تدوین راهبرد توسعه ورزش همگانی استان سیستان و بلوچستان بود. نمونه آماری پژوهش را، 30 نفر (70 درصد مرد و 30 درصد زن) از استادان تربیت بدنی مؤسسات آموزش عالی استان، مدیران هیات علمی تربیت بدنی وزارت علوم تحقیقات و فناوری استان، مدیران و کارشناسان تربیت بدنی استان و نیز مدیران نهادهای دولتی و خصوصی استان که در زمینه فعالیت های ورزش همگانی نقش داشتند، تشکیل می دهند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی آن توسط چند تن از استادان صاحب نظر و پایایی آن با روش آلفای کرونباخ (92 درصد) تایید شده بود. پرسشنامه مشتمل بر 43 سؤال رتبه بندی شده در زمینه بررسی قوت ها، ضعف ها، فرصت و تهدیدهای ورزش همگانی استان سیستان و بلوچستان بود. داده های پژوهش با استفاده از آمار توصیفی، آزمون مقایسه میانگین ها و آزمون فریدمن تجزیه و تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان داد، استان سیستان و بلوچستان با 5/2 میلیون نفر جمعیت، کمتر از 007/0 درصد مردم استان در ورزش همگانی مشارکت دارند، که با توجه به موقعیت خاص جغرافیای استان، نرخ بیکاری، قاچاق سوخت و مواد مخدر، ... و نیز شیوع انواع بیماری های ناشی از کم تحرکی، می توان با تدوین راهبرد توسعه ورزش همگانی و راهکارهای اجرایی بر پایه تحلیل اطلاعات به دست آمده به مسئولان اداره کل تربیت بدنی استان، ارائه کرد تا برنامه ریزی و سازماندهی شود. علاوه بر این زمینه مناسب تقویت فرهنگ ورزش همگانی و تفریحی در استان، افزایش مشارکت و همکاری فعال دیگر سازمان ها و نهادها، تحقق اهداف ورزش همگانی و به کارگیری تمامی ظرفیت های بومی و ملی در راستای رشد و توسعه ورزش های همگانی و بومی استان ارائه شود.

امروزه مدیران برای توفیق در انجام وظایف خود باید نقش های متعددی را بپذیرند و برای ایفای آنها به مهارت های خاصی نیاز دارند. لزوم اطلاع کافی از اولویت این مهارت ها در پست های مدیریتی از چالش های اصلی پیش روی مدیران ارشد و به ویژه مدیران ادارات تربیت بدنی دانشگاه هاست. از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی مهارت های سه گانه مدیریتی مدیران ادارات تربیت بدنی دانشگاه های کشور انجام شد. روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی بوده و به شکل میدانی انجام گرفته است. برای جمع آوری اطلاعات پژوهش از پرسشنامه گودرزی (1381) استفاده شد (a= 973/0). جامعه تحقیق مورد نظر کلیه مدیران ادارات تربیت بدنی دانشگاه های کشور (41 نفر) و متخصصان مدیریت ورزشی است که در نهایت 20 پرسشنامه از مدیران ادارات دریافت و تعداد متخصصان نیز 11 نفر در نظر گرفته شد. برای آزمون فرضیه ها از آزمون های کلموگروف اسمیرنف، تحلیل واریانس فریدمن و t مستقل در سطح معناداری 05/0

هدف از پژوهش حاضر، طراحی مدل پیشنهادیICT در سازمان تربیت بدنی جمهوری اسلامی ایران است. جامعه آماری در برگیرنده 630 نفر متشکل از کارشناسان و متخصصان و مدیران سازمان تربیت بدنی با مدرک کارشناسی و بالاتر بود که از این تعداد 235 نفر براساس جدول مورگان به عنوان نمونه انتخاب شدند و پرسشنامه پس از تایید روایی و پایایی (97%= a)، توزیع شد. در این پژوهش از آزمون فریدمن برای رتبه بندی و برای آزمون فرض های آماری از آزمون ناپارامتریک ویل کاکسن برای تعیین اختلاف بین میانگین ها استفاده شد. آزمون فرض های آماری نشان داد که وضعیت بانک اطلاعاتی ،چشم انداز مطلوب توسعه ICT، راهبردهای توسعه ICT، و تحلیل SWOT در سازمان ورزش کشور مشخص نیست. آنالیز و تفسیر مجموعه اطلاعات به دست آمده نشان داد که جایگاه ICT در سازمان ورزش ایران بر روی محور مختصات SWOT در منطقه ضعف و در ماتریس آن در جایگاه WT قرار دارد. در این وضعیت باید از راهبرد حفظ وضعیت موجود استفاده و با کاهش ضعف ها از تهدید ها پرهیز کرد. با توجه به یافته های تحقیق و بررسی منابع و نظر استادان و خبرگان، راهبردهای توسعه ICT و مدل برنامه ریزی راهبردی ارائه شد.

این تحقیق توصیفی و از نوع پیمایشی است. جهت انجام تحقیق حاضر از پرسشنامه محقق ساخته ای استفاده شده است که شامل گویه های مربوط به عوامل درونی و بیرونی( مشتمل بر 40 سؤال رتبه بندی شده در زمینه قوت ها، ضعف ها، فرصت ها و تهدیدهای ورزش همگانی ایران) می باشد. روایی پرسشنامه مورد نظر از تکنیک دلفی و توسط تعدادی از اساتید و کارشناسان صاحب نظر؛ و پایایی آن از روش آلفای کرونباخ ( 887/0 = α ) مورد تأیید قرار گرفت. نمونه آماری پژوهش 70 نفر شامل مدیران فدراسیون ورزش همگانی، رؤسای کمیته ها و انجمن های فدراسیون ورزش همگانی، رؤسای هیئت های استان ها و اعضای شورای راهبردی فدراسیون ورزش همگانی بودند. برای تجزیه و تحلیل داده ها، علاوه بر شاخص های توصیفی، آزمون مقایسه میانگین ها و آزمون فریدمن، از ماتریس ارزیابی درونی و بیرونی نیز، استفاده شد. ضمن بررسی وضعیت موجود ورزش همگانی در حوزه های نیروی انسانی، مربیان، آموزش، استعدادیابی، زیرساخت ها و تجهیزات، داوران، امور مالی، تحقیقات، فناوری اطلاعات و بازاریابی؛ و تحلیل داده ها، 10 قوت، 10ضعف، 12 فرصت و 7 تهدید عمده برای ورزش همگانی شناسایی شد. همچنین با بررسی موقعیت استراتژیک ورزش همگانی، مشخص شد که این ورزش بر روی محور مختصاتSWOT از لحاظ عوامل درونی در ناحیه ی قوت ها و از لحاظ عوامل بیرونی سازمان در ناحیه ی فرصت ها قرار دارد. بر این اساس استراتژی های« تهاجمی و توسعه ای» برای توسعه ورزش همگانی توصیه شده است. بنابراین، بهره گیری از نقاط قوت شناسایی شده می تواند به انجام رسالت و وظایف آن کمک شایانی نماید؛ مشروط بر این که در راستای به حداقل رساندن نقاط ضعف درونی و کاهش اثرات تهدیدات بیرونی، و استفاده حداکثر، از فرصت های بیرونی باشند.

تغییر و تحولات محیطی که در حال حاضر شتاب زیادی به خود گرفته، تصمیمات سازمانی را بسیار پیچیده کرده است؛ بنابراین لزوم به­کارگیری برنامه ای جامع برای مواجه شدن با این مسائل بیشتر از گذشته ملموس می شود. پژوهش حاضر با هدف طراحی و تدوین برنامه استراتژیک توسعه ورزش هندبال برای هیئت هندبال استان سمنان، سعی در بهبود عملکرد این هیئت در بلندمدت دارد. نمونه آماری پژوهش، 41 نفر از نخبگان و فعالان ورزش هندبال استان سمنان بودند. در بخش نظرسنجی از پرسشنامه محقق­ساخته عوامل درونی و بیرونی ( 910/0 = α ) و فرم های تعیین موضوعات استراتژیک استفاده شد . همچنین برای تجزیه و تحلیل داده ها، علاوه بر شاخص های توصیفی و آزمون فریدمن، از ماتریس ارزیابی درونی و بیرونی برای تعیین موقعیت استراتژیک و تحلیل SWOT ، تکنیک دلفی و طوفان مغزی برای تعیین استراتژی ها استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد هیئت هندبال استان سمنان در وضعیت کنونی قوت ها، ضعف ها، فرصت ها و تهدیدهایی دارد و موقعیت استراتژیک آن در ناحیه ضعف ها و از لحاظ عوامل بیرونی در ناحیه تهدیدها قرار دارد. همچنین، ضمن تدوین بیانیه رسالت، بیانیه چشم انداز، ارزش های محوری و اهداف بلندمدت، 10 استراتژی در قالب 51 برنامه کلان و عملیاتی و در مجموع هفت پیشنهاد کلی برای توسعه هندبال استان سمنان ارائه شد. به نظر می رسد یکی از مهم ترین دلایل وضعیت نامطلوب هندبال استان سمنان نداشتن استراتژی توسعه ورزش هندبال در استان بوده است؛ بنابراین در این پژوهش سعی شده با تدوین استراتژی های مناسب، زمینه رشد و توسعه همه جانبه این ورزش جذاب در استان فراهم شود. بهره گیری از نقاط قوت شناسایی­شده می تواند به انجام رسالت و وظایف آن کمک شایانی کند مشروط بر این که در راستای به حداقل رساندن نقاط ضعف درونی و کاهش اثرات تهدیدهای بیرونی و استفاده حداکثر از فرصت های بیرونی باشند.

درس تربیت بدنی در نظام آموزش عالی درسی اجباری محسوب می شود. در سر فصل آن آمادگی سلامت محور و مهارت محور ذکر شده است. در حال حاضر دانشجویان از شیوه نمره دهی استادان به دلیل دو قطبی بودن توزیع نمره ها رضایت ندارند. تحلیلهای آماری نمره ها این نکته را تایید می کند. هدف اصلی این تحقیق عبارت است از ساماندهی ارزشیابی درس تربیت بدنی عمومی 2 (رشته ورزشی فوتبال) در دانشگاه اصفهان. این تحقیق توصیفی - پیمایشی است. به لحاظ مدت زمان، پژوهش از نوع مقطعی و به لحاظ استفاده از نتایج به دست آمده کاربردی است. جامعه آماری پژوهش را تمامی دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه اصفهان تشکیل می دهد که واحد عمومی تربیت بدنی 2 در رشته ورزشی فوتبال را طی سال های تحصیلی 84- 1381 اخذ کرده بودند. تعداد 1280 نفر از دانشجویان با میانگین سنی 1.75 ± 21.11 سال، قد 6± 175 سانتی متر، وزن 8.66± 67.30 کیلوگرم و شاخص توده بدنی 2.93± 21.97 کیلوگرم بر مجذور قد، طی 6 نیم سال متوالی نمونه آماری انتخاب شدند. ویژگیهای دموگرافیک تمامی شرکت کنندگان - شامل سن، قد، وزن، شاخص توده بدنی - همچنین، مجموعه آزمون فوتبال - شامل دریبل، پاس کاری با دیوار، و حفظ توپ در هوا - طی 6 نیم سال متوالی اندازه گیری شد. در ارزشیابی درس تربیت بدنی 2 (فوتبال) نورم جدیدی طرح شد. نتایج حاصله از تجزیه و تحلیل داده ه نشان داد وضعیت توزیع نمره های دانشجویان قبل از کاربرد طرح و شیوه نمره دهی جدید نرمال نبود (P=0.004)، در حالی که این مساله در مورد نمره های دانشجویان بعد از کاربرد شیوه نمره دهی جدید به نرمال نزدیک تر بود (P=0.150). همچنین، تحلیل داده ها تفاوت معناداری بین نورمهای حاصل از نیم سالهای تحصیلی مختلف نشان نداد. نتیجه گرفتیم نورمها از اعتبار لازم برخوردارند. به طور کلی، نتایج این تحقیق نشان داد استانداردهای جدید شیوه ارزشیابی را بهبود می بخشند و نمره ها را عینی می کنند. همچنین، به نظر می رسد برخی استادان در به کار بردن شیوه جدید ارزشیابی درس تربیت بدنی مقاومت بیشتری از خود نشان می دهند.

پژوهش حاضر رابطه خودکارآمدی معلمان تربیت بدنی و روش های مدیریت کلاس آنان را بررسی می کند. از مجموع 178 نفر معلم تربیت بدنی مرد و زن در مقاطع راهنمایی و متوسطه شهرستان رشت (107 نفر زن و 71 نفر)، 148 نفر در این پژوهش شرکت کردند (82 درصد). برای انجام پژوهش از پرسشنامه خودکارآمدی 16 سؤالی جفری جی مارتین (2003) در چهار بُعد دانش آموز، فضا، زمان و سازمان و پرسشنامه 20 سؤالی روش های مدیریت کلاس های تربیت بدنی مک کورماک (1997) با گزینه های پنج ارزشی لیکرت استفاده شد. ثبات درونی این پرسشنامه ها، با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب 86/0 و 80/0 محاسبه و تأیید شد. داده های تحقیق با استفاده از آزمون های کولموگروف - اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن، t مستقل و همچنین آزمون یومن ویتنی در سطح معنیداری 05/0 ≤ P تحلیل شدند. نتایج نشان می دهد بین خودکارآمدی معلمان و روش مدیریت پیشگیرانه آن ها رابطه منفی و معنیداری وجود دارد (23/0- =R)، ولی رابطه خودکارآمدی معلمان با مدیریت حمایتی و مدیریت اصلاحی معنی دار نیست. همچنین بین بُعد رفتار دانش آموزان در خودکارآمدی و سه روش مدیریت پیشگیرانه (21/0 =R) ، حمایتی (33/0 =R) و اصلاحی معلمان (16/0 =R) رابطه مثبت و معنیداری مشاهده می-شود، در حالی که بین بُعد فضا با روش مدیریت اصلاحی و مدیریت پیشگیرانه معلمان رابطه معنی داری وجود ندارد. همچنین، نتایج پژوهش نشان می دهد بین بُعد فضا و روش مدیریت حمایتی معلمان (16/0- =R)، بُعد زمان و همه روش های مدیریت معلمان (38/0- =R تا 22/0- =R ) و بُعد سازمان و روش مدیریت پیشگیرانه (60/0- =R) رابطه منفی و معنی دار وجود دارد. در نهایت، یافته های پژوهش نشان می دهد بین ابعاد خودکارآمدی معلمان تربیت بدنی (رفتار دانش آموزان، زمان، فضا و سازمان) و همچنین روش های مدیریت آن ها در کلاس های تربیت بدنی (روش مدیریت اصلاحی، پیشگیرانه و حمایتی) در دو مقطع راهنمایی و متوسطه تفاوت معنی داری وجود ندارد.

هدف این پژوهش بررسی تأثیر تبلیغات دهان به دهان بر ایجاد ارزش ویژه برند مبتنی بر مصرف کننده بود. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این تحقیق، مشتریان مرکز موج های آبی بودند که تعداد 352 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های تبلیغات دهان به دهان سوینی و سوایت (2008)، کیفیت ادراک شده هنسلر، ویلسون و وستبرگ (2011)، تداعی و وفاداری به برند واشبورن و پلانک (2002) و آگاهی از برند کلر (2001) استفاده شد و پایایی آنها با استفاده از روش آلفای کرونباخ به ترتیب 75/0، 79/0، 82/0، 80/0 و 77/0 بدست آمد. بطور کلی، نتایج رگرسیون نشان داد کهتبلیغات دهان به دهان بر ابعاد ارزش ویژه برند تاثیر دارد. نتایج این مطالعه اهمیت و نقش تبلیغات دهان به دهان را در ساخت ارزش نام برند قوی نشان می دهد. به منظور افزایش قدرت یک برند، مدیران باید بر روی تبلیغات دهان به دهان سرمایه گذاری کنند.