علیرضا ناظرفصیحی

طنز نیز مثل هر امر دیگری نسبی است، یعنی در زمان‌های مختلف و شرایط گوناگون تغییر می‌کند. امکان دارد در برهه‌ای طنز ازبین برود و جایش را به انواع دیگر هنر دهد. بررسی علت‌های بروز این تغییرات لایه‌های زیرین خاستگاه اجتماعی طنز را تشکیل می‌دهد. می‌توان شوخی و کمددی را ابزاری دانست که در راستای ایجاد تعادل روانی اجتماع نیز دارای اهمیت و کارکرد ویژه‌آی است که افراد با توسل و تمسک به آن خود را از زیرفشار مشکلات و رفتارهای جدی و خشن اخلاق گرایانه اجتماعی که در آن زندگی می‌کنند، می‌رهانند. با درنظر گرفتن این مساله که خنده از یکی به دیگری سرایت می‌کند، باید این خصوصیت را برای کارهای کمیک به عنوان یک امتیاز تلقی کرد، امتیازی که تلویزیون فاقد آن است