نعیم البوغبیش

پژوهش حاضر با هدف مقایسه مهارت های ارتباطی کودکان تک والد پسر 10-6 ساله با کودکان پسر 10-6 ساله دارای دو والد انجام شد. این تحقیق از نوع علی-مقایسه ای و به شکل پس رویدادی انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان تک والد و دو والد پسر  دوره ابتدایی اول  شهرستان شادگان بود. نمونه آماری به صورت هدفمند صورت گرفت. از بین پرونده های تحصیلی دانش آموزان جامعه آماری، تعداد 60 نفر دانش آموز تک والد پسر و تعداد 60 نفر دانش آموز دو والد پسر که واجد شرایط پژوهش بودند، انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه مهارت های ارتباطی بارتون (1990) استفاده شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها، از آزمون T مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد، میانگین مهارت های ارتباطی و مؤلفه های آن (قاطعیت و نظم دهی به هیجانات) در کودکان تک والدی به طور معناداری پایین تر از کودکان دو والدی است؛ اما در سایر مؤلفه های مهارت های ارتباطی از جمله (گوش دادن، درک پیام های کلامی و غیرکلامی و بینش) در ارتباط تفاوتی بین دو گروه وجود ندارد.