فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۸۸۱ تا ۹۰۰ مورد از کل ۱٬۰۶۶ مورد.
تأثیر جهانی شدن بر تحولات فرهنگی در کشورهای منطقه خلیج فارس(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
یکی از حوزههایی که جهانی شدن در آن تأثیرات مشخص و روشنی بر جای گذاشته، حوزه فرهنگ است. جهانی شدن فرهنگ، در مناطق مختلف جهان و در حوزههای متنوع فرهنگی چالشهایی جدی پدید آورده است. منطقه خلیجفارس و کشورهای حاشیه جنوبی آن نیز از این امر مستثنی نبودهاند و جهانی شدن فرهنگ بخشهای مختلف زندگی آنها را تحتالشعاع قرار داده است.
جهانی شدن فرهنگ که با استفاده از گسترش فناوریهای رسانهای در قالب شبکههای متنوع ماهوارهای و راهاندازی شبکة جهانی اینترنت خود را بر این منطقه تحمیل کرد، تأثیرات شگرفی را به دنبال داشت. از عمدهترین این تغییرات کاهش سطح وفاداریهای قبیلهای و تقویت مفهوم شهروندی، تعریف دوباره از جایگاه زن و افزایش تضاد میان نخبگان فکری را میتوان نام برد. راهبرد دولتها و اندیشمندان این کشورها در مقابل این پدیده در حال تبدیل از مقاومت به تعامل است و باز کردن فضای فرهنگی، فاصله گرفتن از ملتها، سنن و عادات عشیرهای و حرکت به سمت ترکیب مناسب عناصر ارزشمند سنتی، فرهنگی و ارزشهای جدید متخذ از میراث بشری، از جمله اقدامات آنان به شمار میرود.
ماهواره و مسئولیت نهادهای اجتماعی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
به گفته بسیاری از اندیشمندان، مهمترین عاملی که چهرة قرن بیست و یکم و شیوة زندگی فرزندان ما را تعیین خواهد کرد، فناوری است که به ویژه در زمینه ارتباطات در صدد است تا جهانی متفاوت با آنچه که میشناسیم بنا کند. پیشگامان دنیای آینده مدتهاست که به زندگی ما راه یافتهاند و ماهوارههای بینالمللی که برنامههای آنها به طور مستقیم از طریق گیرندههای خانگی دریافت خواهد شد نیز در راهند. دگرگونی مهمی که در پی این اتفاق رخ خواهد داد، به ویژه در کشورهای جهان سوم چنان اهمیت دارد که نه فقط دولتمردان بلکه همه ما باید به آن بیندیشیم.
امواج ماهوارهای با قانون، مقررات و ابزار رسانهای موجود قابل کنترل نیست. بنابراین، سیاست استفادة صحیح از آن باید مدنظر مدیران و برنامهریزان جوامع از جمله مدیران و برنامهریزان کشور ما باشد.
نگاهی بر فناوری ماهوارههای پخش مستقیم(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
یکی از آرزوهای بشر از آغاز تاریخ تا امروز، برقراری ارتباط با همنوعان خود در مناطق دور و نزدیک بوده است و از این رو همواره در راه ایجاد این ارتباط و تکامل آن تلاشهای زیادی کرده است.
انسان هزاران سال متکی به صورتهای ارتباط بدوی اما مناسب با جامعة زمان خود بود. چهارچوب این روشهای ارتباطی که در زمان خود، هم در دسترس بود و هم نیازهای اجتماعی را پاسخ میگفت، به تناوب در اطراف راههای جنگلی، جادهها و رودخانهها پدید میآمد. با گذر از مراحل پیامرسانی از طریق آتشی که بر فراز کوهها روشن میشد و به کار گرفتن قاصدان پیاده یا سواره و ارسال پیام به وسیله کالسکه یا قایق، ارتباطات توسعه یافت.
همگام با پیدایش وسایل قویتر و مؤثرتر ارتباطی، تمدنها، امپراطوریها و نهادهایی از هر نوع ظهور کردند و از میان رفتند. از حوالی 1840، که الفبای مورس تلگراف را قابل استفاده و مرسوم کرد، جریان مداومی از اختراعات برای ارتباط دورتر و سریعتر پدید آمد. تا سال 1927، ایجاد ارتباط با فراسوی اقیانوسها فقط به عهده تلگراف بود، اما در این سال برای نخستین بار، ارسال صوت از طریق رادیو ممکن شد و به دنبال آن رادار و تلویزیون نیز یکی پس از دیگری پا به عرصه وجود گذاشتند.
با پرتاب اولین قمر مصنوعی به فضا که توسط اتحاد جماهیر شوروی و در سال 1957 صورت گرفت، عرصه جدیدی در ارتباطات بینالمللی گشوده شد و فضا به تسخیر انسان در آمد. بر همین اساس و در کنار استفادههای مختلف از ماهواره، با ارسال اولین ماهواره مخابراتی (تله استار) به مدار زمین، از سال 1363 به تدریج ماهوارهها، به ویژه ماهوارههای پخش مستقیم به یکی از مهمترین وسایل ارتباطی بینالمللی تبدیل شدند.
ماهواره یا قمر مصنوعی که به عنوان پدیدهای شگرف در قرن بیست و یکم نگریسته میشود، همچنان در حال رشد و تکامل است، به نحوی که آینده آن قابل پیشبینی نیست. این وسیله نوین با توجه به توانایی خود در کسب اخبار و ارسال پیام به نقاط دور دست در زمینههای مخابراتی، ارسال برنامههای رادیو ـ تلویزیونی، پیشبینی وضع آب و هوا و تغییرات جوی و بالاخره امور نظامی و جاسوسی بر دیگر جنبهها غلبه داشته است.
امروزه ابعاد تجاری ماهواره در امور مخابراتی یا فروش عکسهای ماهوارهای، اهمیت این محصول ساخت بشر و استفاده از آن را مضاعف کرده است.
در این گفتار بر آنیم که برخی از مسائل مربوط به این تکنولوژی نوین را از قبیل تاریخچه پیدایش، سازمانهای فعال در زمینه ماهواره و… مورد بررسی قرار دهیم.
سخن نخست(ماهواره)(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
ظهور فناوریهای نوین در هر جامعهای همواره تردیدها، سردرگمیها و ناآرامیهایی را به همراه داشته است که البته تا حدی هم طبیعی است زیرا این گونه فناوریها در مثل به غذای ناشناختهای میماند که انسان برای اولین بار، به صرف آن دعوت میشود. بدیهی است که اگر در چنین شرایطی نوع ترکیب و نحوه پخت و مصرف غذا نیز تازگی داشته و برای مصرفکننده آشنا نباشد این بیتصمیمی و تردید مضاعف خواهد شد......
رادیو اینترنتی
جهانی شدن و ترویج
موانع قانونمندی پخش تلویزیونی ماهوارهای در حقوق بینالملل(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
علیرغم افزایش خیرهکنندة تعداد کانالهای تلویزیونی که از طریق ماهوارهها اقدام به پخش برنامههای رادیویی و تلویزیونی برای بخش اعظمی از کشورهای دنیا و یا حتی تمام کشورهای دنیا میکنند و علیرغم افزایش روزافزون تعداد کشورهایی که وارد قلمرو پخش برنامههای تلویزیونی ماهوارهای به عنوان مهمترین رسانه جهانی روز دنیا شدهاند، متأسفانه تاکنون جامعه جهانی نتوانسته است پدیده «پخش برنامههای تلویزیونی ماهوارهای» را به عنوان یکی از موضوعهای مهم ارتباطات و حقوق بینالملل قانونمند کند.
این مسئله، یعنی قانونمند نبودن پخش برنامههای تلویزیونی ماهوارهای در حقوق بینالملل به بروز مسائل و مشکلاتی در عرصه ارتباطات و حقوق بینالملل منجر شده است که اگر همچنان ادامه یابد قطعاً در آینده به مشکلات و مسائل بیشتری در جامعه جهانی دامن خواهد زد و علاوه بر خدشهدار کردن سلامت ارتباطات بینالمللی حتی صلح و امنیت بینالمللی را نیز به مخاطره خواهد افکند. بیان این نکته به معنای آن نیست که جامعه جهانی (دولتها و مجامع بینالمللی) به مقوله ضرورت قانونمند کردن پخش برنامههای تلویزیونی ماهوارهای توجهی نداشتهاند و برای حصول به این هدف اهتمامی نورزیدهاند؛ بلکه همان گونه که در ادامه این مقاله خواهد آمد تقریباً تمامی تلاشهای دولتها و مجامع بینالمللی برای قانونمند کردن پخش برنامههای تلویزیونی ماهوارهای در حقوق بینالملل به موانعی برخورد کرده است که دست یافتن به این هدف را تا حد زیادی دشوار میسازد. در این مقاله، موانع و دلایل ناکامی جامعه جهانی در خصوص عدم تصویب کنوانسیون یا معاهده جامع و خاصی که متضمن تمامی جنبههای پخش تلویزیونی ماهوارهای باشد به ترتیب در چهار مبحث تحت عنوان مسائل سیاسی، حقوقی، فرهنگی و فنی مورد بحث و بررسی قرار میگیرد تا هم با وقوف بر این مسائل و موانع، سیاستهای کلان ملی در خصوص پخش و دریافت برنامههای تلویزیونی ماهوارهای با مطالعه و احتیاط بیشتری تدوین شود و هم با استفاده از ابزارها و توانمندیهای بالقوه و بالفعل ملی و بینالمللی در شکلگیری و قانونمندی حاکم بر پدیده مهم پخش برنامههای تلویزیونی ماهوارهای در حقوق روابط بینالملل مشارکت داشته باشیم.
در پایان این اشاره کوتاه باید یادآور شد که نگارنده به هیچ وجه معتقد نیست تاکنون هیچ معاهده یا کنوانسیونی که ولو به طور جزئی به مقوله «پخش برنامههای تلویزیونی ماهوارهای» پرداخته باشد تنظیم نشده است زیرا غیر از کنوانسیون 1936 ژنو که مبین اصول حقوق بینالملل عام در خصوص پخش برنامههای رادیویی است1 معاهدات فضا و بعضاً معاهدات دیگری نیز وجود دارند که به صورت جزئی به بعضی از جنبههای پخش تلویزیونی ماهوارهای پرداختهاند اما صرف نظر از این که بین دولتها و حقوقدانان اختلافات جدیای در خصوص شمول برخی از کنوانسیونهای مذکور بر این امر وجود دارد، وضعیت فعلی حکایت از آن دارد که این کنوانسیونها پاسخگوی اکثر قریب به اتفاق مسائل و جنبههای حقوقی، سیاسی، فرهنگی و حتی فنی مسئله نیستند و تلاشهای جامعة جهانی نیز به دلیل موانعی که موضوع بحث این مقاله است تاکنون منجر به وفاق عام دولتها نشده است.