امیدعلی شجاعی

هدف از مطالعه حاضر، بررسی نقش میانجی مدیریت کیفیت جامع در تأثیر مدیریت زنجیره تأمین بر اثربخشی سازمانی در کارکنان شرکت سیم و کابل ستاره یزد بود. این پژوهش از سری مطالعات همبستگی بود که با رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری حداقل مربعات جزئی انجام شد. با توجه به کوچک بودن جامعه آماری مورد نظر، از روش کل شمار برای نمونه های پژوهش استفاده شد و تمامی ۹۰ نفر کارمند این شرکت به عنوان نمونهی آماری انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده های این پژوهش، پرسشنامه مدیریت زنجیره تأمین پایدار لین و همکاران (2014)، پرسشنامه مدیریت کیفیت جامع اسپینوال (۲۰۱۵) و پرسشنامه اثربخشی سازمانی بر اساس مدل کارکردهای چهارگانه پارسونز استفاده شد. از روش مدل سازی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که مدیریت زنجیره ی تأمین می تواند به صورت مستقیم بر اثربخشی و مدیریت کیفیت جامع کارکنان تأثیرگذار باشد. همچنین، نتایج آزمون سوبل (۱۸/۹) نقش میانجی گری مدیریت کیفیت جامع را تأیید کرد. نتیجهی آزمون VAF به این معنی بود که متغیر مدیریت کیفیت جامع می تواند به میزان ۴۲/۰از تأثیرات مدیریت زنجیره تأمین بر اثربخشی سازمانی را تبیین نماید. با توجه به این نتیجه به مدیران شرکت سیم و کابل ستاره یزد پیشنهاد می شود با ایجاد استراتژی هایی در مدیریت زنجیره تأمین بر مدیریت کیفیت جامع تأثیرگذاشته تا در نهایت بتوانند اثربخشی سازمانی کارکنان خود را افزایش دهند.