مانا سادات حاجی محمدرضایی

هدف: خودکارآمدی در تصمیم گیری شغلی نیز یکی از عوامل مهم در موفقیت شغلی افراد است. هدف تحقیق حاضر بررسی اثربخشی مشاوره مسیر شغلی مبتنی بر امید بر خودکارآمدی در تصمیم گیری شغلی و امید شغلی بود. روش: پژوهش حاضر به روش نیمه آزمایشی و طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان جویای کار بالای دیپلم بود که برای دریافت آموزش و کسب مهارت به مراکز آموزش فنی و حرفه ای شهر تهران معرفی شدند که از بین آن ها، 30 نفر به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب و در دو گروه مشاوره مسیر شغلی مبتنی بر امید و گروه گواه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده های پرسشنامه های خودکارآمدی در تصمیم گیری شغلی و امید شغلی بود. در گروه آزمایش، بسته آموزشی مبتنی بر امید در شش جلسه اجرا شد و در گروه گواه هیچ مداخله ای اجرا نشد. پس از گردآوری داده ها برای تحلیل داده ها از میانگین و انحراف استاندارد و تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد مشاوره ی مسیر شغلی مبتنی بر امید برافزایش خودکارآمدی در تصمیم گیری شغلی (001/0>P) و امید شغلی (001/0>P) و خرده مقیاس های آن ها موثر است. نتیجه گیری: در مشاوره شغلی مبتنی بر امید فرد به طور موفقیت آمیزی تکالیف مربوط به انتخاب شغل را به خوبی انجام می دهد و می تواند به تعهد خویش عمل نماید که این امر می تواند باعث افزایش خودکارآمدی و امید شغلی گردد.