رویکردی نقش گرا به ساختار اطلاعاتی جمله در ترجمه
حوزه های تخصصی:
"سازمان متنی جمله بر ساخته کنش متقابل دو سیستم موازی و در هم تنیده است که در نظام اصطلاحی دستور نقش گرا با عنوان ساختار اطلاعاتی و نظام آغازگری- بیانگری از آنها یاد می شود. در هر بافتار معین، گوینده یا نویسنده با انتخاب نوع الگوهای آغازگری و اطلاعاتی و نقش کردن یکی بر دیگری به گفتمان متنیت می بخشد و آن را به محیط پیرامون ارتباط می دهد. صورتهای گوناگون تطبیق یا عدم تطبیق سازه های آغازگر بر عناصر اطلاعاتی نوعا در نتیجه اعمال گروههای نواختی بر زنجیره گفتار به ایجاد درجات متفاوتی از ساختهای نشاندار می انجامد که در بردارنده معانی و نقشهای ضمنی است. اهمیت این ساختارها در ترجمه به حدی است که میزان نیل به تعادل کارکردی و تحقق متنیت در ترجمه را می توان بر مبنای نحوه انعکاس آنها در زبان مقصد ارزیابی کرد. از آنجایی که سازمان اطلاعاتی جمله نوعا از عوامل زبر زنجیری متاثر می شود، لذا در گونه نوشتار و در غیبت گوینده یا نویسنده، نوع خوانش مترجم/ خواننده است که الگوهای توزیع اطلاعات را در سطوح زبانی خرد تعیین می کند و این دقیقا همان جایی است که فرایند ترجمه به چالش کشیده می شود.
"