فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۶۰۱ تا ۶۲۰ مورد از کل ۵٬۱۵۵ مورد.
جایگاه " رژیم امنیتی منع اشاعه" در سیاست خارجی آمریکا (2007- 1949)(مقاله علمی وزارت علوم)
مفهوم "منع اشاعه "به سیاست ها و اقدام هایی اشاره دارد که در سطوح ملی و بین المللی در جهت اعمال نظارت و کنترل بر جریان انتقال سلاح های کشتار جمعی و تکنولوژی های پیشرفته ی مربوط شکل می گیرد. بر این مبنا، این مفهوم از ارتباط ماهوی خاصی با ترتیبات چند جانبه ی ناظر بر صدور تکنولوژی برخوردار است، نهادهای بین المللی که از بعد نظری در چارچوب "نظریه ی رژیم های بین المللی امنیتی " معنا می‌یابد. در این نوشتار، ضمن آشنایی با ویژگی نظری و کارکردی ترتیبات یاد شده، به ویژه کوکوم، ان پی تی، ام تی سی ار و وسنار سعی می شود جایگاه ترتیبات مزبور به عنوان عناصر اصلی رژیم جهانی منع اشاعه در سیاست خارجی(امنیتی) آمریکا (در دوره های جنگ سرد و بعد از آن) مورد بررسی قرار گیرد.
عراق جدید، شیعیان و انتخابات دوم پارلمانی
حوزه های تخصصی:
تهدیدات اسرائیل علیه خاورمیانه
حوزه های تخصصی:
بررسی روابط روسیه و اتحادیه اروپا و چشم انداز آن
حوزه های تخصصی:
پس از پایان جنگ سرد و فروپاشی نظام دو قطبی، اتحادیه اروپا فرصت بیشتری برای ایفای نقش در عرصه منطقه ای و بین المللی پیدا کرد. از طرف دیگر، روسیه نیز به دلیل تحولات گسترده ای که در این کشور اتفاق افتاده بود، به دنبال یافتن جایگاه جدیدی برای خود بود. تغییر شرایط نظام بین الملل، ورود بازیگران جدید و قدرتمند، گسترش اتحادیه اروپا به شرق و مجاورت مرزی با روسیه و وابستگی متقابل و روزافزون این دو بازیگر در زمینه های گوناگون، از جمله مهم ترین عواملی بود که سبب همکاری و تعامل فزاینده دو طرف شد. در یک روند کلی، روابط روسیه و اتحادیه اروپا سیر صعودی داشته و این دو بهیکدیگر نزدیکتر شده اند. با این حال، این روند با فراز و نشیب های زیادی همراه بوده و مؤلفه های سیاسی، امنیتی و اقتصادی بر روابط این دو بازیگر تأثیرگذار بوده است. این مؤلفه ها، از ماهیت دوگانه ای برخوردار بوده و سبب بیثباتی در این روابط شده است
ماهیت رفتار سیاسی روسیه در منطقه آسیای مرکزی و چالش های فراروی جمهوری اسلامی ایران(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
از نظر راهبران روسیه، حوزه نفوذ سنتی اتحاد جماهیر شوروی به ویژه آسیای مرکزی و قفقاز نخستین سنگر پدافندی برای پاسداری از امنیت ملی روسیه است و رفتار مسکو بر سیاق دوران روسیه تزاری و شوروی سابق، باید به دنبال اعمال سلطه بر این منطقه باشد. با وجود این، روسیه در طول دو دهه اخیر، رویکردهای مختلفی در قبال آسیای مرکزی در پیش گرفته که در نگاه اول ممکن است تداعی کننده سردرگمی سران کاخ کرملین باشد؛ اما با بررسی دقیق علت اتخاذ چنین رویه ای، می توان دریافت که این رویکردها صرفا تاکتیکی، و به منظور تحقق راهبرد کلان روسیه در آسیای مرکزی بوده اند.آنچه که برای جمهوری اسلامی ایران اهمیت دارد، این است که روسیه در روند تحقق راهبرد و اعمال سلطه بلامنازع خود بر آسیای مرکزی، از چه منظرهایی نفوذ کشور ما را در این منطقه با محدودیت روبه رو می سازد. استدلال مقاله حاضر بر این است که علایق ژئوپلیتیکی ایران و روسیه در این منطقه در بسیاری از زمینه ها از جمله رژیم حقوقی دریای خزر، ترانزیت انرژی و رقابت های اقتصادی به طور طبیعی در تعارض با یکدیگر قرار دارد؛ چرا که اساسا هر اندازه نفوذ سیاسی– اقتصادی و فرهنگی ایران در این منطقه افزایش یابد، به طور طبیعی از دامنه فرصت های روسیه برای بهره برداری از موقعیت جغرافیایی خود کاسته خواهد شد.
یادداشت سردبیر
قفقاز، تعامل یا تقابل
حوزه های تخصصی:
پس از فروپاشی شوروی، بالکان جدیدی در شمال غرب ایران شکل گرفت که می تواند به عنوان فرصت و یا تهدید عمل کند که به نظر می رسد اگر ایران نظام جدید جهانی را بخوبی بشناسد می تواند از این تغییرات استفاده نموده و منافع خود را تعقیب کند. که ایجاد چنین فرصتی مستلزم کنکاش دقیق در منطقه و بررسی روابط قدرت های موجود منطقه ای و فرامنطقه ای بر اساس موقعیت جغرافیایی، جغرافیای سیاسی، ژئوپولیتیک و ژئواکونومیک است که این شرایط تعیین کننده میزان استفاده ایران است. توجه به تغییرات نظام جهانی پس از فروپاشی و توجه به این مسئله که در نزاع قدرت امروزی رقابت بر سر تعامل است نه تقابل، بسیار تعیین کننده به نظر می رسد. که علامت این داستان علائق مشترک قدرت های بزرگ است که در منطقه خود نمایی می کند. به نظر می رسد قدرت های فرامنطقه ای درصدد تکمیل حلقه محاصره ایران در قفقاز هستند. و علائم واضحی از نزدیکی ایالات متحده و روسیه قابل رویت است. که این نزدیکی بدون ایران تهدیدی است که می تواند تولید خطر کند و ایران را در انزوای جدی قرار دهد.
ادامه اشغال با شهرک سازی: ماهیت رژیم صهیونیستی اسراییل
حوزه های تخصصی:
شهردار صهیونیست بیت المقدس در اواخر سال 2009 در یک سخنرانی در لندن با اشاره به برنامه های آتی شهرداری بیت المقدس برای گسترش شهرک سازی گفت : « براساس برنامه 10 ساله ، شهرداری بیت المقدس 50 هزار خانه جدید در این شهر می سازد . آمریکا هرگز حاکمیت اسراییل بر بیت المقدس را نپذیرفته است ، درحالی که همواره به دنبال فشار آوردن بر اسراییل است . » این سخنان و سخنان بنیامین نتانیاهو برخی را برآن داشت تا با توجه به برخی جدلهای بین سران اسراییل و آمریکا چنین اظهاراتی را کارشکنی اسراییل و جلوگیری از پیشرفت طرح جورج میچل نماینده اوباما در خاورمیانه تلقی کنند . این امر به ویژه زمانی بارزتر می شد که اسراییل همواره از خطر حماس ، حزب الله ، ایران و سوریه و ضرورت مقابله آمریکا و جهانیان با این خطر و جنگ علیه آنها سخن می گفت . این مقاله به دنبال آن است که با مروری بر شهرک سازی در تاریخ اسراییل ، ثابت نماید شهرک سازی جزیی از ماهیت اسراییل است و مسئولان این رژیم هرچند از طرح موضوع شهرک سازی و اقدام عملی در این خصوص و اینکه هیچ حرفی از صلح به میان نیاید و هرگونه ابتکار عملی به شکست بینجامد ، خشنود خواهند شد ، ولی انتقال یهودیان به فلسطین اشغالی و شهرک سازی با ماهیت اسراییل عجین شده و این امر در چارچوب راهبرد کلان این رژیم قابل تحلیل است . در هر صورت این موضوع می تواند دلیلی باشد برای اینکه برنامه شهرک سازی در قدس پیش و پس از تشکیل اسراییل و به ویژه پس از اشغال بخش شرقی بیت المقدس مورد بررسی بیشتر قرار گیرد .
کشورهای عربی و اسلامی و جنگ سی و سه روزه
حوزه های تخصصی: