خلیل اسماعیلپور

زمینه و هدف: علیرغم شیوع بالای اختلالات روانی در این افراد و نقش مهم تاب آوری در سلامت روانی، تاب آوری در زندانیان چندان مورد توجه قرار نگرفته است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی فراوانی شیوع اختلالات روانی و رابطه آن با تاب آوری در میان اسرای جنگ داعش در عراق بین سال های 2021-2014 انجام شد. روش پژوهش: این پژوهش با استفاده از پرسشنامه SCL و تاب آوری کانر و دیویدسون انجام شد. جامعه آماری این پژوهش بر اساس آمار رسمی وزارت امور مهاجران و آوارگان عراق تعداد 465 هزار نفر می باشند که پس از انجام هماهنگی های لازم با مسئولین اردوگاه های اسرا در بین 383 نفر (بر اساس فرمول کوکران) به روش نمونه گیری تصادفی پرسشنامه ها توزیع گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همتستگی پیرسون استفاده شد. یافته ها: یافته های مطالعه حاضر نشان داد که شرکت کنندگان در مطالعه به طور میانگین از اختلالات روانی قابل توجهی رنج می بردند و تمامی ابعاد شاخص علائم مرضی در سطح اختلال روانی قابل توجه گزارش شد. همچنین بر اساس نتایج تاب آوری افراد نیز در سطح نامطلوب گزارش شد. ابعاد تاب آوری شامل تصور از شایستگی فردی، اعتماد به غرایر فردی تحمل عاطفه منفی، پذیرش مثبت تغییر و روابط ایمن و تأثیرات معنوی در سطح نامطلوب و کنترل در سطح نسبتا مطلوب گزارش شد. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش حاکی از این بود که تاب آوری می تواند متغیر شاخص علائم مرضی را به صورت معکوس پیش بینی کند. در این مطالعه مشاهده شد افرادی که تاب آوری کمتری داشتند، بیشتر به اختلالات روانی دچار می شوند