معصومه گوهری داناپور

پرستاران به عنوان یکی از ارکان اساسی و تأثیرگذار بحث حوزه بهداشت، نیازمند روحیه مسئولیت پذیری هستند. هدف از پژوهش حاضر بررسی پیش بینی مسئولیت پذیری اجتماعی پرستاران بر اساس سبک های دلبستگی، سبک های هویت و اضطراب کرونا بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف جزء پژوهش های بنیادی و از لحاظ روش از نوع مطالعات همبستگی است. جامعه پژوهش را کلیه پرستاران بیمارستان آموزشی درمانی شهید بهشتی شهر قم در سال 1400 تشکیل دادند که از بین آن ها به صورت در دسترس 180 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای این پژوهش شامل پرسشنامه مسئولیت پذیری اجتماعی سازمان کارول و همکاران (SCR) (۱۹۹۱)، پرسشنامه سبک هویت برزونسکی (ISI) (1989)، پرسشنامه دلبستگی کولینز و همکاران (RAAS) (1990) و اضطراب کرونا ویروس (1398) بود. روش تحلیل این پژوهش، تحلیل رگرسیون به روش همزمان بود. یافته ها نشان داد که سبک های هویت، سبک های دلبستگی و اضطراب کرونا توانایی پیش بینی مسئولیت پذیری اجتماعی در پرستاران را دارد و درمجموع 5/27 واریانس متغیر مسئولیت پذیری اجتماعی را تبیین می کند (05/0>p). نتیجه گیری می شود که سبک های هویت، سبک های دلبستگی و اضطراب کرونا در پیش بینی مسئولیت پذیری اجتماعی نقش اساسی دارد.