محمد پایداره

این پژوهش با هدف بررسی مهم ترین جاذبه های طبیعی مؤثر بر توسعه گردشگری ورزشی استان هرمزگان از دیدگاه کارشناسان ورزشی و گردشگری انجام شد. جامعه آماری پژوهش، 167 نفر (19 نفر کارشناسان بخش گردشگری سازمان میزاث فرهنگی، 60 نفر کارشناسان آژانس های مسافرتی فعال در زمینه تورگردانی، 88 نفر کارشناسان هیئت های ورزشی کوهنوردی، قایق رانی، شنا، سوارکاری، دوچرخه سواری، تیراندازی، دو و میدانی و ورزش های همگانی) بودند. این پژوهش به روش توصیفی و گردآوری داده ها به شیوه میدانی انجام شد. نمونه گیری از نوع طبقه ای و به صورت تمام شماری در هر طبقه انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه  محقق ساخته بود . روایی محتوایی پرسشنامه توسط افراد صاحب نظر ارزیابی شد و با پایایی ضریب همبستگی آلفای کرونباخ  (93/0= α) تأیید شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها  از روش آماری تحلیل عاملی تأییدی بهره گرفته شد. یافته های پژوهش نشان داد که «جاذبه های مربوط به آب گرم و طبیعت درمانی» با بار عاملی 84/0، «جاذبه های مربوط به تپه نوردی و طبیعت گردی» با بار عاملی 76/0 و «جاذبه های مربوط به ورزش های ساحلی، آبی و تابستانی» با بار عاملی 73/0 از اهمیت بیشتری در توسعه گردشگری ورزشی استان هرمزگان برخوردارند. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، ورزش های بومی مانند شترسواری از توانمندی های ورزشی خاص و بومی منطقه هرمزگان است؛ بنابراین توجه به ورزش های بومی سنتی، راهبردی مفید و مؤثر برای توسعه گردشگری ورزشی در این استان محسوب می شود.