درخت حوزه‌های تخصصی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر غنی سازی )ادراکی- حرکتی و موسیقی) محیط بر رشد حرکات درشت و ظریف اطفال بود. 32 طفل 8-5 ماهه سالم در این پژوهش شرکت داشتند که به صورت همگن در چهار گروه 8 نفری (سه گروه آزمایش و یک گروه کنترل) قرار گرفتند. اطفال گروه های آزمایش به مدت 36 جلسه و هر جلسه 60 دقیقه در محیط های غنی ویژه خود تمرین کردند. اطفال گروه آزمایش اول در محیط غنی سازی شده به لحاظ «ادراکی- حرکتی و موسیقی»، گروه دوم در محیط غنی سازی شده «ادراکی- حرکتی» و گروه سوم در محیط غنی سازی شده «موسیقیایی» قرار گرفتند. برای ارزیابی مهارت های حرکتی درشت و ظریف از مقیاس رشد حرکتی پی بادی (نسخه دوم) استفاده شد . در تحلیل داده ها از متغیرهای معادل سنی این آزمون استفاده شد. داده های حاصل با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس یک راهه تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان داد، بین میانگین نمره های معادل سنی در حرکات درشت (001/0P=) و میانگین نمره های معادل سنی در حرکات ظریف (001/0P=) در گروه های آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. یافته های حاصل نشان می دهد که تجربه ادراکی- حرکتی و موسیقی بر رشد حرکتی به طور کلی و بر معادل های سنی حرکات درشت و ظریف به طور اختصاصی تأثیر مثبت دارد. بنابراین، شرایط محیطی و تجربه عاملی مثبت در رشد مهارت های حرکتی پایه ای و بنیادی اطفال شرکت کننده در سه گروه تمرین بود.

مرحله ی تیک آف مهم ترین بخش یک اجرای پرش طول است و هدف اصلی آن تبدیل مناسب سرعت افقی به سرعت عمودی است. هدف از انجام این تحقیق، مقایسه ی ورزشکاران پرش طول سطح بالای آسیایی با نخبگان جهانی این رشته در اجرای تیک آف بود. نمونه های این تحقیق، هشت ورزشکار مرد رشته ی پرش طول با میانگین رکورد 28/0± 68/7 متر بودند که در چهارمین دوره ی مسابقات دوومیدانی داخل سالن بزرگ سالان قهرمانی آسیا در تهران شرکت داشتند. از 37 اجرای ورزشکارها حین برگزاری مسابقه با فرکانس 300 هرتز فیلم برداری شد و متغیرهای مورد نظر با استفاده از نرم افزار آنالیز حرکت به دست آمد. متغیرهای تحقیق، با استفاده از آزمون تی، یک نمونه ی مستقل با مقادیر مرجع مربوط به نخبگان جهان، مقایسه و تفاوت های معنادار در سطح 05/0 گزارش شد. نتایج به دست آمده، وجود تفاوت را، هم در الگوی سرعت و هم در نحوه ی اجرای مرحله ی تیک آف نشان داد. سرعت عمودی (001/0p<)، سرعت افقی (001/0p<)، کمترین زاویه ی زانو در مرحله ی تیک آف (046/0p=) و طول گام آخر (001/0p<)، کمتر از مقادیر مرجع بود. زمان تماس (003/0p=)، زاویه ی انحراف (001/0p<) و زاویه ی زانو در لحظه ی تماس (001/0p=)، بیشتر از مقادیر مرجع به دست آمد و افت شدید سرعت در فاز اول تیک آف مشاهده شد. به نظر می رسد که شرکت کننده های این مسابقه، علی رغم آگاهی از نکات تکنیکی، در اجرای صحیح آن ضعف داشتند. نظارت مداوم بر تمرین ها با استفاده از ابزارهای تحلیل حرکت برای تصحیح اشتباهات تکنیکی در کنار برنامه ریزی برای افزایش قدرت اکسنتریک اکستنسورهای زانو و افزایش سرعت بیشینه، ارتقای رکورد را در پی خواهد داشت.

هدف از این پژوهش، بررسی و رتبه بندی عوامل فردی موثر در احراز پست های مدیریتی در ادارات کل تربیت بدنی منطقه غرب کشور بود. روش تحقیق از نوع توصیفی - پیمایشی و جامعه آماری تحقیق شامل کارکنان ادارات کل تربیت بدنی منطقه غرب کشور بود که در استان های کردستان، ایلام، کرمانشاه و همدان و در زمان تحقیق 260 نفر بودند. حجم نمونه نیز برابر با حجم جامعه در نظر گرفته شد. ابزار تحقیق پرسشنامه ای در سه بخش بود: ویژگی های فردی، پرسشنامه استاندارد و سنجش انگیزه مدیریت اسمیت و ماینر (1982) و بخش سوم پرسشنامه محقق ساخته برای رتبه بندی عوامل موثر در احراز پست های مدیریتی بود که روایی محتوایی آن مورد تایید متخصصان قرار گرفت و ضریب اعتبار دو پرسشنامه به ترتیب 73/0 و 83/0 بود. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی و آمار استنباطی شامل کلوموگروف اسمیرنوف، آزمون های t دو گروه مستقل و رتبه ای فریدمن استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که از دیدگاه کارکنان ادرات کل تربیت بدنی منطقه غرب کشور، داشتن تحصیلات مناسب و گذراندن دوره های آموزشی، محبوبیت بین همکاران و داشتن سوابق درخشان در سمت های قبلی در اولویت های اول تا سوم عوامل موثر احراز پست های مدیریتی قرار دارد.

حس دهلیزی یکی از حس های اصلی درگیر در کنترل تعادل است که امکان ادراک صحیح وضعیت بدن را در شرایط مختلف ممکن می سازد. یکی از اقدامات اساسی برای سنجش حس دهلیزی، ساخت ابزارهای معتبر است. هدف از این پژوهش طراحی، ساخت و تعیین پایایی دستگاه حس دهلیزی است. پس از ساخت دستگاه به منظور بررسی پایایی آن، 20 شرکت کننده مرد از بین دانشجویان غیر ورزشکار به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. برای تعیین پایایی درون آزمونگر، از 20 آزمودنی 10 مرتبه اندازه گیری شد و برای اندازه گیری پایایی بین آزمونگران به 4 آزمونگر نحوه اندازه گیری با دستگاه آموزش داده شد. این آزمونگران از آزمودنی ها 4 مرتبه اندازه گیری کردند. برای ارزیابی پایایی ثبات زمانی دستگاه نیز آزمونگر در فواصل زمانی مختلف از 8 آزمودنی در 2 روز متناوب در زمان های صبح و عصر اندازه گیری بعمل آورد. تمام آزمون ها در دو صفحه ساجیتال (وضعیت حرکت به جلو و عقب) و فرونتال (وضعیت حرکت به طرفین) از آزمودنی ها انجام شد. از ضریب همبستگی برای بررسی پایایی درون آزمونگر و بین آزمونگران استفاده گردید. نتایج بدست آمده نشان داد ضریب همبستگی درون آزمونگر برای دستگاه در صفحه ساجیتال برابر 95/0 و در صفحه فرونتال برابر 93/0 و ضریب همبستگی بین آزمونگران در صفحه ساجیتال برابر 89/0 و در صفحه فرونتال برابر 85/0 بود. نتایج آزمون پایایی ثبات زمانی دستگاه در صفحه ساجیتال و فرونتال به ترتیب برابر 85/0 و 89/0 بود. نتیجه اینکه دستگاه مذکور از ضریب همبستگی درون آزمونگر و بین آزمونگر و پایایی زمانی بالایی در صفحات ساجیتال و فرونتال برخوردار است و می تواند برای سنجش حس دهلیزی در صفحات مذکور مورد استفاده قرار گیرد.

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه کمال گرایی و موفقیت ورزشی در ورزشکاران بود بدین منظور یک نمونه 74 نفری (44 پسر و 30 دختر) از دانشجویان رشته های مختلف ورزشی دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهران در این پژوهش شرکت کردند برای سنجش کمال گرایی از ورزشکاران خواسته شد مقیاس کمال گرایی مثبت و منفی را تکمیل کنند و برای ارزیابی موفقیت ورزشی مقیاس موفقیت ورزشی توسط مربیان و ورزشکاران اجرا شد نتایج پژوهش نشان داد بین کمال گرایی مثبت و منفی به ترتیب با موفقیت ورزشی همبستگی ساده مثبت و منفی وجود دارد اما فقط کمال گرایی مثبت می تواند تغییرات مربوط به موفقیت ورزشی را به صورت معنی دار پیش بینی کند کمال گرایی مثبت از طریق ویژگی هایی مانند واقع بینی پذیرش محدودیت های شخیص انعطاف پذیری احساس رضایت و خرسندی از عملکرد شخیص تقویت عزت نفس و اعتماد به خود و همچنین برداشت مثبت فرد از حمایت ها و ارزشیابی های اجتماعی با افزایش موفقیت ورزشی ارتباط دارد

هدف محوری این مقاله پاسخ به این سوال است که آیا در صحنه رقابت های المپیک تنها تعداد اندکی از کشور ها که در زمره قدرت های برتر اقتصادی هستند موفق بوده و در طی زمان از موقعیت انحصاری بر خورداربوده اند. علاوه بر این سهم سایر کشورها در اخذ مدال و موفقیت در پیکار های المپیک در طی زمان ارزیابی می شود. همانگونه که ارزیابی میزان رقابت و قدرت انحصاری در بازار های اقتصادی از اهمیت برخوردار است مطالعه و بررسی میزان رقابت وقدرت نسبی کشورها در پیکار های المپیک نیز از اهمیت برخوردار است. برای تحقق اهداف این مطالعه و پاسخ به سوالات، از شاخص های تمرکز مثل CR، آنتروپی و شاخص هرفیندال- هیرشمن به عنوان معیار ارزیابی اندازه رقابت و قدرت انحصاری اعمال شده در بازی های المپیک استفاده می شود. نتایج دلالت بر ان دارد که اندازه تمرکز در این بازی ها تقریبا بالاست اما در طی زمان میزان تمرکز کاهش یافته است. به عبارت روشنتر تعداد اندکی کشور از قدرت مسلط برخوردارند اما در طی زمان قدرت انحصاری انها روند نزولی داشته وقدرت رقابتی سایر کشورها در طی زمان افزایش یافته است. علاوه بر این یافته های این پژوهش دلالت برآن دارد بین شاخص توسعه انسانی و میزان موفقیت کشور ها در بازی های المپیک رابطه مثبتی برقرار است.

این پژوهش با هدف بررسی روایی و پایایی مدل تعهد ورزشی در دانشجویان ورزشکار انجام گرفت. 327 دانشجوی ورزشکار (206 پسر و 121 دختر) که به روش نمونه گیری لایه ای تصادفی انتخاب شده بودند، پرسشنامة مدل تعهد ورزشی اسکانلان و همکاران (1993) را تکمیل کردند. نتایج تحقیق عاملی اکتشافی نشان داد که مدل یادشده دارای پنج عامل (مؤلفه) است که در مجموع 67 درصد از واریانس کل مدل را تبیین می کردند. نتایج تحلیل عاملی تأییدی با استفاده از روش الگویابی معادلة ساختاری نشان داد که الگوی پنج عاملی برازندگی قابل قبولی با داده ها دارد. ضرایب آلفای کرونباخ به جز برای مؤلفه های مشغولیات جایگزین و فرصت های مشارکت در سطح قابل قبولی با داده ها دارد. ضرایب آلفای کرونباخ به جز برای مؤلفه های مشغولیات جایگزین و فرصت های مشارکت در سطح قابل قبولی (70 /0 = α) قرار داشت. ضرایب همبستگی حاصل از بازآزمایی نشان داد که این پرسشنامه (مدل) ثبات زمانی مناسبی دارد. یافته ها نشان داد که مدل تعهد ورزشی در نمونة دانشجویان ورزشکار از روایی و پایایی قابل قبولی برخوردار است. بنابراین، این مدل می تواند چارچوب نظری چندمتغیری با دسته بندی منجسم تر برای اندازه گیری تداوم رفتار مشارکت در یک ورزش خاص یا به طور کلی فعالیت جسمانی فراهم سازد.

هدف از پژوهش حاضر ارائه روشی علمی برای انتخاب مکان بهینه به منظور ساخت اماکن ورزشی است. برای دستیابی به این هدف، دو منطقة جنوبی شهر اصفهان به عنوان محدودة مطالعاتی نمونه در نظر گرفته شد و به منظور مکان گزینی اماکن ورزشی در آن ها از مدل های پیوسته و گسستة فضایی مبتنی بر ترکیب دو مدل تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و تاپسیس (TOPSIS) استفاده شد. مدل سازی اطلاعات در محیط نرم افزار Arc\GIS انجام شد. بدین ترتیب ابتدا اراضی محدوده با استفاده از مدل AHP به پنج طیف گسسته طبقه بندی شد و با استفاده از مشاهدة میدانی و نظرات محققان (با توجه به شرایط واقعی منطقه) چهار قطعه زمین (A, B, C& D) از میان اراضی با وضعیت بسیار مناسب برای ساخت استخرهای سرپوشیده (نمونة آماری) انتخاب شدند. در نهایت، با استفاده از مدل گسستة فضایی تاپسیس این زمین ها (ورودیهای تاپسیس) اولویت بندی شدند که ورودی C با کسب بیشترین امتیاز به عنوان بهترین ورودی انتخاب شد. قطعه زمین منتخب به لحاظ شاخص های قیمت، دشواری تملیک، ارزش کاربری موجود، شرایط ژئومورفیک (خاک، شیب، سطح آب زیرزمینی و ...)، انسجام و یکپارچگی، ایمنی، دسترسی، توزیع عادلانه و جمعیت، در مقایسه با سایر اراضی برای ساخت اماکن ورزشی در شرایط مناسب تری قرار داشت.

پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر تمرینات ویژه انفرادی، گروهی و مشارکتی بر عملکرد اجتماعی و شناختی کودکان نه تا 12 ساله مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی انجام گرفت و بدین منظور، 40 نفر از دانش آموزان پسر نه تا 12 ساله از مدارس ابتدایی مشهد انتخاب شدند. تشخیص اختلال هماهنگی رشدی با استفاده از پرسش نامه دی. سی. دی. کیو و آزمون ام. اَی. بی. سی2 و مصاحبه بالینی و تأیید روان پزشک صورت گرفت. شرکت کنندگان به چهار گروه (کنترل، انفرادی، گروهی و مشارکتی که از دو زیرگروه تشکیل شده بود) تقسیم شدند. گروه ها ، تمرینات منتخب را به مدت 24 جلسه و هر جلسه 60 دقیقه انجام دادند. آزمودنی ها قبل و بعد از تمرینات به وسیله آزمون های ام. اَی. بی. سی2 ، وایلند و آدمک گودیناف ارزیابی شدند و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیره صورت گرفت. نتایج نشان داد تمرینات ویژه انفرادی، گروهی و مشارکتی بر اختلال هماهنگی رشدی و عملکرد شناختی کودکان تأثیر معنا داری دارد ( P<0.05 ) ؛ اما بر عملکرد اجتماعی کودکان تأثیر معناداری ندارد ( P<0.05 ). بنابراین، برنامه های تمرینی ویژه انفرادی، گروهی و مشارکتی به بهبود اختلال هماهنگی رشدی و عملکرد شناختی در کودکان دی. سی. دی کمک می کند.

به تبع توسعه، نیاز به برنامه ریزی بلند مدت و جامع، از ضروریات است. از این رو هدف از پژوهش حاضر، تدوین برنامه استراتژیک پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی با هدف انجام مطالعات تطبیقی، تحلیل قوت ها، ضعف ها، فرصت ها و تهدیدها و تدوین استراتژی ها است. روش پژوهش آمیخته (کیفی - کمی) و بر مبنای هدف، از نوع پژوهش های کاربردی است. به منظور گردآوری داده ها، به بررسی اسناد و مدارک بالادستی، مطالعه ادبیات پیشینه و نظرات خبرگان پرداخته واز پرسشنامه عوامل محیط درونی و بیرونی اثرگذار بر عملکرد پژوهشگاه تربیت بدنی(93/0= α) استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل روسا و معاونین پیشین و حال پژوهشگاه، اعضای شورای پژوهشی و اعضای هیات علمی و کارکنان پژوهشگاه بود ( 50N=). نمونه پژوهش، به صورت تمام شمار و برابر با جامعه آماری در نظر گرفته شد. در این پژوهش در ابتدا به بررسی وضعیت موجود پژوهشگاه تربیت بدنی برمبنای (شاخص های نظارت و ارزیابی عملکرد وزارت علوم، تحقیقات و فناوری موسسه های پژوهشی) پرداخته شد. فهرست اولیه از وضعیت موجود پس از نهایی شدن در جلسات شورای خبرگان در قالب پرسشنامه ای برای نظرخواهی از نمونه آماری ارسال و جمع آوری گردید. جهت مقایسه و مطالعات تطبیقی از اطلاعات کشورهای کانادا، استرالیا، نیوزلند، چین، ژاپن و پکن و به منظور تدوین استراتژی ها از ماتریس ارزیابی عوامل داخلی و خارجی، ماتریس سوات و آزمون های آماری متناسب همچون آمار توصیفی، آزمون دوجمله ای و آزمون فریدمن استفاده شد. نتایج نشان داد که پژوهشگاه تربیت بدنی ازنقطه نظر موقعیت استراتژیک در موقعیتWO قرار دارد؛ ازاین رو از جمله استراتژی های پژوهشگاه تربیت بدنی به منظور استفاده از فرصت های روبرو و کاهش ضعف های درونی می توانند شامل موارد زیر باشد: تدوین نظام نیازسنجی و امکان سنجی نیازهای پژوهشی جامعه در حوزه تربیت بدنی و علوم ورزشی، تدوین نظام تجاری سازی دستاوردهای پژوهشی و نوآوری پژوهشگاه، برنامه ریزی به منظور هدایت منابع مالی به مأموریت اصلی پژوهشگاه و ..... با توجه به نتایج و یافته های پژوهش، می توان اذعان داشت که پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی با تکیه بر استراتژی های محافظه کارانه خواهد توانست به اهداف متعالی سازمانی خود دست یابد.

هدف از این تحقیق عبارت است از بررسی تاثیر بازی های خانگی بر عملکرد تیمهای حاضر در لیگ برتر فوتبال ایران در مسابقات سال 83-84 به این منظور اطلاعات مربوط به تعداد برد، مساوی، باخت، تعداد گل زده و خورده، کارتهای زرد و قرمز و تعداد امتیازات کسب شده توسط 16 تیم حاضر در بازیهای خانگی و خارج از خانه از طریق وب سایت www.soccerway.com و کتاب لیگ فوتبال 83-84 در یک نگاه کسب شده و با استفاده از آمار استنباطی و t تست تحلیل و تجزیه شده است. نتایج تحقیق نشان دهنده تاثیر مثبت عملکرد تیمها در مسابقات خانگی بوده، به طوری که تعداد برد در بازی های خانگی به طور معنی داری بیشتر از بازی های خارج خانه بوده (0.05> p ، 3.69=t)، تعداد باخت در بازی های خارج خانه بیشتر از بازی های خانگی بوده (0.05> p ، 5.96- = t)، همچنین تعداد گل زده در بازی های خانگی به طور معنی داری بیشتر بوده است (0.05> p، 4.30= t) و نیز در بازی های خانگی تعداد گل خورده کمتری مشاهده شد (0.05> p ، 3.71- = t). نتایج همچنین نشان می دهد که تعداد امتیاز کسب شده در بازی های خانگی بیشتر از بازی های خارج خانه بوده و تفاوت معنی دار است (0.05> p ، 5.18 = t). اما بین تعداد مساوی به دست آمده و نیز تعداد کارتهای زرد و قرمز در بازیهای خانگی و بازیهای خارج خانه تفاوت معنی داری مشاهده نشد (0.05< p). مجموع درصد امتیازات مربوط به فواید بازی خانگی بیشتر از بازیهای خارج خانه بوده است (53.4 درصد در برابر 35.9 درصد). نتایج این تحقیق نشان دهنده عملکرد بهتر تیمها در بازی های خانگی است.

هدف پژوهش حاضر، بررسی وضعیت گردشگری ورزشی در شهر مشهد بر اساس تحلیل SWOT بود. نوع پژوهش توصیفی- تحلیلی بود که به روش پیمایشی انجام گردید. جامعه آماری تحقیق شامل 105 نفر از اساتید دانشگاه، کارشناسان تربیت بدنی، کارشناسان گردشگری و راهنماهای تورهای گردشگری بودد که همه افراد به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه 49 سؤالی محقق ساخته بود که عوامل تأثیرگذار بر گردشگری ورزشی را در 5 شاخص اقتصادی و بازاریابی، اجتماعی و فرهنگی، جاذبه های گردشگری، تجهیزات و رویدادهای ورزشی و خدمات را که به کمک اساتید دانشگاه و متخصصین حوزه گردشگری و ورزش و با استفاده از روش دلفی، شناسایی شد، در قالب 4 مؤلفه نقاط قوت، نقاط ضعف، فرصت ها و تهدیدها مورد مطالعه قرار داد. روایی پرسشنامه براساس ضریب کندال 83/0 و پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ 89/0 بدست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی شامل فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی شامل آزمون t تک متغیره، آزمون فریدمن و آزمون تحلیل واریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد از دیدگاه افراد مورد مطالعه، کیفیت اسکان در هتل ها مهم ترین نقطه قوت، عدم وجود افراد متخصص در پست های مختلف مهم ترین نقطه ضعف، وجود دادوستد و بازار وسیع در مشهد مهمترین فرصت و عدم وجود حامیان مالی ورزشی مهم ترین تهدید در زمینه گردشگری ورزشی در شهر مشهد می باشد. نتایج آزمون F در سطح 05/0≥p برای نقاط قوت 74/1، نقاط ضعف 82/0، فرصت ها 23/0 و تهدیدها 76/1 مشاهده گردید که بیانگر تفاوت معناداری بین دیدگاه گروه های مختلف کارشناسان در خصوص نقاط قوت، نقاط ضعف، فرصت ها و تهدیدهای گردشگری ورزشی در شهر مشهد نمی باشد؛ همچنین در اولویت بندی شاخص ها، شاخص اقتصادی و بازاریابی مؤثرتر از سایر شاخص ها در زمینه گردشگری ورزشی در شهر مشهد شناخته شد.

هدف از انجام پژوهش نیمه تجربی حاضر، بررسی تأثیر واحدهای تربیت بدنی عمومی یک و دو دانشگاه بیرجند بر هویت ورزشی دانشجویان است. بدین منظور، مقیاس 22 گزینه ای هویت ورزشی ساخته شده توسط چزلاک (2004) در دو مرحله اولین و آخرین جلسه کلاس های تربیت بدنی عمومی یک و دو نیمسال دوم سال تحصیلی 1387- 88، در اختیار 387 دانشجوی مقطع کارشناسی دانشگاه بیرجند با میانگین سنی 79/1±54/20 قرار گرفت. نمونه آماری به طور تصادفی با تخصیص متناسب در هر طبقه انتخاب و به چهار گروه تقسیم شدند که عبارتند از: تجربی واحد عمومی 1 (150=N)، کنترل واحد عمومی 1 (40=N)، تجربی واحد عمومی 2 (159=N) و کنترل واحد عمومی 2 (40= N). روایی محتوایی پرسشنامه توسط متخصصان و ثبات درونی آن نیز در مطالعه ای مقدماتی با آلفای کرونباخ 89/0 تأیید شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های کولموگروف - اسمیرنف، t گروه های همبسته و t گروه های مستقل در سطح معنیداری 05/0>p استفاده شد. یافته ها نشان داد واحدهای تربیت بدنی عمومی 1 (863/1- =t، 065/0=p) و تربیت بدنی عمومی 2 (333/1- =t، 185/0= p) دانشگاه بیرجند بر هویت ورزشی دانشجویان تأثیرگذار نیستند، در حالی که واحد تربیت بدنی عمومی 1 به طور معنیداری بر خرده-مقیاس های انحصارگرایی (767/3- =t، 001/0= p)، هویت اجتماعی (693/4 =t، 001/0= p)، تأثیرپذیری منفی (038/2 =t، 043/0= p) و هویت خود (183/3- =t، 002/0= p) دانشجویان تأثیرگذار بوده و واحد تربیت بدنی عمومی 2 تنها بر خرده مقیاس هویت خود آزمودنیها تأثیرگذار است (162/3- =t، 002/0= p). بر پایه یافته ها، واحدهای تربیت بدنی عمومی 1 و 2 دانشگاه بیرجند در دستیابی به اهداف خود که مهم ترین آن ها بهبود نگرش و مشارکت مورد انتظار از سوی دانشجویان است ناتوان به نظر میرسند.

هدف این تحقیق، بررسی تأثیر سه روش تمرین متغیر بر یادگیری یک مهارت است. روش تحقیق این پژوهش، نیمه تجربی است. جامعه آماری تحقیق شامل مدارس ابتدایی شهریار کرج بود که یکصد آزمودنی به صورت در دسترس انتخاب شدند. این نمونه آماری به طور تصادفی چهار گروه 25 نفره تقسیم شدند که سه گروه برای اجرای برنامه های تمرین متغیر و یک گروه، به عنوان گروه گواه انتخاب شدند. گروه های سه گانه تمرین متغیر به طور تصادفی به گـروه های «الف» ، «ب» و «ج» نامگذاری شدند. به منظور تغییر شاخص ها، قطر و وزن توپ و مسافت تا هدف دستکاری شد. گروه «الف» پاس بغل را از 5 فاصله و با توپ شماره 4، گروه «ب» از 15 فاصله و با توپ شماره 4 و گروه «ج» از 15 فاصله و با توپ های 3 و 5 انجام دادند. هر آزمودنی در هر جلسه می توانست 60 ضربه بزند که این تکلیف شامل 12 ضربه از هر 5 فاصله بود. گروه «ب» از 15 فاصله و از هر فاصله 4 ضربه زدند. ضربـه های گروه «ج» نیز مانند گروه «ب» بود، با این تفاوت که هر 20 ضربه را با شماره توپ یکسانی زدند. این تمرین ها در 3 روز انجام شد و پس از 48 ساعت، آزمون یادداری و انتقال انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها، آزمون پاس بغل پای مور- کریستین بود. روش آماری استفاده شده، آزمون تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی توکی بود. حاصل تحلیل امتیازها در مرحله یادداری نشان داد که بین عملکرد یادداری گروه «ب» و گروه گواه تفاوت معنی داری وجود ندارد (95/0 = ?). همچنین، بین عملکرد گروه های چهارگانه در آزمون انتقال تفاوت معنی داری مشاهده نشد (95/0 = ?). نتیجه کلی اینکه متغیر ساختن بیش از اندازه تمرین و نیز افزایش تعداد تکرارها، موجب افزایش بیشتر یادگیری در این مهارت نخواهد شد.

هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی علل عدم شرکت دانش آموزان دختر مقطع دبیرستان شهرستان تربت حیدریه در فعالیت های ورزشی فوق برنامه با خارج از مدرسه مدرسه است بدین منظور 354 نفر از دانش آموزان این شهرستان به طور تصادفی تصادفی بر اساس جدول ارنسکی انتخاب شدند که پس از توزیع و جمع آوری پرسشنامه حجم نمونه به 268 نفر تقلیل یافت ابزار اندازه گیری در این تحقیق استفاده از پرسشنامه در دو بخش مشخصات فردی 9 سئوال و بخش سئوالات اصلی بیست سوال بود باتوجه به اهداف و سوالات تحقیق و نتایج حاصله اهم محدودیت ها و موانع شرکت آزمودنی ها در فعالیت های ورزشی فوق برنامه به این قرارمی باشد کمبود فضا و امکانات لازم 69/87% وعدم توجه مسولان 15/84% نامناسب بودن وقت فعالیت اماکن ورزشی 58/81% نداشتن وقت آزاد 06/69% زیاد بودن هزینه شرکت در فعالیت های ورزشی فوق برنامه 3/67% ترس از افت تحصیلی 04/64% عدم تخصص مربیان اماکن ورزشی 02/64% مزاحمت از جانب دیگران در مسیر رفت و برگشت 92/59% نداشتن اطلاعات کافی در مورد ورزش 51/55% عدم علاقه به ورزش 01/53% ومخالفت والدین 82/43%

از بین تعداد 500 نفر دانشجوی پسر دانشگاه آزاد اسلامی بروجرد که در نیمسال دوم 1378-1379 درس تربیت بدنی عمومی را اخذ کرده بودند ،تعداد 60 نفربه طور تصادفی ساده انتخاب ومجدداً به صورت تصادفی ساده به سه گروه 20 نفری تقسیم شدند هرسه گروه درابتدای کار در پیش آزمون شرکت کردند.سپس مقرر شد گروه اول هیچ گونه فعالیت خاصی انجام ندهد وگروه دوم به مدت 18 جلسه ،هفته ای سه جلسه وهر جلسه به مدت 15 دقیقه مهارت پرتاب آزاد بسکتبال را عملاً تمرین کند وگروه سوم به مدت 18 جلسه ،هرهفته سه جلسه ودرهرجلسه ابتدا 5/7 دقیقه به صورت تصویر پردازی ذهنی در محیطی آرام ونیمه تاریک پرتاب آزاد بسکتبال رادر خیال تمرین کنند وسپس 5/7 دقیقه ی دیگر عملاً به تمرین مهارت پرتاب آزاد بسکتبال بپردازند. درمورد تمرین ذهنی از روش هیک من وبه منظور امتیاز دهی مهارت پرتاب آزاد بسکتبال ،از تست استاندارد شده ی ایفرد استفاده شد.پس از پایان مرحله ی اجرایی از هر سه گروه پس آزمون به عمل آمد .برای تجزیه وتحلیل آماری از آزمون معنی دار بودن تفاوت بین دو گروه همبسته وتحلیل واریانس یک طرفه وآزمون توکی استفاده شد.نتایج تحقیق نشان داد هرچند که گروه تمرین جسمانی نسبت به گروه غیر فعال پیشرفت کرده بود، اما گروه سوم که مهارت راهم به صورت ذهنی وهم به صورت جسمانی تمرین کرده بودند، به طور معنی داری حتی نسبت به گروه تمرین جسمانی پیشرفت حاصل کرده بود.

هدف از انجام مطالعه حاضر مقایسه نیروی برشی قدامی زانو در پای چرخیده به داخل و خارج و نرمال در حرکت فرود تک پا بود. آزمودنی های تحقیق را 30 نفر(15 مرد و 15 زن) از دانشجویان فاقد هرگونه آسیب (سن 73/1±00/22 سال و وزن 24/7±32/73 کیلوگرم و قد 34/5±08/175 سانتی متر) رشته تربیت بدنی تشکیل دادند. آزمودنی ها بر اساس تست افتادگی ناوی در هر جنس در سه گروه پای چرخیده به داخل و خارج و معمولی قرار گرفتند. آزمودنی ها از روی جعبه ای به ارتفاع 30 سانتی متر و به فاصله 15 سانتی متر از صفحه نیرو، به صورت تک پا روی مرکز صفحه نیرو فرود آمدند. اطلاعات مربوط به نیروها از طریق صفحه نیرو جمع آوری و بوسیله تقسیم کردن بر وزن افراد، نرمال و سپس فیلتر گردیدند. حداکثر نیروی عکس العمل زمین در جهت خلفی به عنوان نیروی برشی قدامی زانو(معادل فشار بر ACL) در نظر گرفته شد. جهت مقایسه سه گروه پای مردان و همینطور مقایسه سه گروه پای زنان از تحلیل واریانس یک راهه استفاده گردید. نتایج نشان داد گروه پای چرخیده به داخل زنان نسبت به دو گروه دیگر زنان تفاوت معناداری از لحاظ نیروی برشی قدامی زانو دارند. احتمالا زنانی که پای چرخیده به داخل دارند نسبت به دو گروه دیگر زنان بیشتر در معرض صدمه به ACL می باشند.

هدف این تحقیق عبارت است از یافتن رابطه بین شیوه های اعمال قدرت مربیان (از دیدگاه مربیان و ورزشکاران) با رضایت مندی ورزشکاران زن عضو تیم های ورزشی نوجوانان، جوانان، و بزرگسالان استان مازندران. تمامی مربیان (166N=) و 285 ورزشکار باشگاهی از 4 رشته گروهی و 4 رشته انفرادی (1492(N= در این تحقیق شرکت کردند و به پرسشنامه قدرت مربیان و پرسشنامه رضایت مندی ورزشکاران پاسخ دادند. پرسشنامه استاندارد قدرت با 15 سؤال 9 ارزشی لیکرت و پرسشنامه استاندارد رضایت مندی با 14 سؤال 7 ارزشی لیکرت، پس از ترجمه و اظهار نظر 10 عضو هیئت علمی رشته تربیت بدنی تایید شد. در مطالعه ای راهنما و با یکبار اندازه گیری، ثبات درونی پرسشنامه قدرت از دیدگاه 15 مربی 81/0=r، و از دیدگاه 15ورزشکار 82/0=r، و پرسشنامه رضایت ورزشکاران نیز با همان ورزشکاران 88/0=r برآورد شد. تمامی فرضیه ها با آزمون های آماری ضریب همبستگی کندال و آزمون یومان- ویتنی و آزمون کروسکال والیس در سطح معناداری (05/0P≤) تجزیه و تحلیل شدند. یافته های تحقیق نشان داد از دیدگاه هر دو گروه، استفاده از قدرت تخصص مربی در اولویت اول و استفاده از قدرت تنبیه در اولویت آخر قرار دارد. از بین 5 شیوه اعمال قدرت مربیان فقط بین قدرت تخصص، پاداش، و قدرت قانونی مربیان با رضایت مندی ورزشکاران از رفتار و تعامل مربی رابطه مثبت، پایین، و معناداری وجود داشت (37/0-33/0 R=).